• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
Κυριακή, 15 Ιουνίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

Συναξάρι 4ης Ἀπριλίου

3 Απριλίου 2021
in Πνευματικές Διδαχές
Ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός ως πανοπλία
Share on FacebookShare on Twitter

Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου
Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

 

† Κυριακή Γ΄ Νηστειῶν, τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Γεωργίου, τοῦ ἐν Μαλεῷ.

Ὁ Ὅσιος Γεώργιος ἀγάπησε ἀπό νεαρά ἡλικία ὁλόψυχα τόν Χριστό καί ἀκολούθησε τήν ὁδό τὴς μοναχικῆς πολιτείας, παρά τό γεγονός ὅτι οἱ γονεῖς του ἐπιθυμοῦσαν νά νυμφευθεῖ. Ἔτσι ἐπιδόθη-κε σέ κάθε εἴδους ἄσκηση καί ἐγκράτεια, νηστεία καί σκληραγωγία, προσευχή, δάκρυα, μελέτη των θείων Γραφῶν καί κάθε ἄλλη ἀρετή, γιά νά εὐαρεστήσει τόν Θεό.

Οἱ Χριστιανοί προσέτρεχαν πρός αὐτόν, γιά νά φωτισθοῦν καί νά κατανοήσουν τά ἀγαθά τῆς πίστεως. Βλέποντας, ὅμως, ὁ Ὅσιος, ὅτι ἐρχόταν πρός αὐτόν πολύ πλῆθος ἀνθρώπων καί δέν τόν ἄφηναν ἥσυχο στό ἔργο τῆς προσευχῆς, κατέφυγε στό ὄρος Μαλε-βό[1], στή νότια Λακωνία, καί ἀφοῦ συγκέντρωσε γύρω του πλῆθος μοναχῶν, ἡσύχαζε σέ αὐτό γενόμενος σκεῦος ἐκλογῆς καί φωτίζων ὅλους στήν ἄσκηση καί τήν προσευχή. Μάλιστα ἔδιδε στόν καθένα χωριστά τούς ὅρους καί τούς κανόνες τούς ὁποίουςο ἔπρεπε νά ἐκδουλεύει.

Ὁ Ὅσιος Γεώργιος ἐπρόκοψε τόσο πολύ στήν ἀρετή, ὥστε ἔγινε ξακουστός καί θαυμαστός στούς ἄρχοντες, ἀκόμα καί στούς βασιλεῖς, πρός τούς ὁποίους ἔγραψε πολλές ἐπιστολές μέ τίς ὁποῖες τούς ἀπαντοῦσε σέ πνευματικά θέματα καί τούς ἐνουθετοῦσε νά κυβερνοῦν τό λαό τοῦ Θεοῦ μέ δικαιοσύνη, ἀγαθότητα καί ἐλεη-μοσύνη.

Προεῖπε, δέ ὁ Ὅσιος, καί τό κατά Θεόν τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του, τρία χρόνια πρίν. Καί ἔτσι, ἀφοῦ θεοφιλῶς καί καλῶς ἐπολιτεύθηκε, ἀσθένησε γιά λίγο. Τότε ἐκάλεσε κοντά του ὅλους αὐτούς πού ἀσκήτευαν στό ὄρος Μαλεβό, τούς εὐλόγησε καί, ἀφοῦ τούς ἐδίδαξε νά πῶς θά σωθοῦν καί θά εὐαρεστοῦν τόν Θεό, ἐκοι-μήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Θεοδούλου καί Ἀγαθόποδος.

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Θεόδουλος καί Ἀγαθόπους κατάγονταν ἀπό τή Θεσσαλονίκη καί ἐμαρτύρησαν στίς ἀρχές τοῦ διοκλητιά-νειου διωγ­μοῦ ἐπί Καίσαρος Μαξιμιανοῦ (285-305 μ.Χ.) καί ἄρχο-ντος Φαυστίνου.

Ὁ Θεόδουλος ἦταν ἀναγνώστης καί προερχόταν ἀπό ἐπιφανῆ οἰκογένεια. Οἱ ἀδελφοί του, Κα­πίτων, Μητρόδωρος καί Φιλό-στοργος, ἦσαν εὐσεβέστατοι νέοι καί στίς δύσκολες ὧρες πού ἐπέ-ρασε ὁ Ἅγιος Θεόδουλος, μετά τή σύλληψή του, ἐστάθηκαν δίπλα του, ἐνισχύοντάς τον. Στό Συναξά­ριό του ἀναφέρεται, ὅτι λίγο πρίν ἐξαπολυθεῖ ὁ διωγμός ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, κατά τή διάρκεια τοῦ ὕπνου του, ὁ Ἅγιος Θεόδουλος ἐδέχθηκε ὡς δῶρο ἕνα δαχτυ-λίδι, σύμβολο δόξας τοῦ δωρεοδότου Θεοῦ. Μετά ἀπό αὐτό τό γεγο-νός ὁ Ἅγιος Θεόδου­λος ἀπέκτησε τό χάρισμα τῆς θαυματουργίας καί ἐπιτελοῦσε ἰάσεις.

῾Ο Ἅγιος Ἀγαθόπους ἦταν γέροντας στήν ἡλικία καί διάκονος. Ὁδηγήθηκε μαζί μέ τόν Ἅγιο Θεόδουλο στόν ἡγεμόνα τῆς Θεσ­σαλονίκης, γιά νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους καί νά θυσιάσουν στά εἴδωλα. Οἱ Ἅγιοι ὅμως ὁμολόγησαν ἐνώπιον τοῦ Φαυστίνου τήν πίστη τους στόν Θεό. ῾Ο Φαυστῖνος, βλέποντας τήν πνευματική ἀνδρεία τῶν Ἁγίων, ἀπο­φάσισε νά ἐπι­χειρήσει νά τούς μεταπείσει χωριστά τόν ἕναν ἀπό τόν ἄλλον. Γι᾿ αὐτό τούς ἀπομάκρυνε ὅλους καί ἐκρά­τησε κοντά του μόνο τόν Θεόδουλο μέ τήν ἐλπίδα ὅτι ἴσως μπορέσει νά κάμψει τό φρόνημά του εὐκολότερα, ἐξ αἰτίας τοῦ νεα-ροῦ τῆς ἡλικίας του. Μάταια, ὅμως.

Ὁ ἡγεμόνας ἀκολούθησε τήν ἴδια τακτική καί μέ τόν Ἅγιο Ἀγαθόποδα. Καί ἐκεῖνος, μέ τή σειρά του, ἔδω­σε τή σθεναρή ὁμολο-γία τῆς πί­στε­ώς του.

Ἀρκετοί ἀπό τό παριστά­μενο πλῆθος, ἐμφορούμενοι ἀπό δειλία, προσπάθη­σαν νά τούς μεταπεί­σουν, προβάλλοντας ὡς ἐπιχείρημα στό μέν Ἅγιο Θεό­δουλο τή νεότητά του, τήν ὁποία ἔπρεπε νά λυπη-θεῖ, στόν δέ Ἅγιο Ἀγαθό­ποδα τό προχωρημένο τῆς ἡλικίας του. Οἱ Μάρτυρες ἔμειναν ἀνυποχώρητοι· γι᾿ αὐτό καί ὁδηγή­θηκαν στή φυ-λακή, ὅπου ἐπέρασαν τή νύκτα προσευχόμενοι. Κατά τό μεσονύκτιο ἐνδυναμώθηκαν μέ θεῖες ὀπτασίες καί συνέχισαν νά δοξολογοῦν τό Ὄνομα τοῦ Ἁγίου Θεοῦ πού τούς ἐσκέπαζε μέ τή Χάρη Του.

Κάποιος Οὐρβανός, πού παρακολούθησε ὅλα ὅσα εἶ­χαν συμβεῖ στή φυλακή, ἔσπευσε νά καταγγείλει τά γενό­μενα στόν Φαυστῖνο· ἐπιπλέον δέ τοῦ συνέστησε νά θανατώσει ὅσο τό δυνατόν γρηγορό-τερα τόν Θεόδουλο καί τόν Ἀγα­θό­ποδα, γιατί ὅσο περισσότερο παρέμεναν στή φυλακή τόσο περισ­σότεροι θά ἐπίστευαν στόν Χρι-στό.

῾Ο Φαυστῖνος, ταραγμένος ἀπό ὅσα ἄκουσε, διέταξε νά τοῦ παρουσιάσουν ἀμέσως τούς δύο Μάρτυρες, γιά νά τούς ἀνακρίνει. Γιά τελευταία φορά ὁ ἡγεμόνας προσπάθησε νά τούς μεταπείσει ἀλλά ἡ μόνη ἀπάντηση πού ἔλαβε ἦταν ὅτι «εἴμαστε Χρι­στια­νοί καί προτιμᾶμε ὑπέρ τοῦ ᾿Ιησοῦ Χρι­στοῦ νά ὑποστοῦμε τά πάντα». Κατόπιν τού­του διέταξε νά τούς ρίξουν στή θά­λασσα, γιά νά πνι-γοῦν.

Ἔτσι ἄθλησαν οἱ δύο Ἅγιοι καί ἔλαβαν τό στέφανο τῆς οὐρά-νιας δόξας καί μακαριότητος.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Φερφούθης, τῆς ἀδελφῆς καί τῆς παιδίσκης αὐτῆς.

Ἡ Ἁγία Μάρ­τυς Φερ­βού­θη ἔζησε κατά τήν ἐποχή τοῦ Σαβω-ρίου, βασιλέως τῶν Περσῶν, καί ἦταν ἀδελφή τοῦ Ἁγίου Συμεών, Ἐπισκόπου Περσίδος († 17 Ἀπριλίου), ὁ ὁποῖος ἐμαρτύρησε στήν Περσία μαζί μέ ἄλλους Χριστιανούς. Με­τά τήν ἄ­θλη­ση καί τήν τε­λεί­ω­ση τοῦ ἀ­δελ­φοῦ της Συ­με­ών, ἐ­νῶ ἡ­σύ­χα­ζε σέ οἴ­κη­μα μα­ζί μέ τήν ἀ­δελ­φή της καί τή δού­λη της, ἐδί­δα­σκε αὐτούς πού τήν ἐπλη­σί­α­ζαν γι­ά τήν πί­στη στόν Χρι­στό. Ὅ­μως οἱ Ἰ­ου­δαῖ­οι, ἐπειδή ἐφθονοῦσαν τήν Ἁγία, τή διέβαλαν ὅτι δῆθεν κατασκεύαζε θανατηφόρα δηλη-τήρια. Ἡ γυ­ναί­κα τοῦ βα­σι­λέως Σα­βω­ρί­ου ὑ­πε­ρά­σπι­ζε τούς Ἰ­ου­δαί­ους. Ἐ­πει­δή δέ ἐ­κεῖ­νο τό χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα ἀρ­ρώ­στη­σε, προ­σῆλ­θαν σέ αὐ­τή οἱ Ἰουδαῖοι καί κα­τη­γό­ρη­σαν τίς Ἁ­γί­ες ὅ­τι γι­ά τό φό­νο τοῦ Ἐ­πι­σκό­που Συ­με­ών οἱ ἀ­δελ­φές του τήν εἶχαν ὑ­πο­δου­λώσει μέ μα­γεί­α, γι­ά νά πε­θά­νει. Ἐάν, λοιπόν, ἡ βασίλισσα ἤθελε νά γί­νει κα­λά, ἔπρεπε νά δι­α­τά­ξει νά σχι­σθοῦν στή μέ­ση καί νά κρε­μα­σθοῦν τά δι­χο­το­μη­μέ­να μέ­ρη τους, γιά νά πε­ρά­σει ἀ­πό τή μέ­ση καί νά γί­νει κα­λά.

 Ἔτσι ἐμαρτύρησαν οἱ Ἁγίες καί ἐκληρονόμησαν τή βα­σι­λεί­α τῶν Οὐ­ρα­νῶν.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ποπλίου τοῦ Αἰγυπτίου.

    Ὁ Ὅσιος Πόπλιος ἤ Πούπλιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ζωσιμᾶ.

Ὁ  Ὅ­σι­ος Ζω­σι­μᾶς ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκρά-τορος Ἰουστινιανοῦ (527-565 μ.Χ.). Σύμφωνα μέ τό βιογράφο του Ἅγιο Σωφρόνιο, Ἀρχιεπίσκοπο Ἱεροσολύμων, ἀφιερώθηκε στόν Θεό ἀπό παιδί καί ἀ­σκή­θη­κε σέ ὅ­λα τά εἴ­δη των ἀ­ρε­τῶν. Περιῆλθε πε­ρί τούς χί­λι­ους δι­α­κρι­νό­με­νους γι­ά τήν ἀ­ρε­τή τους ἀ­σκη­τές, γιά νά διδαχθεῖ ἀπό τή σοφία καί τήν ἀρετή τους καί ἐγκαταβίωσε σέ μοναστήρι τῆς Παλαιστίνης. Πόθος του ἦταν νά ὐποτάξει τή σάρκα στό πνεῦμα. Ἔκανε ὑπακοή στούς γέροντες τῆς μονῆς καί μέ μεγάλη χαρά ἐφάρμοζε ὅσους κανόνες καί εἴδη ἀσκήσεως τοῦ ἔδιναν. Ἡ τροφή του ἦταν λιτή καί τήν ἐξοικονομοῦσε κάνοντας ἐργόχειρο. Ἡ μεγαλύτερη ἀσχολία του ἦταν ἡ ψαλμωδία καί ἡ μελέτη τῶν θείων Γραφῶν. Πολλές φορές ὁ Ὅσιος εἶχε ἀξιωθεῖ νά δεῖ ὁράματα, διότι «μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται»[2].  Μέ τούς πνευματικούς του ἀγῶνες ἔφθασε σέ ὕψη ἀρετῆς, σοφίας, ἐγκράτειας καί ἁγιότητος. Ἔτσι σιγά-σιγά ἡ φήμη τῆς ἁγιότητός του ἔφθασε παντοῦ καί πολλοί μοναχοί ἀπό γειτονικά καί μακρυνά μοναστήρια τόν ἐπισκέπτονταν, γιά νά τόν συμβουλευθοῦν καί νά ὠφεληθοῦν πνευματικά ἀπό τίς διδαχές του.

Σέ αὐτό τό μοναστήρι ὁ Ὅσιος Ζωσιμᾶς διῆλθε μέ ὅλες τοῦ τίς δυνάμεις τόν ἀσκητικό βίο μέχρι τόν πεντηκοστό τρίτο χρόνο τῆς ἡλικίας του. Ἀγαποῦσε ὅμως τήν ἐρημική καί ἡσυχαστική ζωή. Θέλοντας νά ἀγωνισθεῖ περισσότερο πνευματικά ἀπεφάσισε νά ἐ­γκα­τα­σταθεῖ στή μο­νή του Τι­μί­ου Προ­δρό­μου στόν  Ἰ­ορ­δά­νη πο­τα­μό.  Ἐ­κεῖ ἀ­φι­ε­ρώ­θη­κε στήν αὐ­στη­ρή ἄ­σκη­ση καί νη­στεί­α. Ἡ πύλη τοῦ μοναστηριοῦ ἔμενε πάντα κλειστή, γιά νά μποροῦν οἱ μοναχοί νά προσεύχονται καί νά ἀσκοῦνται ἀπερίσπαστοι. Ἄνοιγε μόνο, ὅταν κάποιος μοναχός εἶχε μεγάλη ἀνάγκη νά ἐξέλθει τῆς μονῆς, ἀλλά αὐτό ἦταν σπάνιο, διατί τό μοναστήρι ἦταν στήν ἔρημπ καί ἡ περιοχή ἄγνωστη καί δύσκολη στό πέρασμά της.

