Παραμονή τῆς δεσποτικῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων, παραμονή τῆς ἡμέρας κατά τήν ὁποία ὁ Χριστός ἔρχεται πρός τόν Ἰορδάνη γιά νά βαπτισθεῖ ἀπό τόν Ἰωάννη, παραμονή τῆς ἡμέρας κατά τήν ὁποία θά ἀποκαλυφθεῖ στόν κόσμο ποιός εἶναι αὐτός πού γεννήθηκε ὡς ταπεινό βρέφος στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, ποιός εἶναι αὐτός πού προσκύνησαν οἱ ποιμένες καί οἱ μάγοι, ποιός εἶναι αὐτός τόν ὁποῖο, ἐνῶ ἦταν βρέφος ἀκόμη, τόν φοβήθηκε ὁ Ἡρώδης, μήπως τοῦ ὑφαρπάσει τήν ἐξουσία καί ἐφόνευσε τά ἀθῶα βρέφη, ποιός εἶναι αὐτός πού σέ λίγο θά κηρύττει στόν κόσμο τό εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας. «Καί ὁμολογουμένως μέγα ἐστίν τό τῆς εὐσεβείας μυστήριον».
Μέγα μυστήριο τῆς εὐσεβείας ὀνομάζει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος ὅλο αὐτό τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας πού ὀργάνωσε ὁ Θεός καί τοῦ ὁποίου μία σημαντική πράξη θά ἐξελιχθεῖ αὔριο μέ τή βάπτιση τοῦ Κυρίου.
Καί εἶναι μυστήριο, γιατί ὀργανώθηκε μυστικά καί ἐν ἀγνοίᾳ τῶν ἀνθρώπων ἀπό τόν Θεό. Ἔστω καί ἄν οἱ προφῆτες τό προανήγγειλαν αἰῶνες πρίν νά πραγματοποιηθεῖ, δέν ἔπαυσε νά εἶναι ἄγνωστο καί ἀπόκρυφο μυστήριο. Καί αὐτό συνέβη ὄχι γιά ἄλλο λόγο, ἀλλά γιατί τά σχέδια τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνεξιχνίαστα καί ἀκατάληπτα στήν πεπερασμένη ἀνθρώπινη λογική.
Αὐτό τό μυστήριο θά ἀποκαλυφθεῖ αὔριο, ὅταν ὄχι μόνο ὁ τίμιος Πρόδρομος θά ἀποκαλύψει μέ τόν δισταγμό του νά βαπτίσει τόν Χριστό, ὅτι αὐτός ἦταν ὁ Μεσσίας τόν ὁποῖο προανήγγελε στούς ἀνθρώπους, προτρέποντάς τους νά μετανοήσουν, γιατί πλησίαζε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἀλλά θά τό ἐπισφραγίσει μέ τόν πιό μεγαλειώδη καί πανηγυρικό τρόπο ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θά συστήσει τόν βαπτιζόμενο στά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου Χριστό ὡς τόν ἀγαπητό του Υἱό καί θά τό ἐπιβεβαιώσει μέ τήν παρουσία του «ἐν εἴδει περιστερᾶς» τό Πανάγιο Πνεῦμα.
Αὐτό εἶναι τό μέγα μυστήριο, στό ὁποῖο καλεῖται νά πιστεύσει ὁ ἄνθρωπος. Αὐτό εἶναι τό ἀνεξιχνίαστο γιά τίς ἀνθρώπινες δυνατότητες θαῦμα τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ. «Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί», διακηρύσσει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, καί αὐτό εἶναι τό μέγα μυστήριο τῆς εὐσεβείας πού ἀποκαλύπτει ἡ Ἐκκλησία στόν ἄνθρωπο, καλώντας τον νά τό πιστεύσει. Διότι μέ τήν πίστη προσεγγίζεται τό μυστήριο, ὄχι μέ τή λογική. Διότι ἄν προσεγγιζόταν μέ τή λογική, δέν θά ἦταν μυστήριο, καί ἄν οἱ βουλές τοῦ Θεοῦ ἦταν κατανοητές στούς ἀνθρώπους, τότε ὁ ἄνθρωπος θά ἦταν Θεός ἤ ὁ Θεός ἄνθρωπος, καί εἴτε δέν θά χρειαζόταν εἴτε δέν θά μποροῦσε, θά λέγαμε, νά τόν σώσει.
