Τήν Κυριακήν, 11ην / 24ην Μαρτίου 2019, Β΄ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν, ἐν ᾗ ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ Ὀνομαστική ἑορτή τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, μετατιθεμένη διά λόγους προσκυνηματικοῦ καθεστῶτος ἐκ τῆς κατ’ ἀκρίβειαν ἡμέρας αὐτῆς, 9ης /22ας Μαρτίου, ἡμέρας μνήμης τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν μαρτυρησάντων εἰς τήν πεπηγυῖαν ἐκ τοῦ ψύχους λίμνην Σεβαστείας τοῦ Πόντου ἐπί τοῦ διώκτου αὐτοκράτορος Λικινίου τό ἔτος 320 μ.Χ.
Διά τήν ἑορτήν ταύτην ἐτελέσθη Πατριαρχική θεία Λειτουργία εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου, Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Λύδδης κ. Δημητρίου, Καττάρων κ. Μακαρίου, Ἀνθηδῶνος κ. Νεκταρίου, Πέλλης κ. Φιλουμένου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου. Ἔτι δέ Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Γέρων Καμαράσης ὁσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος, Ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων καί Ἱερέων παρεπιδημούντων ἄλλων Ἐκκλησιῶν, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί ἄλλων διακόνων, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως κ. Κωνσταντίνου Σπυροπούλου καί μετέχοντος ἐκκλησιάσματος ἐξ ἐντοπίων καί προσκυνητῶν.
Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε Δοξολογία, μεθ’ ἥν ἡ ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα.
Ἐνταῦθα ἠκολούθησαν αἱ προσφωνήσεις: α. Τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου ὡς ἕπεται:
“Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Ἀνερχόμενοι τάς βαθμίδας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἐνισχυόμεθα εἰς τόν πνευματικόν ἡμῶν ἀγῶνα ἐκ τῆς μνήμης τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, εὐθαρσῶς ὁμολογησάντων τόν Χριστόν, ἀψηφησάντων τόν παγετῶνα τῆς λίμνης Σεβαστείας τοῦ Πόντου τό 320 ἐπί βασιλέως Λικινίου, καλῶς ἀθλησάντων καί στεφανωθέντων.
Ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἀθληφόρων τούτων σήμερον προβάλλεται κατ’ ἐξοχήν εἰς τήν Ἐκκλησίαν Ἱεροσολύμων ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοφίλου, καθ’ ὅτι τό ὄνομα τούτου φέρει ἡ Ὑμετέρα σεπτή Μακαριότης.
Πρός ἰδιαιτέραν τιμήν τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοφίλου καί τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος προσηνέχθη ἡ ἀναίμακτος θυσία εἰς τό Καθολικόν τοῦ πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί ἀνεπέμφθη εὐχαριστήριος Δοξολογία ἐν ἀθρόᾳ συμμετοχῇ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, τῶν μελῶν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν ποιμνίου καί πλήθους εὐλαβῶν προσκυνητῶν.
Πληρούμενοι τῆς χαρᾶς τῆς διπλῆς ἑορτῆς ταύτης καί εἰς τήν ἱστορικήν ταύτην αἴθουσαν τοῦ Θρόνου, εὐγνωμόνως γιγνόμεθα μνήμονες τῶν ὅσων ἀγαθῶν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ὑπέρ τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου καί τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ ἐνήργησε.
