Ἡ Πανηγυρική θεία Λειτουργία στόν Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἀλεξάνδρου τοῦ Παλαιοῦ Φαλήρου

Στίς 30 Αὐγούστου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ μεγάλου Πατρός καί διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας ἁγίου Ἀλεξάνδρου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Ἐπ᾽ ὀνόματι τοῦ ἁγίου Ἱεράρχου καί πρώτου ἐπισκόπου τῆς νέας πρωτεύουσας τῆς Αὐτοκρατορίας τιμᾶται ὁ ὁμώνυμος μεγαλοπρεπής Ἐνοριακός Ναός τοῦ Παλαιοῦ Φαλήρου.

Εἶναι ὁ προστάτης καί πολιοῦχος Ἅγιος τῆς πόλεως, τοῦ ὁποίου τή μνήμη τιμοῦν μέ ξεχωριστή εὐλάβεια ὄχι μόνο οἱ Φαληριῶτες, ἀλλά καί πολλοί χριστιανοί τῶν γειτονικῶν δήμων. Οἱ ἑορταστικές λατρευτικές ἐκδηλώσεις πού ξεκίνησαν χθές μέ τόν Πανηγυρικό πολυαρχιερατικό Ἑσπερινό συνεχίστηκαν τήν κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου, Παρασκευή 30 Αὐγούστου, μέ τήν τέλεση τοῦ Ὄρθρου καί τῆς πολυαρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας, πού ἀναμεταδόθηκαν ἀπό τόν Ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (89,5 FM).

Προσκεκλημένοι ἐφέτος ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών ἦταν οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Γρεβενῶν κ. Δαβίδ καί Κεφαλληνίας κ. Δημήτριος.

Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς ὁ Ὄρθρος ἄρχισε στίς 7.00 π.μ., ὅπου χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενῶν κ. Δαβίδ, ὁ ὁποῖος καί προέστη τῆς πολυαρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας πού ἀκολούθησε, καί ἡ ὁποία τελέστηκε μέ τή δέουσα ἐκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια καί μυσταγωγία σέ ἕναν κατάμεστο ἀπό πιστούς Ναό.

Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενῶν κ. Δαβίδ ἐπεσήμανε ἀρχικά τήν συνέπεια τῆς ἁμαρτίας γιά τήν ἀνθρώπινη ζωή. Ὡς ἀντιστάθμισμα τῆς ἀνθρώπινης ἁμαρτίας, ἡ Ἐκκλησία ὅρισε τόν καθημερινό ἑορτασμό τῆς μνήμης τῶν Ἁγίων. Ὅταν λοιπόν ἑορτάζουμε ἕναν Ἅγιο, δέν ἐπιτελοῦμε μιά ἀνάμνηση, οὔτε φιλοσοφοῦμε γιά τό παρελθόν, ἀλλά καλούμαστε νά βιώσουμε τήν ὑπέρβαση τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου.

Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας μᾶς καλεῖ γιά νά ζήσουμε «τά μεγάλα τῆς ζωῆς», ὅπως τήν ἐλευθερία, τήν ἀγάπη, τήν ἐν Χριστῷ ὑπέρβαση τοῦ φόβου. Ἑπομένως, ὁ κάθε ἑορτασμός Ἁγίου ἔχει χαρακτήρα ἀναστάσιμο, διότι κηρύττει τή νίκη τῆς ζωῆς. Ἑνώνει τήν ἀνθρώπινη δίψα γιά τήν αἰωνιότητα μέ τόν Κύριο μας Ἰησοῦ Χριστό, τήν πηγή τῆς ζωῆς.

Ἐπεσήμανε ἀκόμη ὁ Σεβασμιώτατος κ. Δαβίδ ὅτι σήμερα πολλοί κατηγοροῦν τήν Ἐκκλησία ὡς δῆθεν ἀρνησίκοσμη. Τήν κατηγοροῦν διότι στέκεται ἐνάντια στήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου. Λένε ὅτι εἶναι ἐχθρική πρός τό σῶμα, διότι ἐπαινεῖ τήν ἐγκράτεια. Αὐτοί πλησιάζουν τόν Θεό σάν μιά ἰδέα. Γνωρίζουμε ὅτι στήν ἱστορία ἔγιναν ἄπειρες προσπάθειες γιά νά ταυτιστεῖ ὁ Χριστιανισμός μέ κάποια ἀπό τά ἀνθρώπινα σχήματα.

Ἑπομένως, σπουδαιότητα γιά τόν ἄνθρωπο ἔχει τό «εὐ ζῆν». Δηλαδή, ἡ προοπτική τῆς αἰωνιότητας μέσω τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Στό κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου διαπιστώνουμε ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι «ἀκούσαντες ἀνάστασιν νεκρῶν, οἱ μέν ἐχλεύαζον, οἱ δέ εἶπον∙ ἀκουσόμεθά σου πάλιν περί τούτου» (Πράξ. 17:32).

