του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ Θ.
Η Μεγάλη Δεσποτική Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού είναι μια από τις σημαντικότερες, τόσο στην θεολογία της Εκκλησίας μας όσο και στην ζωή των χριστιανών.
Η εορτή αυτή μας υπενθυμίζει, ότι η μεταμόρφωση του Χριστού πρέπει να αγκαλιάσει και την δική μας ζωή και εμπειρία. Δεν απευθύνεται μόνο στους μοναχούς και κληρικούς, ούτε πρόκειται για μια απλή θεολογική ή δογματική συζήτηση.
Στο όρος Θαβώρ ο Χριστός, μπροστά στα θνητά μάτια των Αποστολών, Πέτρου, Ιακώβου και Ιωάννη, αποκαλύπτει την δόξα του Θεού, το άκτιστο φως. Αυτήν την ενέργεια του Χριστού επισημαίνει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Δεν άλλαξε ο Χριστός, αλλά άφησε να δουν οι Απόστολοι, αυτός που ήταν στην πραγματικότητα, δια μέσου των υλικών οφθαλμών.
Μια θέα της δόξας και του άκτιστου φωτός, αποτελεί τη νοσταλγική δίψα του κάθε ανθρώπου από την ημέρα της εξόδου από τον Παράδεισο.
Στην Ευαγγελική περικοπή της ημέρας που διαβάζεται στους Ιερούς Ναούς, η στιγμή της μεταμόρφωσης γίνεται ανάμεσα σε τρεις Αποστόλους και δυο προφήτες, με τη φωνή του Πατρός να ακούγεται υπομνηματίζοντας έτσι την θεότητα του Χριστού.
Παρ’ ότι υπάρχουν πολλές αποδείξεις στα Ευαγγέλια για την θεότητα του Χριστού, όπως, το περπάτημα στη θάλασσα, αναστάσεις νεκρών, θαύματα ποικίλα, κ. π. ά. η στιγμή όμως της Μεταμόρφωσης είναι αυτή που επιλέγει ο ίδιος ο Χριστός για να δείξει και φανερώσει την θεότητα του.
Αυτό γίνεται στην συνομιλία με τους δύο μεγάλους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, Μωυσή και Ηλία, για τα δεινά, τα πάθη και τον Σταυρό που πρόκειται να υποστεί για τη σωτηρία των ανθρώπων.
Συγχρόνως μια νεφέλη φωτεινή έρχεται και σκεπάζει τα πάντα και επικρατεί σιγή και δέος. Το Κοντάκιο της Εορτής αναφέρει το εξής: «Επί του όρους μετεμορφώθης και ως εχώρουν οι μαθηταί σου την δόξαν σου, Χριστέ ο Θεός εθεάσαντο…». Είδαν όσο μπορούσαν να αντέξουν.
Η νεφέλη, πλημυρίζει το όρος. Είναι η νεφέλη της δόξας του Θεού. Είναι η νεφέλη που επισκίαζε τον Μωυσή στην συνάντηση με το Θεό. Είναι η νεφέλη που άρπαξε τον Προφήτη Ηλία από τα γήινα.
Είναι η νεφέλη που πλημύρισε με δόξα Θεού τον Ναό του Σολομώντα. Είναι η νεφέλη που έρχεται να ξεπεράσει την ανθρώπινή μας αδυναμία, τον εγκλωβισμό του Θεού στην σκέψη και στον στοχασμό μας.
Η νεφέλη περισσότερο μας οδηγεί στην προσευχή μας από την ξηρότητα και την πολυγλωσσία στην γεύση της λάμψης του Άκτιστου φωτός.
Εκεί ο άνθρωπος σταματά να μιλά. Δεν θέλει να φύγει, όπως ο Απόστολος Πέτρος.
Ζητά να κάνουν τρεις σκηνές, κάτι που δεν γίνεται. Οι σκηνές δεν είναι σε θέση να περιέχουν τον Θεό. Είναι λίγες, είναι κτιστές και πεπερασμένες.
Η νεφέλη μας δείχνει ότι ακριβώς το αντίθετο μπορεί να συμβεί. Αντί να προσπαθήσουμε να χωρέσουμε τον Θεό, την δόξα και το φως, στα δικά μας μοτίβα, συμβαίνει το αντίθετο. Η νεφέλη μας οδηγεί στην δόξα του Θεού, Ψυχικά και σωματικά.
Μπορεί να είναι για εμάς, ένα υπερφυσικό γεγονός ή περισσότερο μια αδύνατη ενέργεια του Θεού, για τον Θεό όμως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Άλλωστε όπως αναφέρει και ο σύγχρονός μας Άγιος Παΐσιος ο αγιορείτης, το φως της Μεταμόρφωσης έρχεται και λούζει κυριολεκτικά τον άνθρωπο. Όχι μόνο την ψυχή αλλά και το σώμα. Στα δεινά της εποχής μας με την πανδημία και τις τόσες ταλαιπωρίες που καθημερινώς βιώνουμε παγκοσμίως, ας προσευχόμαστε στο Σωτήρα Χριστό, να μας αφήσει, να μας παραχωρήσει, να μας επιτρέψει όλους εμάς, να έχουμε μια ακτίδα φωτός από αυτό της Μεταμορφώσεως, ως παρηγοριά και ίαση.
Τέτοιες εμπειρίες βιώνουν και σήμερα πολλοί συνάνθρωποί μας απλοί και ταπεινοί και όχι μόνον οι παλαιότεροι …
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