Μνημονευτέον ἐν πρώτοις ὅτι ἰδιαιτέρα καί πάλιν κατεβλήθη προσπάθεια διά τήν ποιμαντικήν καθοδήγησιν τοῦ ἡμετέρου ποιμνίου εἰς τάς τρεῖς δικαιοδοσίας αὐτοῦ, ἰδιαιτέρως δέ ἐν Ἰορδανίᾳ εἰς Συνάξεις ἱερέων διά τήν ἀποδοτικωτέραν ποιμαντικήν δραστηριότητα αὐτῶν. Καρπός τῶν ἐνεργειῶν τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ὑπῆρξαν καί αἱ εἰδικαί ἑόρτιοι ἐκδηλώσεις ὑπό τῆς Βασιλικῆς οἰκογενείας τῆς Ἰορδανίας, στηρίζουσαι τούς χριστιανούς εἰς τήν εἰρηνικήν διαβίωσιν αὐτῶν μετά τῶν Μουσουλμάνων συμπολιτῶν αὐτῶν. Εἰς τήν ἐν Ἀμμάν Μητρόπολιν τοῦ Πατριαρχείου ἐτιμήθησαν διά τοῦ παρασήμου τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου μέλη τοῦ ποιμνίου τῆς Ἰορδανίας, διακριθέντα εἰς φιλανθρωπικάς δωρεάς καί ἀνέγερσιν ἐκκλησίας. Ἐπίσης ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἐν τῇ διακρινούσῃ Αὐτήν εὐαισθησίᾳ ὑπέρ τῶν κατά τήν τελευταίαν ἰδίᾳ περίοδον κατακλυζόντων τήν Ἁγίαν Γῆν προσκυνητῶν, πολύν διέθεσε χρόνον διά τήν ὑποδοχήν αὐτῶν εἰς τό Πατριαρχεῖον, τήν εὐλογίαν, τήν καθοδήγησιν καί τήν ὑπογράμμισιν τῆς ἐκ τῆς προσκυνηματικῆς θεωρίας ὠφελείας αὐτῶν.
Διατηροῦσα τάς ἀγαστάς σχέσεις Αὐτῆς μετά τῶν ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης, προσκληθεῖσα προεξῆρξε τῆς τελετῆς καθαγιασμοῦ τοῦ ἐν Βουκουρεστίῳ περικαλλοῦς καί παμμεγέθους ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας καί μετέσχε τῶν ἐθνικῶν ἑορτασμῶν ἐπί τῇ 200στῇ ἐπετείῳ τῆς ἀπελευθερώσεως καί ἑνοποιήσεως τῆς Ρουμανίας.
Ἐξασκοῦσα ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης τόν ἡγετικόν ρόλον τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου μεταξύ τῶν τοπικῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, ἐκινητοποίησε ταύτας εἰς τήν ἀποσόβησιν νόμων ὑπονομευόντων τάς περιουσίας αὐτῶν καί εἰς τήν ὕψωσιν τῆς συλλογικῆς φωνῆς αὐτῶν διά προστασίαν τῶν χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς. Ἐπί τῷ σκοπῷ τούτῳ ἀγῶνας ἀνέλαβε ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης, ἐπισκεπτομένη ἀρχηγούς κρατῶν καί Ἐκκλησιῶν καί Προέδρους διεθνῶν ὀργανισμῶν πρός ἐξασφάλισιν τῆς συμπαραστάσεως αὐτῶν εἰς τάς προσπαθείας τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου νά διατηρηθῇ τό διεθνῶς καί ἁγιογραφικῶς ἐπικεκυρωμένον καθεστώς τῶν Ἁγίων Τόπων καί τά δικαιώματα τῶν χριστιανῶν ἐπ’ αὐτῶν.
Ἐντατικώταται ὑπῆρξαν αἱ ἐνέργειαι τῆς ὑμετέρας Μακαριότητος διά τήν προστασίαν τῶν προσκυνηματικῶν δικαιωμάτων ἡμῶν καί δή τῆς προκειμένης ἀνακαινίσεως τοῦ θεοδέγμονος Σπηλαίου τῆς Βηθλεέμ, καθ’ ὅν χρόνον ἀξίως τῆς σημασίας αὐτοῦ συνετηρήθη καί ἀνεκαινίσθη τό ἐν τῷ ναῷ τῆς Ἀναστάσεως παρεκκλήσιον τῶν Κλαπῶν καί τό παρά τόν Ἰορδάνην ποταμόν ἱστορικόν μοναστήριον τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ἐν ᾦ πρότριτα ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἐδέχθη τόν Πρόεδρον τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ καί τούς ἀρχηγούς τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν.
