Σήμερον, Σάββατον, 11ην Μαΐου 2019, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, συνεχίζουσα τάς ἐργασίας αὐτῆς, προέβη εἰς πλήρωσιν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, χηρευσάσης μετά τήν οἰκειοθελῆ παραίτησιν τοῦ μέχρι τοῦδε ποιμενάρχου αὐτῆς Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Γέροντος Ἀμερικῆς κ. Δημητρίου.
Οὕτω, εἰσηγήσει, ἀδείᾳ καί προτροπῇ τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, οἱ ἅγιοι συνοδικοί πάρεδροι κατελθόντες εἰς τόν Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν, μετά τήν ἐπίκλησιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ψήφους κανονικάς προβαλόμενοι ἐξελέξαντο παμφψηφεί Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς τόν Σεβ. Μητροπολίτην Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρον, Ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Χάλκης καί Καθηγητήν τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ὁ κ. Ἐλπιδοφόρος (Λαμπρυνιάδης) ἐγεννήθη τό ἔτος 1967 ἐν Μακροχωρίῳ Κωνσταντινουπόλεως. Ἐφοίτησεν εἰς τό Τμῆμα Ποιμαντικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ἐξ οὗ ἀπεφοίτησεν ἀριστεύσας τό ἔτος 1991. Τό ἔτος 1993 ὡλοκλήρωσε τάς μεταπτυχιακάς αὐτοῦ σπουδάς εἰς τήν Φιλοσοφικήν Σχολήν τοῦ Πανεπιστημίου Βόννης ὑποβαλών ἐπί τούτῳ διατριβήν ὑπό τόν τίτλον «Οἱ ἀδελφοί Νικόλαος καί Ἰωάννης Μεσαρίτης». Εἰς διάκονον ἐχειροτονήθη τό ἔτος 1994 ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, διορισθείς, ἐν συνεχείᾳ, Κωδικογράφος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου. Τό ἑπόμενον ἔτος 1995 διωρίσθη Ὑπογραμματεύς τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου. Μεταξύ τῶν ἐτῶν 1996-1997 ἐφοίτησεν εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ ἐν Μπαλαμάντ Λιβάνου, ἔνθα ἐβελτίωσε τήν γνῶσιν τῆς ἀραβικῆς γλώσσης. Τό ἔτος 2001 ὑπέβαλε διδακτορικήν διατριβήν εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Α. Π. Θεσσαλονίκης ὑπό τόν τίτλον: «Ἡ ἔναντι τῆς Συνόδου τῆς Χαλκηδόνος στάσις τοῦ Σεβήρου Ἀντιοχείας» καί ἀνηγορεύθη διδάκτωρ τῆς Θεολογίας μέ τόν βαθμόν «ἄριστα». Τό ἔτος 2004 προσεκλήθη ὡς ἐπισκέπτης καθηγητής εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Βοστώνης, ἔνθα ἐδίδαξεν ἐπί ἕν ἑξάμηνον. Τόν Μάρτιον τοῦ ἔτους 2005, προτάσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, προήχθη ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου εἰς Ἀρχιγραμματέα αὐτῆς, χειροτονηθείς εἰς Πρεσβύτερον ὑπό τοῦ Πατριάρχου ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ. Τό ἔτος 2009 ἡ Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης ἐξέλεξεν αὐτόν ὁμοφώνως ὡς Ἀναπληρωτήν Καθηγητήν τῆς Συμβολικῆς καί τῶν Διορθοδόξων καί Διαχριστιανικῶν Σχέσεων, ὑποβαλόντα, μεταξύ ἄλλων, δύο ὑφηγεσίας ὑπό τούς τίτλους: «Ὁ θεσμός τῆς Συνάξεως Ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου (1951-2004)» καί «Οἱ ἐνενήντα πέντε Θέσεις τοῦ Λουθήρου. Ἱστορικοθεολογική θεώρηση – Κείμενο – Μετάφραση – Σχόλια». Τόν Μάρτιον τοῦ ἔτους 2011 ἐξελέγη ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτης Προύσης, ἐνῷ τόν Αὔγουστον τοῦ αὐτοῦ ἔτους διωρίσθη Ἡγούμενος τῆς ἐν Χάλκῃ Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος. Διετέλεσεν ὀρθόδοξος γενικός γραμματεύς τῆς Διεθνοῦς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῆς Παγκοσμίου Λουθηρανικῆς Ὁμοσπονδίας καί μέλος Πατριαρχικῶν Ἀντιπροσωπειῶν κατά τάς Γενικάς Συνελεύσεις τοῦ Συμβουλίου Εὐρωπαϊκῶν Ἐκκλησιῶν καί τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, γραμματεύς τῆς ἐν Σόφιᾳ συνελθούσης Μείζονος καί Ὑπερτελοῦς Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ ἔτους 1998, τῆς ἐν Κων/πόλει συνελθούσης Μείζονος καί Ὑπερτελοῦς Συνόδου τοῦ ἔτους 2005, τῆς ἐν Γενεύῃ συνελθούσης Διηυρυμένης Συνόδου τό ἔτος 2006 καί τῆς ἐν Κων/πόλει συνελθούσης Συνάξεως τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τοῦ ἔτους 2008. Εἶναι μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς Πίστεως καί Τάξεως τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν.