Κα­τά τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς ὁ Ὅσιος Ζωσιμᾶς ἀναχωροῦσε γιά τήν ἔ­ρη­μο, ὅπου κατ’ εὐδοκίαν τοῦ Θεοῦ συ­νά­ντη­σε τήν Ὁ­σί­α Μα­ρί­α τήν Αἰ­γυ­πτί­α († 1 Ἀπριλίου), στήν ὁ­ποί­α μετάδωσε τά  Ἄ­χρα­ντα Μυ­στήρια καί ἐ­κή­δευ­σε.

Ὁ Ὅσιος Ζωσιμᾶς ἐ­κοι­μή­θηκε μέ εἰ­ρήνη σέ βα­θύ γῆ­ρας.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν Θεωνᾶ, Συμεών καί Φερβίνου.

    Ὁ Ὅσιοι Θεωνᾶς, Συμεών καί Φερβῖνος ἤ Φορβῖνος ἐκοιμή-θησαν μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἰσιδώρου, ἐπισκόπου Σεβίλλης.

    Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ἐγεννήθηκε μεταξύ τῶν ἐτῶν 565-570 μ.Χ. στήν Καρθαγένη τῆς Ἱσπανίας, στήν ὁποία ἡ οἰκογένειά του εἶχε καταφύγει ἐξ αἰτίας τοῦ διωγμοῦ τοῦ ἀρειανοῦ Γότθου βασιλέως Ἀγίλα (549-554 μ.Χ.). Ἀπό τήν παιδική του ἡλικία ἔμεινε ὀρφανός ἀπό πατέρα καί ἀνατράφηκε ἀπό τούς μεγαλύτερους ἀδελφούς του Λέανδρο καί Φουλγέντιο καί τήν ἀδελφή του Φλωρεντίνη. Ὁ ἀδελ-φός του, Λέανδρος, πού ἦταν Ἐπίσκοπος Σεβίλλης, ἐφρόντισε μέ περισσή φροντίδα γιά τή μόρφωση τοῦ Ἁγίου.

Ὅταν ἐνηλικιώθηκε, ἐργάσθηκε κοντά στό δάσκαλο καί ἀδελφό του Λέανδρο βοηθώντας τό θεολογικό καί ποιμαντικό του ἔργο. Κυρίως ἀσχολήθηκε μέ τή μεταστροφή τῶν Βησιγότθων ἀπό τόν ἀρειανισμό καί ἀντιστάθηκε καί αὐτός σθεναρά στόν κακόδοξο τότε βασιλέα Λέβεγκιλντ. Κατά τή διάρκεια τῆς ἐξορίας τοῦ Ἁγίου Λεάνδρου ὁ Ἰσίδωρος ἐσήκωσε στούς ὤμους του, μόνος αὐτός, τό βάρος τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος καί ὑπεράσπισε μέ θάρρος τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τά ἀληθινά συμφέροντα τῆς Ἱσπανικῆς Ἐκκλη-σίας.  Ἐπέρασε ὁ καιρός, στό θρόνο ἀνέβηκε ὁ ὀρθόδοξος υἱός τοῦ Λεβιγκίλντ, ὁ Ρεκαρέντ καί ὁ λαός ἐπέστρεψε στήν Ὀρθοδοξία.

Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ἀνεχώρησε σέ ἕνα μοναστήρι, γιά νά ἐπι-δοθεῖ ὁλόψυχα στήν ἡσυχία, στή μελέτη καί τήν προσευχή. Αὐτό ὅμως δέν ἐκράτησε γιά πολύ. Ὁ θάνατος τοῦ Ἁγίου Λεάνδρου ἀνάγκασε τόν Ἰσίδωρο νά ὑπακούσει στόν κλῆρο καί τό λαό καί νά ἀναλάβει, τό ἔτος 600 μ.Χ., ὡς Ἐπίσκοπος τό θρόνο τῆς Σεβίλλης.

Στή Β΄ Τοπική Σύνοδο τῆς Σεβίλλης, τό ἔτος 619 μ.Χ., ὅπου προήδρευε, κατατροπώθηκε ἕνας αἱρετικός μονοφυσίτης μαθητής τοῦ Σεβήρου καί ὁ Ἅγιος θεράπευσε ἕναν τυφλό μέ τό ἁπλό ἄγγιγ-μα του, ἐνῶ τό ἔτος 633 μ.Χ. προήδρευσε τῆς Συνόδου τοῦ Τολέδο.

Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ὑπῆρξε ἔξοχος διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας καί κόσμημα αὐτῆς. Λίγοι δύνανται νά παραβληθοῦν πρός τόν Ἅγιο κατά τήν πολυμάθεια καί τή γνώση[3].

Ἡ ἐκκλησιαστική τάξη εὑρῆκε στό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου τό μεγάλο διαμορφωτή. Ἐπίστευε ὅτι οἱ ἱερές Τελετές καί οἱ Ἀκολουθίες πρέπει νά ἀντικατοπτρίζουν ὅσο πιό πολύ γίνεται τή μεγαλοπρέπεια τῆς οὐράνιας ἱεραρχίας. Θεωρεῖται ὁ θεμελιωτής τοῦ λειτουργικοῦ τυπικοῦ πού ἐπιζεῖ μέχρι σήμερα, τῆς μοζαραβικῆς λειτουργίας. Πλήθη συνέρρεαν στή Σεβίλλη, γιά νά ἀκούσουν τό λόγο του. Ἡ σοφία του λένε ὑπερέβαινε τή σοφία καί αὐτοῦ τοῦ βασιλέως Σολομῶντος. Τά θεῖα κηρύγματά του συνοδεύονταν συχνά ἀπό θαύματα πού πιστοποιοῦσαν τοῦ λόγου τό ἀληθές.

Ὁ μοναχικός βίος εὑρῆκε στό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου τό θερμό ὑποστηρικτή καί βοηθό του. Ἵδρυσε καί ὀργάνωσε πολλά μοναστήρια καί ἔκτισε θεολογική σχολή γιά τή μόρφωση τῶν κληρικῶν ὅπου ὁ ἴδιος συχνά ἐδίδασκε. Ἡ ἐκπαίδευση καί ὄχι μόνο ἡ ἐκκλησιαστική ἀποτέλεσε μέλημα καί φροντίδα τοῦ καλοῦ ποιμέ-νος. Καμμιά πτυχή τῆς γνώσεως δέν τοῦ ἦταν ἀδιάφορη ἤ ξένη, γι’ αὐτό καί ἐδίδαξε καί ἔγραψε ἐντυπωσιακά κείμενα ὅλων τῶν τότε γνωστῶν ἐπιστημῶν ὅπως τό ἔργο «Ἐτυμολογίες ἤ περί τῆς ἀρχῆς τῶν πραγμάτων».

 Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος, πλήρης ἡμερῶν καί ἔργων εὐσεβείας, ἀσθένησε. Αἰσθάνθηκε ὅτι ἡ πορεία του ἐδῶ στή γῆ ἔφθασε στό τέλος της. Ἐμοίρασε ὅλα τά ὑπάρχοντά του στούς πτωχούς καί προετοίμασε τήν ἔξοδό του μέ προσευχή καί μετάνοια. Προεφήτεψε ἀκόμη τή θλιβερή ἱστορική πορεία τῆς Ἱσπανικῆς Ἐκκλησίας καί τά δεινά πού τήν ἐπερίμεναν. Τέσσερις μέρες πρίν ἀπό τήν κοίμησή του, ἐζήτησε νά τόν μεταφέρουν στό κέντρο τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ καί νά τόν τοποθετήσουν, ἐνδεδυμένο μέ ἕνα ἁπλό στιχάριο, ἐπάνω σέ στάχτη. Τότε εὐχήθηκε στόν Θεό καί Τόν παρεκάλεσε νά τόν συγχωρήσει.

Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 636 μ.Χ.  Τό ἱερό λείψανο αὐτοῦ ἐναπετέθη μεταξύ τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Λέανδρου καί τῆς ἀδελφῆς του Φλωρεντίνης στό μητροπολιτικό ναό τῆς Σεβίλλης. Ἀργότερα μετά τό σχίσμα τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν κορμό τῆς Μιᾶς, Ἁγίας καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας, τό τίμιο σκήνωμα τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου μεταφέρθηκε στήν πόλη Λεόν.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Πλάτωνος, ἡγουμένου τῆς μονῆς τοῦ Στουδίου.

    Ὁ Ὅσιος Πλάτων ἐγεννήθηκε στήν Κωνσταντινούπολη τό ἔτος 732 μ.Χ. ἀπό γονεῖς εὐγενεῖς, τόν Σέργιο καί τήν Εὐφημία. οἱ ὁποῖοι ἀπέθαναν τό 746 μ.Χ. Ἐσπούδασε καί ἔγινε νοτάριος στό βασιλικό ταμεῖο, ἀλλά γρήγορα ἐγκατέλειψε τά ἐγκόσμια καί κατέφυγε, μέ προτροπή τοῦ ἀρχιμανδρίτου Θεοκτίστου, στή μονή τῶν Συμβόλων τοῦ Ὀλύμπου, ὅπου ἔγινε μοναχός. Ἦλθε στή Νίκαια, ὅπου συνῆλθε ἡ Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, καί ἀπό ἐκεῖ μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη. Ἐδῶ τοῦ ἐπρότειναν νά γίνει Μη-τροπολίτης Νικομηδείας, πρόταση πού ἀπό ταπείνωση ἀπέκρουσε, ἀφοῦ ἐπιθμοῦσε τήν ἡσυχία τοῦ ἀσκητικοῦ βίου. Ἀφοῦ παρέλαβε τούς ἀνεψιούς του Θεόδωρο τόν Στουδίτη, Ἰωσήφ, τόν μετέπειτα Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, καί Εὐθύμιο, ἀποσύρθηκε στά μέρη τῆς Προύσσης καί ἔκτισε σέ ἰδιόκτητο κτῆμα, πού ὀνομαζόταν Βοσκύτιον, τή λεγομένη μονή τοῦ Σακκουδίωνος, στήν ὁποία ἔγινε καί ἡγούμενος, ἀλλά λόγῳ ἀσθενείας αὐτοῦ παρεχώρησε τήν ἡγουμενεία στόν ἀνεψιό του Θεόδωρο, τόν ὁποῖο ἔβλεπε νά στέκε-ται ὑψηλά στήν πνευματική ζωή.

    Ἐπειδή σέ ὅλα του τά ἔργα ὁ Ὅσιος Πλάτων εἶχε συνεργό καί βοηθό του τόν Θεόδωρο, τοῦ ἀνέθεσε καί τήν ἀνέγερση τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ὁ ὁποῖος ἔγινε περίλαμπρος μέ θαυμάσια ψηφιδωτά δάπεδα.

    Οἱ βαρβαρικές ἐπιδρομές ἀνάγκασαν τόν Ὅσιο νά ἐπιστρέψει στήν Κωνσταντινούπολη καί νά ἀναλάβει τή μονή τοῦ Στουδίου, πού ῆταν ἔρημη. Ἐπειδή ἀπεκήρυξε τό γάμο τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ ΣΤ΄ (780-798 μ.Χ.) μέ τήν Θεοδότη, ἄν καί ἦταν ἀνεψιά του, περιορίσθηκε στή μονή τοῦ Ἁγίου Σεργίου καί ἀργότε-ρα, μέ τή διαμεσολάβηση τῆς βασίλισσας Εἰρήνης (797-802 μ.Χ.), ἐπανῆλθε στή μονή τοῦ Σακκουδίωνος.

    Ὁ Ὅσιος Πλάτων ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη σέ βαθύ γῆρας τό ἔτος 812 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτορος Μιχαήλ Α΄τοῦ Ραγκαβέ (811-813 μ.Χ.) καί ἐνταφιάσθηκε μεγαλοπρεπῶς ἀπό τόν Πατριάρχη Νικηφό-ρο (806-815 μ.Χ.) στή μονή τοῦ Στουδίου, ὅπου ἐτελεῖτο καί ἡ Σύνα-ξη αὐτοῦ. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἰωσήφ τοῦ πολυάθλου, τοῦ ἐν τῇ Λαύρᾳ τοῦ Κιέβου ἀσκήσαντος.

Ὁ Ὅσιος Ἰωσήφ ὁ Πολύαθλος ἔζησε κατά τόν 14ο αἰώνα μ.Χ. Στή βαρειά ἀσθένειά του ἐστράφηκε πρός τόν Θεό μέ προσευχή καί ἐμπιστοσύνη καί ὑποσχέθηκε ὅτι ἄν ὁ Κύριος τοῦ ἐχάριζε τήν ὑγεία του, αὐτός θά διακονοῦσε τούς ἀδελφοὺς τῆς μονῆς τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του. Ἀφοῦ γιατρεύτηκε, πῆγε στό μοναστήρι τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου καί ἐκάρη μοναχός. Ἐκεῖ ἄρχισε νά ἀσκεῖται διά τῆς νηστείας καί τῆς προσευχῆς καί νά διακονεῖ τοὺς ἀδελφούς του μέ ἀνυπόκριτη ἀγάπη.

Ὁ Ὅσιος Ἰωσήφ ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί ἐνταφιάσθηκε στίς Μακρινές Σπηλιές τῆς Λαύρας.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ζωσιμᾶ, τοῦ ἐκ Ρωσίας.

Ὁ Ὅσιος Ζωσιμᾶς τοῦ Βορμποζόμ ἐγεννήθηκε περί τά τέλη τοῦ 15ου αἰῶνος μ.Χ. στή Ρωσία. Ἀσκήτεψε θεοφιλῶς στή μονή τοῦ Κομέλ καί στή νῆσο Βορμποζόμ, κοντά στή Λευκή λίμνη, ὅπου ἵδρυ-σε μοναστική ἀδελφότητα καί ἀνήγειρε ναό ἀφιερωμένο στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου. Ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 1550. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Θεωνᾶ, ἀρχι-επισκόπου Θεσσαλονίκης, τοῦ ἀπό ἡγουμένων.

Ὁ Ἅγιος Θεωνᾶς Α΄, μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, μαθητής του Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Νεομάρτυρος, «τίνα μέν εἶχε πατρίδα ἐπί τῇ γῇ, ἤ τίνας γονεῖς, ἤ μέ ποῖον τρόπον ἐγένετο ἀρχιερεύς τῆς Θεσ­σαλονίκης, ἀπό ἱστορίαν ἔγγραφον ἤ παράδοσιν τίνα, δέν ἐμάθομεν» μαρτυρεῖ ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ ῾Αγιορείτης, συγ­γραφέας τοῦ Βίου τοῦ Ἁγίου. Μία παράδοση θέλει τόν Ἅγιο Θεω­νᾶ Μυτιληναῖο, καί γι᾿ αὐτό πολλοί νεώτεροι ἐρευνητές τόν ἀποκαλοῦν Λέσβιο, εἴτε γιατί καταγόταν ἀπό τή Λέσβο, εἴτε γιατί παρέμεινε ἐκεῖ ὡς πνευματικός, στό Πλωμάρι.