Οὐχ ἥκιστα μνημονευτέον τό ἀρξάμενον ἐπί τῆς Πατριαρχίας τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Διοδώρου καί πρώτης Ἐπιτροπείας τότε τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ἔργον δειλῆς ἀρχικῶς χριστιανικῆς παρουσίας εἰς Κατάρ, ὁλοκληρωθέν δέ προσφάτως διά τοῦ ὑπ Αὐτῆς καθαγιασμοῦ περικαλλοῦς ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου καί ἁγίου Μακαρίου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων μετ’ ἐπισκοπικῆς κατοικίας καί συγκροτήματος ἐνοριακῶν ἐγκαταστάσεων πρός παραμυθίαν, στήριξιν καί ἁγιασμόν τῶν ἐκεῖ διαβιούντων Ὀρθοδόξων χριστιανῶν καί οὐχί μόνον.
Ἐξ ὅλων τούτων, Μακαριώτατε, παραδειγματιζόμεθα καί ἐνθαρρυνόμεθα οἱ Ἁγιοταφῖται, ἵνα συνεργῶμεν μεθ’ Ὑμῶν ὡς τά μέλη τοῦ σώματος μετά τῆς κεφαλῆς καί συνεργαζώμεθα μεταξύ ἡμῶν ἁρμονικῶς, ἵνα ἀντανακλῶμεν μαρτυρίαν ὁμονοίας καί ἑνότητος εἰς τόν κόσμον καί ἐπαινῆται ἐκ τῆς βιοτῆς ἡμῶν τό ὄνομα τῆς γεραρᾶς ἡμῶν Ἀδελφότητος καί τῆς Ἐκκλησίας Σιών τῆς Ἁγίας καί δοξολογῆται τό προσκυνητόν ὄνομα τοῦ Ὑψίστου.
Ὑψῶν τέλος τό ποτήριον, εὔχομαι Ὑμῖν, Μακαριώτατε, ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἀδελφότητος ὅλης ὑγιείαν, δύναμιν καί προστασίαν ἄνωθεν, ἵνα σταθερῶς καί εὐθυδρόμως καθοδηγῆτε τό σκάφος τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας εἰς τήν ἐκπλήρωσιν τῆς εἰρηνευτικῆς, συνδιαλλακτικῆς καί σωστικῆς αὐτῆς ἀποστολῆς εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί εἰς τό σῶμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καθόλου. Γένοιτο”.
β. Τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου ὡς ἕπεται:
“Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι,
Σεβαστοί Πατέρες,
Κυρίες και κύριοι
Η σημερινή ημέρα, κατά την οποία τιμάται η μνήμη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, προσλαμβάνει ιδιαίτερη σημασία, καθώς η Αγιοταφιτική Αδελφότητα και το ευλαβές Εκκλησίασμα, οι προσκυνητές και η Ορθόδοξη Κοινότητα, τιμούν με τη δέουσα λαμπρότητα τα Ονομαστήρια του προκαθήμενου της Σιωνίτιδας Εκκλησίας, της Μητέρας των Εκκλησιών, της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, του Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’.
Παρευρισκόμενος στον εορτασμό αυτόν με συναισθήματα ειλικρινούς χαράς και ιδιαίτερης τιμής θα ήθελα, Μακαριώτατε, να εκφράσω, την ακλόνητη υποστήριξη και συμπαράσταση της Ελλάδας προς το Πρεσβυγενές Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και να Σας απευθύνω τις εγκάρδιες ευχές μας για υγεία, δύναμη και μακροημέρευση, προκειμένου να συνεχίσετε την υψηλή, τόσο εθνική, όσο και θρησκευτική αποστολή Σας, η οποία αποκτά όλο και μεγαλύτερη σπουδαιότητα και σημασία, τη δύσκολη αυτή εποχή.
Κατά τη μακραίωνη διαδρομή του, το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έχει διαδραματίσει έναν εξόχως σημαντικό ιστορικό ρόλο και, ως θρησκευτικό κέντρο των Αγίων Τόπων, εξακολουθεί να είναι μια αστείρευτη πηγή ελπίδας και να προβάλλει, προς πάσα κατεύθυνση, από την Αγία Πόλη, το πανανθρώπινο μήνυμα της σωτηρίας, ενώ προασπίζεται καθημερινά, χάρη στην αφοσίωση και αυταπάρνηση των Αγιοταφιτών Πατέρων, τα πλέον σημαντικά Ιερά Προσκυνήματα του Χριστιανισμού.
Το Ιερό καθίδρυμα είναι σταθερό σημείο αναφοράς για τους απανταχού Έλληνες και συμβολίζει τη μακραίωνη παρουσία του Ελληνισμού στους Αγίους Τόπους, ενώ αποτελεί άρρηκτο δεσμό φιλίας και συνεργασίας με τους άλλους λαούς, και είναι εκφραστής των Ορθόδοξων Χριστιανών της περιοχής, διαφυλάττοντας πολύτιμες παραδόσεις και μεταδίδοντας, προς πάσα κατεύθυνση, το οικουμενικό μήνυμα τρς Ορθοδοξίας.
Μακαριώτατε,
Σέ μια εποχή αστάθειας, ρευστότητας και συνεχών ανακατατάξεων που φαίνεται να ευνοεί τη μισαλλοδοξία, την εμπάθεια και την αντιπαλότητα, το πολυσήμαντο έργο Σας που διέπεται από ειλικρινή διάθεση συνεννόησης και συμφιλίωσης, όχι μόνο στις σχέσεις με τα άλλα δόγματα και τις άλλες θρησκείες, αλλά και στο πλαίσιο της ευρύτερης προσπάθειας ειρήνευσης στην πολύπαθη αυτή περιοχή, προσδίδει ηθικό ανάστημα στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στο πλαίσιο και της προάσπισης της χριστιανικής παρουσίας στη Μέση Ανατολή, προάγοντας το ρόλο του, ως παράγοντα μετριοπάθειας και σταθερότητας. Με σειρά πρωτοβουλιών Σας, προωθείτε την αναστήλωση και ανάδειξη των Ιερών Προσκυνημάτων της Χριστιανοσύνης, ενώ μεριμνάτε για τη διατήρηση του Καθεστώτος στην Αγία Γη και για την πνευματική καθοδήγηση και ευημερία ενός ποιμνίου που υφίσταται σημαντικές δοκιμασίες.
Διότι, οι προκλήσεις της εποχής και οι κίνδυνοι που ενεδρεύουν είναι πολλοί. Είναι όμως βέβαιο ότι όσοι επιβουλεύονται το Πατριαρχείο, μάταια μοχθούν. Οι προσπάθειές τους προσκρούουν και θα προσκρούουν πάντα στη δύναμη που το Ιερό Καθίδρυμα αντλεί από τη μακρά ιστορία και παράδοση, από την ενότητα, από τη βαθειά πίστη και την αφοσίωση της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας και από την ηγεσία της, Μακαριώτατε, που με ενσυνείδητη γνώση και αντίληψη των περιστάσεων, με σθένος και αποφασιστικότητα, μεριμνά για το παρόν και το μέλλον του.
Μακαριώτατε,
Το φορτίο που έχετε επωμισθεί είναι μεγάλο και ο αγώνας που αυτό συνεπάγεται είναι μακρύς και κοπιαστικός. Είναι βαθειά μου πεποίθηση ότι, με τη βοήθεια του Θεού και την ενεργό συμπαράσταση όλων μας, θα συνεχίσετε το έργο Σας και θα φέρετε εις πέρας την υψηλή αποστολή Σας.
Χρόνια Πολλά”.
γ. Ἐκπροσώπων τοῦ ποιμνίου τῶν περιοχῶν τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου, ἐκπροσώπων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ἄλλων, οὕς ὁ Μακαριώτατος ηὐχαρίστησε διά τῆς κάτωθι ἀντιφωνήσεως Αὐτοῦ:
«Τήν λίμνην ὡς παράδεισον καί τό κρύον ὡς καύσωνα, οἱ Μάρτυρες ἡγήσαντο, Χριστέ ὁ Θεός· οὐκ ἔπτηξαν τόν λογισμόν αἱ τῶν τυράννων ἀπειλαί· οὐκ ἐδειλίασαν οἱ γενναῖοι, τῶν βασάνων τάς προσβολάς, ὅπλον θεῖον κεκτημένοι τόν Σταυρόν· δι’ αὐτοῦ γάρ τόν ἐχθρόν ὡς κραταιοί ἐτροπώσαντο· ὅθεν καί τόν στέφανον ἐκομίσαντο τῆς χάριτος», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐκλαμπρότατε κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος
κ. Χρῆστε Σοφιανόπουλε,
Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς χριστιανοί καί προσκυνηταί.
«Ἀλαλάξατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, ψάλατε δή τῷ ὀνόματι Αὐτοῦ δότε δόξαν αἰνέσει Αὐτοῦ», (Ψαλμός 65, 1-2) βοᾷ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διά στόματος τοῦ προφητάνακτος Δαυΐδ ἐπί τῇ ἱερᾷ μνήμῃ τῶν Ἁγίων τοῦ Χριστοῦ ἀθλοφόρων καί μεγάλων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων τῶν ἐν Σεβαστείᾳ τῇ πόλει μαρτυρησάντων.
Οὗτοι οἱ ἅγιοι ἐκ διαφόρων πατρίδων ὄντες καί ἐφ’ ἑνί τάγματι στρατευθέντες, οὐκ ἐδειλίασαν τῶν βασάνων τάς προσβολάς, ὅπλον θεῖον κεκτημένοι τόν Σταυρόν ἐτροπώσαντο τόν ἐχθρόν καί τόν στέφανον ἐκομίσαντο τῆς χάριτος, δηλονότι τήν Χριστώνυμον κλῆσιν δι’ ἧς ἐν τοῖς ὑψίστοις νῦν πολιτεύονται, κατά τόν ὑμνῳδόν αὐτῶν.
Ἡ Ἁγία ἡμῶν τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία τιμῶσα τήν ἱεράν μνήμην τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, ἰδιαιτέρως δέ τήν τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, οὗτινος τήν σεπτήν ἐπωνυμίαν φέρει καί ἡ Μετριότης Ἡμῶν, κατήλθομεν σήμερον ἐν τόπῳ τοῦ μαρτυρίου καί τῆς τριημέρου ταφῆς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, δηλονότι εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ἐτελέσαμεν τό θεῖον καί μέγα τῆς εὐχαριστίας μυστήριον. Προσέτι δέ ἀνεπέμψαμεν δοξολογίαν εὐχαριστήριον τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ ἐπί τοῖς, τῇ ἐπωνύμῳ τοῦ μάρτυρος Θεοφίλου, σεπτοῖς Ὀνομαστηρίοις, περιστοιχούμενοι ὑπό τῶν τιμίων μελῶν τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί συμπροσευχόμενοι μετά τῶν προσελθόντων ἐκ τοῦ χριστεπωνύμου ποιμνίου ἡμῶν εὐλαβῶν χριστιανῶν καί τῶν παρεπιδημούντων προσκυνητῶν.
Τοῦτο δέ ἐποιήσαμεν στοιχοῦντες εἰς τούς λόγους τοῦ θείου Παύλου: «εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπέρ πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καί Πατρί»(Ἐφεσ. 5, 20).
Ἡ ἐτήσιος αὕτη μνήμη τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί δή τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, καθ’ ἣν φαιδρῶς πανηγυρίζει ἡ τῶν Ἱεροσολύμων Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία δέν ἀφορᾷ εἰς τήν ταπεινότητα Ἡμῶν, ἀλλά κυρίως καί πρωτίστως εἰς τόν Πατριαρχικόν θεσμόν δι’ οὗ καταδεικνύεται τό γεγονός ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ τεθεμελίωται ἐπί τοῦ σταυρικοῦ καί ἀπολυτρωτικοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων, τῶν γενομένων συμμαρτύρων τοῦ Τιμίου Αὐτοῦ αἵματος. Δι’ ὃ καί ὁ σοφώτατος Παῦλος λέγει: «τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καί τήν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι’ ὑπομονῆς τρέχωμεν τόν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν, Ὅς ἀντί τῆς προκειμένης Αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ κεκάθικεν»(Ἐβρ. 12, 1-2).
Οἱ ἅγιοι Μάρτυρες τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν διά τοῦ αἵματος αὐτῶν ὑπέρ τῆς ἀληθείας καί τῆς πίστεως εἰς Χριστόν Ἐσταυρωμένον καί Ἀναστάντα. Διά τοῦτο καί ὁ θεῖος Παῦλος παραγγέλλει τῷ μαθητῇ αὐτοῦ Τιμοθέῳ λέγων: «μή οὖν ἐπαισχυνθῇς τό μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν οὐ γάρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως καί ἀγάπης καί σωφρονισμοῦ» (Β΄ Τιμ. 1, 7-8).
