Τιμήθηκε τήν Δευτέρα 29.5.2017, καὶ στὴν Διακίδειο Σχολὴ Λαοῦ Πατρῶν ὅπως κάθε χρόνο ἡ μνήμη τῶν Ἡρώων καὶ Μαρτύρων, προασπιστῶν τῆς Βασιλίδος τῶν Πόλεων, μὲ πρῶτο τὸν μαρτυρικὸ Αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τὸν Παλαιολόγο καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ, ἡρωϊκῶς τελειωθέντας ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὡς καὶ τῶν ἄλλων, ὅσοι μαρτυρικῶς ἐτελειώθησαν ἐντὸς τῶν τειχῶν τῆς Πόλεως κατὰ τήν ἡμέρα τῆς Ἁλώσεως καί κατά τὰ χρόνια τῆς πικρῆς σκλαβιᾶς.
Καλεσμένος τοῦ Σεβασμιωτάτου ὁμιλητής, ἦτο ὁ ἐκλεκτὸς συμπατριώτης μας κ. Γεώργιος Ι. Ἀνδρουτσόπουλος, Δικηγόρος, Λέκτορας τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου τῆς Νομικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος μὲ ἀμεσότητα, γλαφυρότητα καὶ ρεαλιστικότητα ἀνέπτυξε τὸ θέμα: «Ἡ θέση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὴν Τουρκικὴ ἔννομη τάξη-Προβλήματα καὶ Προοπτικὲς»
Ὁ Ὁμιλητής συγκίνησε καὶ συνεπῆρε τὸ πυκνὸ ἀκροατήριο ποὺ κατέκλυσε τὴν αἴθουσα τῆς Διακιδείου Σχολῆς Λαοῦ Πατρῶν, μέ τήν ἀναφορά του στήν ἃλωση τῆς Βασιλευούσης καί στόν ἐθναρχικό ρόλο τοῦ Πατριάρχου μετά τήν Ἃλωση, ὡς καί στήν μαρτυρική πορεία καί ὀμολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχεῖου, ἀπό τότε μέχρι καί σήμερα.
Παρόντες ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, πολλοὶ Κληρικοί, Ἐκπρόσωποι Ἀρχῶν καὶ Φορέων καὶ πλῆθος Λαοῦ.
Στὴν ἀρχὴ ἐτελέσθη ἡ καθιερωμένη ἐπιμνημόσυνη δέηση ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν, τῶν Ἡρώων καὶ Μαρτύρων, Ὑπερασπιστῶν τῆς Βασιλευούσης.
Ὕμνους καὶ ἐπίκαιρα ἄσματα ἀπέδωσε ἡ χορωδία τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Νέου Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν, κ. Ἀριστείδου Μπουχάγιερ, ὑπὸ τὴν διεύθυνση τοῦ ἰδίου.
Τὸν ὁμιλητὴ παρουσίασε μὲ πολὺ θερμὰ λόγια ὁ Πρόεδρος τῆς Διακιδείου Σχολῆς Λαοῦ Πατρῶν κ. Ἰωάννης Ἀθανασόπουλος, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν εὐχαρίστησε γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τῆς προσκλήσεως, ὥστε νὰ εἶναι ὁ ὁμιλητής τῆς ἡμέρας.
Τὴν ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἐκ βάθους ψυχῆς εὐχαρίστησε τὸν ὁμιλητὴ κ. Γεώργιο Ἀνδρουτσόπουλο γιὰ τὴν καταπληκτικὴ ὁμιλία του.
Στὴν σύντομη ἀναφορὰ του ὁ Σεβασμιώτατος ἔκανε λόγο γιὰ τὸν καημὸ καὶ τὸν πόνο ποὺ κάθε Ἕλληνας, Ὀρθόδοξος Χριστιανός, ἔχει στὴν καρδιά του, γιὰ τὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ τὸ βαρὺ σταυρὸ ποὺ αἳρει στοὺς ὤμους του ὁ ἑκάστοτε Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καὶ ἐν προκειμένῳ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καί ὃλοι οἱ Φρυκτωροὶ καὶ Μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας τῶν τοῦ Χριστοῦ πενήτων, ἀναβαίνοντας τόν φρικτὸ Γογλοθᾶ τῆς ὀδύνης τοῦ Γένους, ἀτενίζοντας τὸν σταυρὸ τοῦ Σωτῆρος καὶ ζώντας μὲ τὴν βεβαιότητα τῆς Ἀναστάσεως. Ἐμεῖς, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, ἂς γίνομε συγκυρηναῖοι τους σ’ αὐτὴν τὴν μαρτυρικὴ τους πορεία καὶ ἂν δὲν μποροῦμε νὰ κάνωμε τίποτα ἄλλο, ἂς ὑψώσωμε τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδία προσευχητικά πρός τόν Πανοικτίρμονα Θεόν, ὥστε νὰ τοὺς ἐνισχύῃ στὴν στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδὸ ποὺ βαδίζουν.