Γίνεται γνωστό ότι ετελειώθη εκδημήσας προς Κύριον τις πρωινές ώρες σήμερον ο Αρχιμανδρίτης κυρός Λεωνίδης Πανταζής, χρηματίσας Ιεροκήρυξ της Ιεράς ημών Μητροπόλεως κατά τά έτη 1976-1994.
Ο αοίδιμος εχειροτονήθη εις Διάκονον την 26ην-11-1954 και εις Πρεσβύτερον την 9ην-2-1961 εις το Καθολικό της Ι. Μονής Κοιμ. της Θεοτόκου Πεντέλης, χειροθετηθείς αυθημερόν και εις Αρχιμανδρίτην υπό του Επισκόπου τότε Αχαΐας και μετέπειτα Μητροπολίτου Κορίνθου κυρού Παντελεήμονος Καρανικόλα. Υπηρέτησεν ως Διάκονος εις τους Ι. Ναούς Αγ. Σοφίας Ψυχικού και Αγ. Νικολάου Πατησίων και ως Πρεσβύτερος εις τους Ι. Ναούς Αγ. Αναργύρων Ν. Ιωνίας και Αγ. Αναστασίας Περισσού, εις την Ι. Μητρόπολιν Κοζάνης και κατόπιν ως Ιεροκήρυξ εις την Ι. Μητρόπολιν Κορίνθου. Συνέγραψε τα ακόλουθα βιβλία: 1) Περί της Ιεράς Παραδόσεως, 2) Προς το θυσιαστήριον, 3) Το μήνυμα της Χάριτος, 4) Προσδοκία και Αφθαρσία, 5) Ο Άγιος Λεωνίδης, 6) Παρακλητικός Κανών εις Άγιον Λεωνίδην, 7) Αναβαθμοί από τον Άμβωνα, 8) Ο Χαλασμός, 9) Γολγοθάδες, 10) Παιάνες, 11) Κορινθιακά οδοιπορικά. «… Στάθηκε ευλαβικά στους Ναούς και τα Προσκυνητάρια, στις Ράχες και στ᾿ Ακρογιάλια! – όπως ο ίδιος σημειώνει-. Στις Στράτες και στα Σταυροδρόμια και προσκύνησε της Ιστορίας το διάβα. Κι᾿ άφησε τη σκέψη να σελαγίση στους Κήρυκες της Χριστιανοσύνης στους Αγωνιστάδες της Λευτεριάς!
Κι᾿ ένα σκοπό προσπάθησε να βρη και να ᾿χει για πρόγραμμα, στα κηρύγματά του, την Πίστη σ᾿ Εκείνον που σταυρώθηκε στο Γολγοθά κι᾿ έσωσε τον καθένα χωριστά, απ᾿ του διαβόλου τα φοβερά μαύρα φτερά, να τον ενώσει με τον Ένα!» … Και έφθασε μέχρι το «τετέλεκα» (Β’ Τιμ. δ’,7) με την πίστη ότι «το πνεύμα, την αιωνιότητά του την περνά από τον Σταυρό στην Ανάσταση!».
Η Εξόδιος Ακολουθία του μακαριστού Ιεροκήρυκος κυρού Λεωνίδη Πανταζή θα ψαλλεί στον Ι. Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Περαχώρας αύριον, 19ην Μαΐου ε. ε., και περί ώραν 11ην π. μ. Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος καλεί τον Κλήρο και τους πιστούς της Ι. Μητροπόλεώς μας να παραστούν στην Θ. Λειτουργία, που θα προηγηθεί, καθώς και στην Εξόδιο Ακολουθία του μεταστάντος Αρχιμανδρίτου για να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως της ψυχής αυτού.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του.