Οἱ σήμερον τιμώμενοι ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες προβάλλονται ὡς παράδειγμα μιμήσεως τοῦ ἀγῶνος, τόν ὁποῖον διήνυσαν ἐν τῷ ἐπιγείῳ αὐτῶν βίῳ, ἵνα κληρονόμοι γένωνται τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. «Διά πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ», λέγει ἡ Γραφή (Πράξ. 14,22). «Ὁ γάρ παρών βίος», λέγει ὁ Οἰκουμένιος, «ἀγών ἐστιν· ἀγών δέ κατά τῶν ἁμαρτιῶν καί ἐπιθυμιῶν καί τῶν νοητῶς ἀντιπαλαιόντων ἡμῖν. Τοῦτον οὖν τρέχωμεν καί κατορθῶμεν τόν ἀγῶνα».
Εἰς τοῦτον τόν ἀγῶνα τῆς μαρτυρίας τῆς ἀγάπης τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ καλούμεθα καί ἡμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἰδιαιτέρως κατά τό εὐλογημένον τοῦτο στάδιον τῆς νηστείας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἔχοντες βοηθούς καί σκεπαστάς τούς ἁγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρας, τόν συμμάρτυρα καί Πάτρωνα ἡμῶν Θεόφιλον καί τήν Ὑπερευλογημένην Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἀειπάρθενον Μαρίαν. Τούτους ἱκετεύσωμεν, ἵνα ἐν εἰρήνῃ ἀξιωθῶμεν καταντῆσαι ἡμᾶς εἰς τήν τριήμερον Ἀνάστασιν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας τούς συμπροσευχηθέντας μεθ’ Ἡμῶν καί τούς τιμήσαντας τήν ἑορτήν ταύτην, δύναμιν τήν ἐξ ὕψους, τήν χάριν τοῦ Παναγίου Τάφου, ὑπομονήν καί πᾶσαν παρά Θεοῦ εὐλογίαν, ἐκφράζοντες θερμάς εὐχαριστίας καί πρός τούς προσφωνήσαντας Ἡμᾶς, τόν Γέροντα Ἀρχιγραμματέα, Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τόν Ἐκλαμπρότατον Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος κ. Χρῆστον Σοφιανόπουλον, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἀθανάσιον, ἀντιπρόσωπον τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου, τόν Ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Θεόφιλον, ἀντιπρόσωπον τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Ναζαρέτ κ. Κυριακόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ναζαρέτ, τόν Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἰόππης κ. Δαμασκηνόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ἰόππην, τόν Ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π.Ραφαήλ, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου τῆς βορείου Ἰορδανίας, τόν Σχολάρχην τῆς Πατριαρχικῆς ἡμῶν Σχολῆς Ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ματθαῖον, τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Καττάρων κ. Μακάριον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Καττάρων, τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῆς νεοσυστάτου Κοινότητος Beersheba, τόν Αἰδεσιμώτατον π. Φάραχ Μπαντούρ, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἰγνάτιον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῆς Κοινότητος τῆς Μπετζάλλας, τόν Οἰκονόμον π. Σάββαν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῆς Κοινότητος Μπεϊτ-Σαχούρ, τόν ἐντιμότατον κ. Ἀμποῦ – Ἀέτα ἐκ τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων, τόν κ. Μισιέλ Φρέτζ, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ Συλλόγου Βηθλεέμ καί ἅπαντας τούς μετασχόντας εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦτον.
Εἰς ὑγιείαν πάντων ὑμῶν!».
Ἠκολούθησεν ἑόρτιος νηστήσιμος μοναστηριακή τράπεζα, εἰς τήν ὁποίαν παρεκάθισεν ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος κ. Χρῆστος Σοφιανόπουλος καί εἰς τήν ὁποίαν ὁ Μακαριώτατος ἀπένειμε τό ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου εἰς τόν ὑπηρετοῦντα εἰς Μαδηβᾶν Ἁγιοταφίτην Ἱερομόναχον π. Μαρτύριον.