Ὅμως ὁ Θεός εἶναι ἄναρχος καί ἀπερίγραπτος, εἶναι ἐπέκεινα πάσης ἀνθρωπίνης λογικῆς καί κατανοήσεως, καί ὅμως γίνεται ἄνθρωπος, γιά νά ἐξηγήσει στόν ἄνθρωπο μέ κατανοητό τρόπο ποιός εἶναι καί τί ἔχει ἑτοιμάσει γιά χάρη του. Γίνεται ἄνθρωπος, γιά νά δείξει στόν ἄνθρωπο ποιός εἶναι ὁ τρόπος γιά νά φθάσει στόν Θεό. Γίνεται ἄνθρωπος, γιά νά δείξει στόν ἄνθρωπο τό ἀπέραντο μέγεθος τῆς ἀγάπης καί τῆς εὐσπλαγχνίας του καί τόν ἑλκύσει κοντά του. Γιά νά τόν κάνει καί πάλι δικό του, ὄχι γιά νά ὠφεληθεῖ ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἀλλά γιά νά κερδίσει τά πάντα ὁ ἄνθρωπος. Γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος θεός.
«Μέγα ἐστίν τό τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί».
Αὐτοῦ τοῦ μυστηρίου γινόμαστε καί ἐμεῖς ὄχι μόνο θεατές, ἀδελφοί μου, ἀλλά καί μέτοχοι. Γιατί τό μυστήριο τοῦ Θεοῦ πού προέβλεπε τή βάπτιση τοῦ Υἱοῦ του στά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου, προσφέρει καί σέ μᾶς τή δυνατότητα τῆς βαπτίσεως ὄχι μόνο ἐν ὕδατι ἀλλά καί ἐν πνεύματι.
Ὁ Θεός πού ἐπεσφράγισε μέ τήν ὁμολογία του τήν παρουσία τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου του, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος γιά χάρη τῆς δικῆς σωτηρίας, μᾶς δίδει μέ τή βάπτισή μας ἀλλά καί μέ τά ἱερά μυστήρια καί τίς ἁγιαστικές πράξεις τῆς Ἐκκλησίας μας τή σφραγίδα τῆς θείας του δωρεᾶς καί χάριτος. Μᾶς ὀνομάζει τέκνα του καί μᾶς προσφέρει τήν προοπτική, ζώντας τό μέγα αὐτό μυστήριο τῆς εὐσεβείας, νά γίνουμε καί ἐμεῖς θεοί κατά χάριν.
Καί αὐτή ἡ προοπτική ἀποτελεῖ μέρος τοῦ μυστηρίου, στό ὁποῖο ἀναφέρεται ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος. Διότι τό μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας δέν ὁλοκληρώνεται μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ ἀλλά μέ τή θέωση τοῦ ἀνθρώπου. Σέ ἐμᾶς ὅμως ἐπαφίεται, ἀδελφοί μου, νά θελήσουμε νά μετάσχουμε στό μυστήριο τῆς εὐσεβείας ὄχι μόνο πιστεύοντας στόν Χριστό, ὁ ὁποῖος «ἐφανερώθη ἐν σαρκί», ἀλλά καί προσπαθώντας μέσα ἀπό αὐτή τήν πίστη μας, μέσα ἀπό τή χάρη τήν ὁποία μᾶς παρέχει ἡ Ἐκκλησία μας τόσο διά τῶν ἱερῶν μυστηρίων ὅσο καί διά τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, τόν ὁποῖο τελεῖ σήμερα ἀλλά καί κατά τήν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων, νά καθαρθοῦμε καί νά ἐπιτύχουμε, ἀγωνιζόμενοι διαρκῶς, τόν ἁγιασμό μας, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε νά γίνουμε καί ἐμεῖς κατά χάριν θεοί καί νά κληρονομήσουμε τήν αἰώνια ζωή, χάριν τῆς ὁποίας ἦλθε στόν κόσμο ὁ Χριστός καί βαπτίσθηκε στά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε καί ἐμεῖς αὐτήν τή μεγάλη εὐκαιρία πού μᾶς δίδει καί σήμερα καί αὔριο ἡ Ἐκκλησία μας, γιά νά μπορέσουμε νά γίνουμε καί ἐμεῖς θεοί κατά χάριν ἀγωνιζόμενοι σέ ὅλη μας τή ζωή καί μέ ὅλα τά μέσα πού μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἀμήν.
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας Παντελεήμων
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