Ὁ Ἅγιος Θεωνᾶς ἴσως νά ἐγεννή­θη­κε κατά τό δεύτερο ἥμισυ τοῦ 15ου αἰῶνος μ.Χ. Ἀγνο­οῦν­ται ὅλα τά σχετικὰ μέ τή ζωή του πρίν ἀπό τή μετά­βασή του στό Ἅγιον Ὄρος. Κατ’ ἀρχήν ἀσκήτεψε στή μονή Παντο­κράτορος, ὡς πρεσβύτερος, ἀλλά ἀργότερα τήν ἐγ­κατέ­λει­ψε, γιά νά συγκαταριθμηθεῖ στή συνοδεία τοῦ Ἁγίου ᾿Ια­κώβου τοῦ Νεομάρτυρος († 1 Νοεμβρίου), ὁ ὁποῖος ἐμόναζε σέ μία τοποθεσία ἐπάνω ἀπό τή μονή ᾿Ιβήρων, στό μονύδριο τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Κατά τό ἔτος 1518 ὁ Ἅγιος ᾿Ιάκωβος μέ τή συνοδεία ἕξι μαθητῶν του, μεταξύ αὐτῶν καὶ τοῦ Θεωνᾶ, ἐγκατέλειψε τή Σκήτη τοῦ Προδρόμου καί κατέ­φυγε στά ἐνδότερα τοῦ Ἄθωνος, ἀλλά μετά ἀπό μία ὀπτα­σία ὁ Γέρον­τας ἀπεφάσισε νά ἐξέλθουν ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος. Τήν Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου τοῦ ἔτους 1518, ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος καί ἡ συνοδεία του ἐγκατέλειψαν τό Ἅγιον Ὄρος. Ἀφοῦ διῆλθαν ἀπό τήν περιο­χή τῆς Θεσσαλονίκης καί ἀκολούθη-σαν τήν ὁδό πρός τή Θεσσαλία, ἐπέρασαν ἀπό τό κάστρο τῆς Πέ­τρας (Πλατα­μῶνος), τά Μετέωρα καί ἐγκατεστάθησαν στή μονή τοῦ Τιμίου Προδρόμου, στή Δερβεκίστα (᾿Ανάληψη) τῆς Αἰ­τωλίας, ὅπου καί διέμειναν ἐπί ἕνα ἔτος.

῾Ο Ἅγιος Θεωνᾶς ἦταν ὁ πιστότερος καὶ καλύτερος μαθητής τοῦ ᾿Ιακώβου. Γιά τό λόγο αὐτό ἐστάλη πρός τόν Ἐπίσκοπο Ἄρτης Ἀκάκιο, προκειμένου νά ἐξασφαλίσει ἐνταλτήριο γράμμα γιά τήν ἀπρόσκοπτη πνευματική ἐργασία στούς Χριστιανοὺς τῆς περιοχῆς. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος σύντομα κατέστη λαοφιλής καί σημειοφόρος, ὁ Ἐπίσκοπος Ἄρτης Ἀκάκιος τόν ἐφθόνη­σε. Ἔτσι ἀπο­δέχθηκε τίς συκοφαντίες κάποιων ψευδομοναχῶν καί διέβα­λε τόν Ἅγιο Ἰάκωβο στούς Τούρκους ὡς ἐπαναστάτη. Ὁ μπέης τῶν Τρικάλων ἀπέστειλε στρατιῶτες, οἱ ὁποῖοι συνέ­λαβαν τόν ᾿Ιάκωβο καί δύο μαθητές του, τόν διάκονο Ἰά­κωβο καί τόν μοναχό Διονύσιο καί τούς μετέφεραν στά Τρί­καλα, ὅπου παρέμειναν στή φυλακή γιά σαράντα ἡμέρες. Ἐκεῖ ἐπισκέ­φθηκαν τόν Ἰάκωβο δύο ἄλλοι μαθη-τές του, ὁ Θεωνᾶς καί ὁ Μαρκιανός, καί τόν ἐρώτησαν γιά τήν τύχη τῆς μονῆς καί τῶν ἀδελφῶν μετά τό θάνατό του. Τότε ὁ Ἰάκωβος προεφή­τευσε ὅτι αὐτοί θά ἐγκαταλείψουν τή μονή καί θά συγκεν­τρωθοῦν σέ κάποιο μοναστήρι κοντά στή Θεσσαλονίκη, ἀπ­έστειλε μάλιστα καί ἐπιστολή στούς μαθη­τές του, μέ τήν ὁποία ὅριζε τὀν Ἅγιο Θεωνᾶ ὡς διάδοχο καί ἡγού­μενο τῆς μονῆς Προ­δρόμου.

Τήν 1η Νοεμβρίου τοῦ ἔτους 1519, ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος καί οἱ δύο μαθητές του, Ἰάκωβος καί Διονύσιος, ἀφοῦ ἐβασανίσθηκαν φρικτά στό Διδυμότειχο καί στήν Ἀδριανούπολη ἀντίστοι­χα, ἀπα-γχονίσθηκαν. Τά ἱερά σκηνώματα τῶν τριῶν Νεομαρτύρων ἀ­γοράσθηκαν ἀπό τούς Χριστιανούς καί ἐνταφιάσθηκαν στό χωριό Ἀρ­βανιτοχώρι, πέντε χιλιόμετρα ἔξω ἀπό τήν Ἀδριανού­πολη.

Σύμφωνα μέ τήν προφητεία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου, μετά τό θάνατό του ὁ Ἅγιος Θεωνᾶς καί ἡ συνοδεία τῆς Δερβεκίστας ἐγκατέλειψαν τό ἑπόμενο ἔτος τή μονή καί μετέβησαν στό Ἅγιον Ὄρος, στή μονή τὴς Σιμωνόπετρας. Ἀπό κάποιο Ἀρ­τηνό ἱερέα ἐπληροφορήθηκαν γιά τούς τάφους τῶν Ἁγίων καί ἐρόντισαν γιά τήν ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων τους. Μετά ἀπό λίγο, τό ἔτος 1522, «οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἁγίου καί διά τήν ἔν­δειαν τῶν ἀναγκαίων, καὶ μᾶλλον διά τήν προφητείαν τοῦ Ἁγίου ἀνεχώρησαν ἀπό τήν Σιμωνόπετραν», μαζί μέ τά ἅγια λεί­ψανα τῶν τριῶν Νεομαρτύρων καί ἦλθαν στά περίχωρα τῆς Θεσσαλονίκης. Ἐγκατεστάθησαν στό μοναστήρι τῆς Ἁ­γίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας, «τό ὁποῖον ἦτο τότε, μο­νύδριον μικρότατον, παλαιότατον καί σεσαθρωμέ­νον, ἀνοι­κοδομήσαν ἐκ βάθρων καί ἱκανά κελλία ἔκτισαν διά τούς ἀδελφούς, χάριτι Θεοῦ συνήχθησαν ἕως ἑκατὸν πεντήκοντα ἀδελ-φοί, οἵτινες διῆγον κοινοβιακήν ζωήν».