Ὅμως, στήν ὕπαρξη τοῦ κάθε πιστοῦ διακρίνουμε τρεῖς γεννήσεις: (α) Τό δῶρο τῆς ζωῆς, ὅταν ὁ ἀνθρωπος γεννιέται καί ἔρχεται στόν κόσμο. (β) Ἔπειτα, γεννιέται ὁ πιστός μέ τό «εὐ εἶναι», δηλαδή μέ τή χάρη τοῦ μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος, πού καταγράφεται πλέον ὡς πολίτης τῆς Ἐκκλησίας. Ἀναγεννᾶται ὁ πιστός ἐφ’ ὅρου ζωῆς μέ τή δωρεά τοῦ Βαπτίσματος. (γ) Στήν Ἐκκλησία γίνεται καί τό τρίτο μυστήριο, τό «ἀεί εἶναι», δηλαδή ἐπεκτείνει τήν ὕπαρξη τοῦ χριστιανοῦ στήν αἰωνιότητα.

Ἔτσι, χωρίς Χριστό ἡ ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου εἶναι καί παραμένει στατική. Ἀντιθέτως, ὅ,τι μπολιάζεται μέ τήν αἰωνιότητα, ἀνασταίνει στόν ἄνθρωπο τήν δυνατότητα νά ζεῖ πέρα τήν ἀνθρώπινη διάσταση. Ἐδῶ λαμβάνει χῶρο ἡ ἐλευθερία καί ἡ εὐρυχωρία τῆς ζωῆς. «Ἐγώ ἦλθον ἵνα ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσιν», μᾶς διαβεβαιώνει ὁ Κύριος (Ἰωάν. 10:10). Αὐτά ψηλαφοῦμε μέσα στήν Ἐκκλησία, στή ζωή τῶν Ἁγίων της. Ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος ἔφθασε μέ τόν ἀγώνα του στό «εὐ εἶναι», ἔγινε διδάσκαλος τῆς πίστεως, καί σήμερα προσκυνοῦμε λειτουργικά τό δικό του «ἀεί εἶναι», καθώς ὅ ἴδιος πρεσβεύει στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ γιά ὅλους ἐμᾶς.

Στό τέλος τοῦ κηρύγματός του ὁ Σεβ. Γρεβενῶν κ. Δαβίδ εὐχαρίστησε ὁλοθύμως τόν Σεβ. Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών γιά τήν πρόσκλησή του νά παραστεῖ εὐφραινόμενος στήν Πανήγυρη καί νά προστεῖ τῆς θείας Λειτουργίας καί τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας. Εὐχήθηκε δέ πρός ὅλους νά ἀντλήσουμε σοφία, δύναμη καί κουράγιο ἀπό τόν Ἅγιο γιά τήν καθημερινή μας ζωή καί διακονία τοῦ λαοῦ. «Στήκετε, καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις ἅς ἐδιδάχθητε εἴτε διά λόγου (προφορικῶς) εἴτε δι’ ἐπιστολῆς (γραπτῶς) ἡμῶν» (Β΄ Θεσ. 2:15). Κρατῆστε ἄσβεστη τήν πίστη σας στόν Θεό. Μή λυγίζετε στούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις. Νά ἔχετε ἀλώβητο τό ὀρθόδοξο φρόνημα καί τήν παρακαταθήκη τῆς πίστεως πού νικᾶ τόν θάνατο.

Κατά τήν ἀπόλυση ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Συμεών ἀπηύθυνε ὁλόθερμες εὐχές πρός ὅλους, σέ ὅσους ἔχουν τά ὀνομαστήριά τους, καί εὐχαρίστησε θερμῶς τούς τοπικούς ἄρχοντες, τούς πιστούς πού παρευρέθηκαν στίς ἀκολουθίες τῆς Πανηγύρεως, τούς ἱερεῖς, συνεργάτες καί ἐθελοντές τοῦ Ἱ. Ναοῦ γιά τήν ἄψογη προετοιμασία καί ἐπιτυχία τῆς ἐφετινῆς Πανηγύρεως, ἀλλά πρωτίστως θερμές εὐχαριστίες ἀπηύθυνε στούς δύο Σεβασμιωτάτους συλλειτουργούς ἀδελφούς του, Σεβ. Γρεβενῶν κ. Δαβίδ καί Σεβ. Κεφαλληνίας κ. Δημήτριο γιά τόν φιλόθεο κόπο πού κατέβαλαν γιά νά παρευρεθοῦν στήν Πανήγυρη τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου. Τούς εὐχήθηκε νά τούς στηρίζει ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος στό ἱεραποστολικό ἔργο, ἐκεῖ πού ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τούς ἐνεπιστεύθη νά ποιμαίνουν τό θεοφιλές ποίμνιό Του.

Τό προσκύνημα γιά τή μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, θά συνεχιστεῖ καθ᾽ ὅλη τή διάρκεια τῆς ἡμέρας καί οἱ ἑορταστικές λατρευτικές ἐκδηλώσεις θά ὁλοκληρωθοῦν τό ἀπόγευμα, ὅπου θά τελεσθεῖ ὁ μεθέορτος Ἑσπερινός καί ἡ Παράκληση τοῦ Ἁγίου ἀπό τούς ἱερεῖς τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου.