Γιατρός ὁ νέος Διάκονος στή Μητρόπολή Νέας Σμύρνης

Τό πρωί τῆς Κυριακῆς, 12 Ἰανουαρίου, Κυριακῆς μετά τά Φώτα, ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης μας κ. Συμεών τέλεσε τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Βαρβάρας στήν Ἀργυρούπολη καί χειροτόνησε σέ Διάκονο τόν κ. Σπυρίδωνα Παφτοῦνο.

Ὁ νεοχειροτόνητος Διάκονος εἶναι ἔγγαμος, πατήρ ἑνός τέκνου καί γιατρός στό ἐπάγγελμα. Ἐργάζεται στό Νοσοκομεῖο Παίδων «Ἡ Ἁγία Σοφία», καί ὡς κληρικός θά διακονήσει τήν Ἐνορία τῆς Ἁγίας Βαρβάρας ἀμισθί.

Μετά τή χειροτονία ἡ Ἐνορία δεξιώθηκε τούς πιστούς στήν Αἴθουσα-Πνευματικό κέντρο πού διαθέτει ὁ Ἱερός Ναός καί εἶχε τήν εὐκαιρία νά εὐχηθεῖ στό νέο Διάκονο.

Ἀκολουθεῖ ἡ προσφώνηση τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας :

«Ἀγαπητέ ἀδελφέ ὑποδιάκονε Σπυρίδων,

Ἡ ἀπόφαση ἑνός χριστιανοῦ, μέλους τῆς Ἐκκλησίας, νά εἰσέλθει στίς τάξεις τοῦ ἱεροῦ Κλήρου, ἀναδεχόμενος τό χάρισμα τῆς Ἱερωσύνης, εἶναι καρπός ἀγάπης. Πολλῆς καί θερμῆς ἀγάπης πρός τόν Σωτήρα Κύριο Ἰησοῦ Χριστό καί τήν ἁγία Ἐκκλησία Του.

Τό διακηρύσσει ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος πρός τόν κορυφαῖο μαθητή Του τόν ἀπόστολο Πέτρο : «Σίμων Ἰωνᾶ ἀγαπᾷς με;», τό ἐρώτημα τοῦ Κυρίου πρός τόν Ἀπόστολο. «Ναί, Κύριε, σύ οἶδας (= σύ γνωρίζεις) ὅτι φιλῶ σε», ἡ ἀπάντηση τοῦ Πέτρου. «Ποίμαινε τά πρόβατά μου», ἡ ἐντολή τοῦ Κυρίου (Ἰω. 21,16).

Τό ὑπογραμμίζει καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος στόν θαυμάσιο ἐκεῖνο λόγο του «Πρός τόν ποιμένα» : «Ποιμένα ἀληθινόν ἀποδείξει ἡ ἀγάπη· δι᾽ ἀγάπην γάρ ὁ Ποιμήν ὁ Μέγας ἐσταυρώθη» (PG 88,1177β).

*

Γεννήθηκες, ἀγαπητέ Σπυρίδων, στά σπλάχνα μιᾶς χριστιανικῆς οἰκογένειας καί ἀνατράφηκες ἀπό μικρός χριστιανικά. Σπούδασες τήν ἰατρική, μιά ἐπιστήμη κατ᾽ ἐξοχήν φιλάνθρωπη. Ἦρθες σέ κοινωνία γάμου κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ τή συζυγό σου Σμαράγδα. Εὐλογήθηκε ἡ ἕνωσή σας μέ τήν ἔλευση τοῦ πρώτου σας παιδιοῦ, τοῦ Θεοφάνη.

Ὡστόσο, ἡ καρδιά σου, κινούμενη ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας, ἐπιθυμοῦσε καί κάτι ἄλλο. Καί αὐτό ἦταν ἡ Ἱερωσύνη. Νά γίνεις κληρικός. Νά διακονήσεις τήν κοινή μητέρα ὅλων μας, τήν ἁγία Ἐκκλησία. Καί νά πού ὁ Κύριός μας εὐδόκησε τό ὅραμά σου νά γίνει πραγματικότητα.

*

Ἡ ἐγκατάσταση τοῦ σπιτικοῦ σας ἐδῶ στήν Ἀργυρούπολη καί συγκεκριμένα στά ὅρια τῆς ἐνορίας τῆς Ἁγίας Βαρβάρας ἔφερε τά βήματά σου στόν ἐπίσκοπο τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας. Ἡ συνάντηση αὐτή καί ἡ γνωριμία μας κατέληξε στήν ἀπόφαση νά γίνεις δεκτός στήν ἱερατική οἰκογένεια τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Καί σήμερα ἡ ἀπόφαση αὐτή παίρνει σάρκα καί ὀστά μέ τή χειροτονία σου στόν πρῶτο ἱερατικό βαθμό, αὐτόν τοῦ διακόνου.

Δοξάζουμε τό ὄνομα τό ἅγιο τοῦ Κυρίου καί Τόν παρακαλοῦμε νά ἐξαποστείλει πλούσια τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιά νά σέ ἐπισκιάσει. Νά σέ ἐνδυναμώνει. Νά σέ φυλάττει ἀπό τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ. Νά σέ διατηρεῖ «ἐν πάσῃ σεμνότητι» (Α’ Τιμ. 2,2).

*

Ἡ σεμνότητα εἶναι τό ἀνεκτίμητο καί ταυτόχρονα τό πιό ἀναγκαῖο στολίδι τοῦ ἱερωμένου. Ἄν γενικά ὁ σεμνός ἄνθρωπος ἕλκει τήν ἐκτίμηση τῶν συνανθρώπων του, αὐτό ἰσχύει πολύ περισσότερο γιά τόν κληρικό. Ὁ σεμνός κληρικός ἐμπνέει σεβασμό γιατί στό πρόσωπό του καί στήν συμπεριφορά του οἱ ἄνθρωποι ἀναγνωρίζουν τά σημάδια τῆς παρουσίας τῆς θείας Χάριτος. Νά γιατί καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γράφοντας στόν μαθητή του Τιμόθεο, συνιστᾶ οἱ διάκονοι νά εἶναι «σεμνοί» (Α’ Τιμ. 3,8).

Ἐντός ὀλίγου, κατά τήν ἱερή στιγμή τῆς χειροτονίας σου, ὁ ἐπίσκοπος θά ἱκετεύσει ἀκόμη τόν Κύριο νά σέ ἀξιώσει νά ἔχεις «τό μυστήριον τῆς πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει». Τό αἴτημα τῆς εὐχῆς εἶναι λόγος ἐπίσης τοῦ ἀποστόλου Παύλου πού ἀναφέρεται στά προσόντα τοῦ διακόνου (Α’ Τιμ. 3,9).

Τό μυστήριο τῆς πίστεως εἶναι ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως πού μᾶς ἀποκαλύφθηκε μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί αὐτόν τόν θησαυρό τῆς ἐν Χριστῷ ἀποκαλύψεως ὁ διάκονος καί κάθε κληρικός καλεῖται νά τόν διαφυλάττει στό θησαυροφυλάκιο τῆς καθαρῆς συνειδήσεώς του. Πού σημαίνει ὅτι ὀφείλει νά ἔχει καθαρή καί ἀψεγάσιαστη ζωή. Ἀφοσίωση στόν Χριστό. Συνέπεια ἔργων καί λόγων, ἔτσι ὥστε ἡ συνείδησή του νά εἶναι εἰρηνική καί ἀνένοχη.

*

Μέ τίς σκέψεις αὐτές, ἀγαπητό μου παιδί, σέ προσκαλῶ νά ἀνέλθεις τίς ἱερές βαθμίδες γιά νά ἀναδεχθεῖς «τήν τοῦ Διακόνου λειτουργίαν» μέ τήν ἐπιφοίτηση τοῦ παναγίου καί ζωοποιοῦ Πνεύματος».