Ὡς ἡγούμενος τῆς μονῆς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας μαρτυ­ρεῖ­ται ὁ Ἅγιος Θεωνᾶς σέ διάφορες πηγές, μέχρι τό 1535. ῾Η ἀνάρ­ρηση τοῦ Ἁγίου στό μητροπολιτικό θρόνο τῆς Θεσσα­λονί­κης θά πρέπει νά συνέβη μετά τό ἔτος αὐτό, διότι μέχρι τό 1535 Μητροπολίτης Θεσ-σαλονίκης ἦταν ὁ Ἰωάσαφ καί σέ ἔγγραφο τοῦ ἔτους 1538 ἀναφέ-ρεται ὁ Ἅγιος Θεωνᾶς ὡς Μητρο­πολίτης Θεσσαλονίκης.

Ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου στό θρόνο τῆς Θεσσαλονίκης δέν ἦταν πολύχρονη, διότι μαρτυρεῖται ὡς Μητροπολίτης τό Μάϊο τοῦ 1541, ἐνῶ τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1542 ἀναφέρεται ὡς κεκοιμημένος πλέον. Συνεπῶς θά πρέπει νά ἐκοιμήθηκε περί τά μέσα τοῦ ἔτους 1541.

Τὁ ἱερό λείψανο τοῦ Ἁγίου Θεωνᾶ, ἀμέσως μετά τήν κοίμησή του, μεταφέρθηκε μέ τρόπο θαυμαστό καί ἐνταφιάσθη­κε στή μονή τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας. Τό ἔτος 1821 μετα­φέρ­θηκε στή Σκόπελο καί ἀπό ἐκεῖ στή μονή Ἐσφιγμένου τοῦ Ἁγίου ῎Ορους καί ἐκ νέου στή μονή τῆς Ἁγίας Ἀνα­στασίας, ὅπου φυλάσσεται μέ εὐλάβεια μέχρι σήμερα. ῾Η μνήμη του στή μονή τῆς Ἁγίας Ἀναστα­σίας ἑορτάζεται τήν Δ¢ Κυριακή τῶν Νηστειῶν.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Νικήτα, τοῦ ἐκ Σερρῶν.

    Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Νικήτας ἐγεννήθηκε μεταξύ τῶν ἐτῶν 1760-1770 καί καταγόταν ἀπό τήν Ἤπειρο. Ἄλλοι συγγραφεῖς θεωροῦν ὅτι ὁ Ἅγιος καταγόταν ἀπό τήν Τραπεζοῦντα τοῦ Πόντου καί μάλιστα ἀπό τήν περιοχή τῶν Λαζῶν. Τήν ἐκδοχή αὐτή στηρίζουν κυρίως στήν Ἀκολουθία τῶν Ἁγιανννανιτῶν, πού ἐγρά-φη τό 1840-1850 ἀπό τό μοναχό Ἰάκωβο τῆς Νέας Σκήτης, ὅπου ἀναφέρεται ὅτι ὁ Ἅγιος καταγόταν ἀπό τήν περιοχή Λαζῶν τοῦ Πόντου καί στή λειψανοθήκη τοῦ Ἁγίου, ἐπί τῆς ὁποίας ἀναγρά-φεται «Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Νικήτα τοῦ Λαζοῦ».

Ἀπό τό κείμενο τοῦ μαρτυρίου του δέν μᾶς εἶναι γνωστό ἄν ἀρνήθηκε στήν ἀρχή τοῦ βίου του τόν Χριστό καί ἔγινε Μωαμε-θανός στίς Σέρρες. Πάντως, γίνεται λόγος γιά τήν περιτομή τήν ὁποία ὑπέστη ὁ Ἅγιος.

Ὁ Ἅγιος ἔγινε μοναχός στή Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννης στό Ἅγι-ον Ὄρος. Ἐκεῖ ἄρχισε τούς πνευματικούς ἀγῶνες ζώντας μέ νη-στεία, ἀγρυπνία καί προσευχή. Ἀργότερα ἐχειροτονήθηκε διάκονος καί πρεσβύτερος στή μονή τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, τήν καλου-μένη Ρωσική. Καταληφθείς ἀπό τόν πόθο τοῦ μαρτυρίου περιερχό-ταν τά περίχωρα τῶν Σερρῶν καί τῆς Δράμας καί ἐκήρυττε ἐνώπιον τῶν Τούρκων τό Χριστό ὡς ἀληθινό Θεό.  Ἡ ἀπόφασή του ἦταν νά χύσει τό αἷμα του γιά τήν ἀγάπη τοῦ γλυκυτάτου Ἰησοῦ.

Ὁ Ἅγιος Νικήτας ἐξομολογήθηκε στόν προηγούμενο ἱερομό-ναχο Κωνσταντίνο τοῦ μετοχίου τῆς Παναγίας τῆς Ἡλιόκαλλης καί μετέλαβε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Ἀφοῦ ἐπέρασε ἀπό τό ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, πῆγε ὕστερα στό τζαμί τοῦ Ἀχμέτ –Πασᾶ. Στό τζαμί αὐτό ἔμενε ἕνας ἱεροδιδάσκαλος τῶν Τούρκων μαζί μέ τούς ἱεροσπουδαστές του. Ἕνας ἀπό τούς μαθητές αὐτούς ἦταν χωλός καί στά δύο πόδια. ὁ Ἅγιος Νικήτας τοῦ εἶπε ὅτι θά θεραπευθεῖ, ἐάν πιστέψει στόν Χριστό.

Ὁ νεαρός Τοῦρκος ἀνέφερε ἀμέσως στόν διδάσκαλό του τό λόγο πού τοῦ εἶπε ὁ Ἅγιος. Ἔτσι ὁ Ἅγιος συνελήφθη καί ὁδηγήθη-κε στό βοεβόδα τῶν Σερρῶν, ὁ ὁποῖος ἔδωσε ἐντολή νά τόν φυλα-κίσουν.  Κατά τό χρόνο τῆς φυλακίσεώς του ὑπέστη πολλά καί φρι-κώδη βασανιστήρια. Τό βράδυ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου τοῦ ἔτους 1808 ὁ Ἰσούχ μπέης διέταξε νά ἐκτελεσθεῖ ἡ ἀπόφαση τοῦ θανάτου τοῦ Ἁγίου Νικήτα , τόν ὁποῖο ἐκρέμασαν μέ ἕνα σχοινί. Κοντά στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου του ῆταν ὁ ναός τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ. Τήν ἴδια νύχτα τοῦ μαρτυρίου ὁ διάκονος τοῦ ναοῦ βγῆκε ἀπό τό κελλί του καί εἶδε ἕνα μέγα φῶς νά λάμπει σ’ ὅλη τή γύρω περιοχή. Τό λείψανο τοῦ Μάρτυρος ἔμεινε κρεμασμένο στήν ἀγχόνη τρεῖς ἡμέρες. Τήν Τρίτη τῆς Διακαινησίμου, τό βράδυ, ἐδόθηκε στούς Χρι-στιανούς ἡ ἄδεια νά κατεβάσουν τό ἱερό λείψανο καί νά τό ἐντα-φιάσουν στό ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῶν Σερρῶν[4].

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἰωσήφ, τοῦ ἐν τῇ Λαύρᾳ τοῦ Κιέβου ἀσκήσαντος.

    Ὁ Ὅσιος Ἰωσήφ ἔζησε κατά τόν 14ο αἰώνα μ.Χ. καί ἀσκήτε-ψε στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, ὅπου διῆλθε τό βίο του μέ νηστεία καί προσευχή. Ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί ἐνταφιάσθηκε στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γεροντίσσης.

    Ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς «Γεροντίσσης» φυλάσσεται μέ εὐλάβεια στή μονή Παντοκράτορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους[5]. Εἶναι ἀντίγραφο τῆς ψηφιδωτῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας Γοργοεπηκόου πού εὑρισκόταν στή μονή Παντοκράτορος τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ ἐπωνυμία «Γερόντισσα» ἀποδόθηκε ὕστερα ἀπό ἕνα θαῦμα τῆς Παναγίας. Τήν ἐποχή κατά τήν ὁποία ἐπιτελέσθηκε τό θαῦμα ὁ ἡλικιωμένος ἡγούμενος, ὁ ὁποῖος ἐμετροῦσε τίς τελευταῖες ὧρες τῆς ζωῆς του, ἐζήτησε νά κοινωνήσει τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Γι’ αὐτό παρεκάλεσε τόν ἱερέα πού λειτουργοῦσε ἐκίνη τήν ἡμέρα νά συντομεύσει τή Θεία Λειτουργία, ὥστε νά προλάβει νά κοινωνήσει. Ὁ ἐφημέριος ὅμως τῆς μονῆς δέν ὑπάκουσε καί συνέχισε νά λειτουρ-γεῖ, ὁπότε ἀκούσθηκε ἡ φωνή τῆς Παναγίας πού τόν πρόσταξε νά τελειώσει γρήγορα τή Θεία Λειτουργία, γιά νά προλάβει νά κοινω-νήσει ὁ γέροντας ἡγούμενος. Ἔτσι καί ἔγινε. Μόλις ὁ γέροντας ἐκοι-νώνησε, ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί ἀπό τότε ἡ εἰκόνα ἔλαβε τήν προ-σωνυμία «Γερόντισσα»[6].

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν!

[1] Πάρνων: ὄρος τῆς Πελοποννήσου. Ὁ κύριος Πάρνων φέρει τό ὄνομα Μαλεβό καί εἶναι μεταξύ τῆς Λακωνίας καί Κυνουρίας. Μέ τό ὄνομα ὅμως αὐτό ἐννοοῦμε συνήθως ὁλόκληρη τήν ὀρεινή ἔκταση, κατά τήν ὁποία σχηματίζεται ὁ ὑδροκρίτης κατά τά φυσικά ὅρια μεταξύ Ἀρκαδίας, Λακωνίας καί Ἀργολίδος καί προεκτείνεται ὡς χερσόνησος μέχρι τοῦ ἀκρωτηρίου Μαλέα.

[2] Ματθ. 5, 8.

[3] Ἐμμανουήλ Γ. Παντελάκη, Ἰσίδωρος, σελ. 213.

[4] Βλ. Ἀποστόλου Ἀθ. Γλαβίνα, Ὁ Νεομάρτυρας Νικήτας, ἐκδ. Ἐπέκταση, Κατερίνη, 1995.

[5] Ἡ ἱερά μονή Παντοκράτορος ἱδρύθηκε μετά τά μέσα τοῦ 14ου αἰῶνος μ.Χ. (1357-1363) ἀπό τόν μέγα στρατοπεδάρχη Ἀλέξιο, ἐλευθερωτή τῆς Θάσου ἀπό τούς Τούρκους ἐπιδρομεῖς, καί τόν ἀδελφό του πριμικήριο Ἰωάννη.

[6] Εὐλαμπίας Κυπριανίδου-Βασιλάκου, Παναγία Ἐλπίς καί Καταφυγή, Μοναστήρια καί Προσωνύμια τῆς Παναγίας, ἐκδ. Ἑπτάλοφος, Ἀθήνα, σελ. 883.

Πρόσφατα Άρθρα

“Θεόκλητος” ο νέος μοναχός – Μοναδικές στιγμές πνευματικής ανάτασης στον Εσπερινό της Μονής Βαρλαάμ
Εκκλησία της Ελλάδος

“Θεόκλητος” ο νέος μοναχός – Μοναδικές στιγμές πνευματικής ανάτασης στον Εσπερινό της Μονής Βαρλαάμ

15 Ιουνίου 2025

Σε κλίμα κατάνυξης και με την παρουσία πλήθους πιστών, τελέστηκε το απόγευμα του Σαββάτου ο πανηγυρικός Εσπερινός στην εορτάζουσα Ιερά...

Read more
Εσπερινός ονομαστηρίων Αρχιεπισκόπου
Εκκλησία της Ελλάδος

Εσπερινός ονομαστηρίων Αρχιεπισκόπου

15 Ιουνίου 2025

Ρεπορτάζ: Μάκης Αδαμόπουλος, Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης Στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Οινοφύτων Βοιωτίας χοροστάτησε το απόγευμα στον μεγάλο πανηγυρικό εσπερινό...

Read more
Η εορτή των Αγίων Πάντων στην ιερά και σεβασμία Μονή των Αγίων Πάντων Τριταίας
Πνευματικές Διδαχές

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΙ ΟΔΟΔΕΙΚΤΕΣ

15 Ιουνίου 2025

του Αρχιμ . Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ Θ. Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Κασσανδρείας Οι Άγιοι Πάντες τους οποίους γιορτάζομαι κάθε χρόνο την...

Read more
ΕΓΚΑΙΝΙΑ  ΠΑΡΑΒΗΜΑΤΟΣ Ι. ΝΑΟΥ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΖΥΦΙΑ ΧΙΟΥ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΑΡΑΒΗΜΑΤΟΣ Ι. ΝΑΟΥ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΖΥΦΙΑ ΧΙΟΥ

15 Ιουνίου 2025

Mέ μεγαλοπρέπεια καί κατά τήν Ἐκκλησιαστική Τάξη τελέστηκαν τό Σάββατο 14η Ἰουνίου ἐ.ἔ. τά Ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Παραβήματος τοῦ Ἱ....

Read more
Η Σχολή Μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών Βελλάς Ιωαννίνων στον Μητροπολίτη Κίτρους
Εκκλησία της Ελλάδος

Η Σχολή Μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών Βελλάς Ιωαννίνων στον Μητροπολίτη Κίτρους

15 Ιουνίου 2025

Διήμερο προσκύνημα σε Ιερές Μονές και Ναούς της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος πραγματοποίησαν οι ιεροσπουδαστές της Σχολής Μαθητείας...

Read more
Μνημόσυνο π. Αντωνίου Ζούπη και Κουρά Μοναχής στην Ιερά Μονή Ταξιαρχών Πηλίου
Εκκλησία της Ελλάδος

Μνημόσυνο π. Αντωνίου Ζούπη και Κουρά Μοναχής στην Ιερά Μονή Ταξιαρχών Πηλίου

15 Ιουνίου 2025

Στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου λειτούργησε σήμερα ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, πλαισιωμένος από τον Ηγούμενο της Ιεράς,...

Read more
Ο εορτασμός της μνήμης του Αγ. Νεκταρίου και των ονομαστηρίων του  Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Εκκλησία της Ελλάδος

Τούβλο πάμε και τούβλο φεύγουμε…

15 Ιουνίου 2025

https://youtu.be/bcopaFNWqKo

Read more
Φθιώτιδος Συμεών: «Πνευματικό και αθλητικό «μουντιάλ» στο Καινούργιο Λοκρίδος».
Εκκλησία της Ελλάδος

Φθιώτιδος Συμεών: «Πνευματικό και αθλητικό «μουντιάλ» στο Καινούργιο Λοκρίδος».

15 Ιουνίου 2025

Με μια μοναδική διορθόδοξη ευχαριστιακή, πολιτιστική και αθλητική γιορτή πραγματοποιήθηκε φέτος η επίσημη έναρξη των θερινών κατασκηνωτικών προγραμμάτων στο παραθαλάσσιο...

Read more
Προσωπικὸς ἀριθμὸς καὶ ἠλεκτρονικές ταυτότητες: Εἶναι πνευματικὸ θἐμα;
Εκκλησία της Ελλάδος

Προσωπικὸς ἀριθμὸς καὶ ἠλεκτρονικές ταυτότητες: Εἶναι πνευματικὸ θἐμα;

15 Ιουνίου 2025

«Ὑπέρ βωμῶν κ ἑστιῶν» 13.06.2025: «Προσωπικὸς ἀριθμὸς καὶ ἠλεκτρονικές ταυτότητες: Εἶναι πνευματικὸ θἐμα;» http://www.youtube.com/watch?v=7nkbpr6V8sM Α'και Β' μέρος μαζί (στο Extra...

Read more
Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων
Αγίων Πάντων

Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

14 Ιουνίου 2025

Ο Χριστός είπε: «Εάν εγώ υψωθώ, πάντας ελκύσω προς εμαυτόν» και πράγματι με την Ανάληψή Του, έπρεπε να στείλει και...

Read more
Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων
Αγίων Πάντων

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων – Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

14 Ιουνίου 2025

Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38· ιθ΄ 27-30 Ὁμιλία κε΄ ἐκφωνηθῆσα τὴν Κυριακὴν τῶν Ἁγ. Πάντων | Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς Θαυμαστὸς ὄντως...

Read more
Η εορτή  των Αγίων Πάντων  στην Ιερά Μονή Παναγίας Σεϊδανάγιας
Αγίων Πάντων

Το μήνυμα της Κυριακής των Αγίων Πάντων

14 Ιουνίου 2025

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη Αγαπητοί μου αδελφοί σήμερα είναι η εορτή των Αγίων Πάντων. Ως γνωστόν...

Read more
Το διαχρονικό κάλεσμα των Αγίων Πάντων
Αγίων Πάντων

Οι φίλοι του Χριστού δικοί μας φίλοι

14 Ιουνίου 2025

του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ. Θ. Η Κυριακή των Αγίων Πάντων αποτελεί προέκταση της Μεγάλης Εορτής της Πεντηκοστής, της καθόδου...

Read more
Μυστικό δείπνο, φανερά μηνύματα;
Συνοπτικός

Μυστικό δείπνο, φανερά μηνύματα;

13 Ιουνίου 2025

Το μενού στο σπίτι του Λυκαβηττού την προηγούμενη εβδομάδα είχε… νηστίσιμα, αλλά η κουβέντα μάλλον ήταν «βαριά». Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος...

Read more
Συνεχίζεται το προσκύνημα του Τιμίου Ξύλου και Ι. Λειψάνων στον Βύρωνα
Εκκλησία της Ελλάδος

Μην πέσεις στη φάκα!

13 Ιουνίου 2025

Μην πέσεις στη φάκα!!! Όλα αλλάζουν... Τι λέει η Αποκάλυψη. Ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα αλλάζουν και δυστυχώς...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Η εορτή των Αγίων Πάντων στην ιερά και σεβασμία Μονή των Αγίων Πάντων Τριταίας
Πνευματικές Διδαχές

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΙ ΟΔΟΔΕΙΚΤΕΣ

15 Ιουνίου 2025

του Αρχιμ . Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ Θ. Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Κασσανδρείας Οι Άγιοι Πάντες τους οποίους γιορτάζομαι κάθε χρόνο την...

Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

14 Ιουνίου 2025
Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων – Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

14 Ιουνίου 2025
Η εορτή  των Αγίων Πάντων  στην Ιερά Μονή Παναγίας Σεϊδανάγιας

Το μήνυμα της Κυριακής των Αγίων Πάντων

14 Ιουνίου 2025
Το διαχρονικό κάλεσμα των Αγίων Πάντων

Οι φίλοι του Χριστού δικοί μας φίλοι

14 Ιουνίου 2025
Μποροῦμε νά γίνουμε ἅγιοι σήμερα;

Μποροῦμε νά γίνουμε ἅγιοι σήμερα;

10 Ιουνίου 2023
Η εορτή  των Αγίων Πάντων  στην Ιερά Μονή Παναγίας Σεϊδανάγιας

Των Αγίων Πάντων τα κατορθώματα

10 Ιουνίου 2023
Μποροῦμε νά γίνουμε ἅγιοι σήμερα;

«Υπάρχουν άγιοι;»

9 Ιουνίου 2023
Οἱ Ἅγιοι Πάντες ἔγιναν μάρτυρες τῆς δύναμης τοῦ Ἀναστάντος

Οἱ Ἅγιοι Πάντες ἔγιναν μάρτυρες τῆς δύναμης τοῦ Ἀναστάντος

18 Ιουνίου 2022
Οἱ Ἅγιοι Πάντες ἔγιναν μάρτυρες τῆς δύναμης τοῦ Ἀναστάντος

Μια ευλογημένη… διάσπαση των οικογενειακών δεσμών – Κυριακή Α’ Ματθαίου των Αγίων Πάντων

12 Ιουνίου 2020
Η εορτή  των Αγίων Πάντων  στην Ιερά Μονή Παναγίας Σεϊδανάγιας

Συνακόλουθοι και Πάντων των Αγίων

22 Ιουνίου 2019
Μποροῦμε νά γίνουμε ἅγιοι σήμερα;

Λόγος περί των Αγίων Πάντων

2 Ιουνίου 2018
Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, πρεσβευτές των ανθρώπων προς τον Ιησού Χριστό

2 Ιουνίου 2018
«Συγγενώμεθα τοις Αγίοις»

«Συγγενώμεθα τοις Αγίοις»

3 Ιουνίου 2018
Oι Άγιοι είναι ζωντανοί!

Το μήνυμα της Κυριακής των Αγίων Πάντων

2 Ιουνίου 2018
Μποροῦμε νά γίνουμε ἅγιοι σήμερα;

Οι δεσμοί με τους Φίλους μας

3 Ιουνίου 2018
Μα Συ μπορείς και παρηγορείς

Ἡ ἕνωσή μας μέ τόν Θεό

1 Ιουνίου 2018
Συγχορδία «δυνάμεων»

«Ο Δρόμος του Σταυρού»

31 Μαΐου 2018
Ἡ ἀληθινὴ τιμὴ τῶν ἁγίων

Ἡ ἀληθινὴ τιμὴ τῶν ἁγίων

31 Μαΐου 2018
Oι Άγιοι είναι ζωντανοί!

Oι Άγιοι είναι ζωντανοί!

30 Μαΐου 2018
Το διαχρονικό κάλεσμα των Αγίων Πάντων

Το διαχρονικό κάλεσμα των Αγίων Πάντων

10 Ιουνίου 2017
Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

Κήρυγμα για την Κυριακή των Αγίων Πάντων

10 Ιουνίου 2017
Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

Τό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων

16 Νοεμβρίου 2023
Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

Κήρυγμα εις την Κυριακή των Αγίων Πάντων

10 Ιουνίου 2017
Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

Κυριακή των Αγίων Πάντων – Το Κήρυγμα του Ευαγγελίου

10 Ιουνίου 2017
Τι Εορτάζουμε την Κυριακή των Αγίων Πάντων

Κυριακή Α’ Ματθαίου των Αγίων Πάντων

10 Ιουνίου 2017
Next Post
Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως στην Ιερά Μητρόπολη Άρτης

Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως στην Ιερά Μητρόπολη Άρτης

Η εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας

Η εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας

Χειροτονία Πρεσβυτέρου από τον Μητροπολίτη Παραμυθίας Τίτο

Χειροτονία Πρεσβυτέρου από τον Μητροπολίτη Παραμυθίας Τίτο

Η εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως στο Πανηγυρίζον Προσκύνημα Παναγίας Εκατονταπυλιανής Πάρου

Η εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως στο Πανηγυρίζον Προσκύνημα Παναγίας Εκατονταπυλιανής Πάρου

«Τον Σταυρόν Σου Προσκυνούμεν Δέσποτα…»

«Τον Σταυρόν Σου Προσκυνούμεν Δέσποτα…»

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist