«Ἄκου ἕνα βιβλίο» μέ τόν ἀρχιμανδρίτη Ἰάκωβο Κανάκη
Β΄ Πρός Θεσσαλονικεῖς Ἐπιστολή
Τήν Ἐπιστολή αὐτή ὁ ἀπόστολος Παῦλος τήν ἔγραψε μᾶλλον λίγο μετά τήν πρώτη.[1] Ἀφοῦ ἡ πρώτη τοποθετεῖται στό 51μ.Χ., ἡ δεύτερη πιθανόν γράφτηκε στά τέλη τοῦ ἰδίου ἔτους ἤ στίς ἀρχές τοῦ 52 μ.Χ.[2] Ἡ γνησιότητα τῆς ἔχει ἀπασχολήσει ἰδιαιτέρως τούς ἑρμηνευτές.[3]
Ἀφορμή γιά νά συντάξει τήν ἐπιστολή αὐτή ὁ Ἀπόστολος ἦταν κάποιες κακοδοξίες πού ἐμφανίστηκαν ἀπό ὁρισμένους ζηλωτές, οἱ ὁποῖοι ὑποστήριζαν ὅτι «ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου ἔχει ἤδη ἐπέλθει καί συνεπῶς ἔχει συντελεστεῖ ἡ κρίση (2,2)».[4] Γιά τό θέμα αὐτό εἶχε κάνει ἀναφορά καί στήν πρώτη του ἐπιστολή, ἀλλά χρειάζονταν περαιτέρω διευκρινίσεις.[5] Οἱ κακόδοξοι ἔλεγαν ὅτι δέν ὑπάρχει ἐλπίδα ἀναστάσεως καί οἱ πιστοί παρασυρόμενοι ἐγκατέλειψαν τίς ἐργασίες τους καί ζοῦσαν «ἀτάκτως εἰς βάρος τῶν ἄλλων». (3,6-13).[6]
Ὁ Ἀπόστολος θέλει νά τούς προστατεύσει καί νά τούς ἀφυπνίσει καί τούς ξεκαθαρίζει ὅτι «εἰ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδέ ἐστιέτω» (3,10). Για τήν οὐσία τοῦ ζητήματος ἐξηγεῖ ὅτι ἡ Δευτέρα Παρουσία δέν ἔχει γίνει ἀλλά πρίν ἀπό αὐτήν θά γίνει γενική ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπό τον Θεό, ἐνῶ θά ἀποκαλυφθεῖ καί ὁ Ἀντίχριστος, ὁ «ἄρχοντας τῆς ἀνομίας».[7] Σημειώνει ἀκόμα, ὅτι οἱ χριστιανοί δέν χρειάζεται νά ἀνησυχοῦν. Νά εἶναι σέ ἐγρήγορση μέν, ἀλλά ὄχι σέ ἀνησυχία. Νά πιστεύουν ὅτι «ὁ Θεός κατευθύνῃ τάς καρδίας αὐτῶν εἰς τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί εἰς τήν ὑπομονήν τοῦ Χριστοῦ».[8] Τέλος, τά μέλη τῆς κοινότητας πρέπει νά ἀποφεύγουν ὅποιον δέν εὐθυγραμμίζεται πρός τό περιεχόμενό τῆς Ἐπιστολῆς.[9]
[1] Klaus- Michael Bull, Βιβλιογνωσία ταῆς Καινῆς Διαθήκης, Ἀθήνα 2015, σ.167. Ἀγουρίδου Σ., Εἰσαγωγή εἰς τήν Καινήν Διαθήκην, Ἀθήνα 1971, σ.237 ἑξ.
[2] Ὁ καθηγητής Βασ. Ἰωαννίδης ὑποστηρίζει το 50μ.Χ.
[3] Ἀγουρίδου Σ., Εἰσαγωγή εἰς τήν Καινήν Διαθήκην, Ἀθήνα 1971, σ.237 ἑξ.
[4] Παναγοπούλου Ἰ., Εἰσαγωγή στήν Καινή Διαθήκη, Ἀθήνα 1996, σ. 291
[5] Ἰωαννίδου Βασ. Εἰσαγωγή εἰς τήν Καινήν Διαθήκην, Ἀθήνα 1996, σ303
[6] Βλ. Klaus- Michael Bull, Βιβλιογνωσία ταῆς Καινῆς Διαθήκης, Ἀθήνα 2015, σ.168
[7] Καραβιδοπούλου Ἰ., Εἰσαγωγή στην Καινή Διαθήκη, Θεσσαλονίκη 2016, σσ.263-264.Παναγοπούλου Ἰ., Εἰσαγωγή στήν Καινή Διαθήκη, Ἀθήνα 1996, σ. 295. Klaus- Michael Bull, Βιβλιογνωσία τῆς Καινῆς Διαθήκης, Ἀθήνα 2015, σσ.169 -170
[8]Βλ. Ἰωαννίδου Βασ. Εἰσαγωγή εἰς τήν Καινήν Διαθήκην, Ἀθήνα 1996, σσ.306 – 307.
[9] Klaus- Michael Bull, Βιβλιογνωσία ταῆς Καινῆς Διαθήκης, Ἀθήνα 2015, σ.170
Ποιμαντικές Ἐπιστολές τοῦ Ἀποστόλου Παύλου
Τρεῖς εἶναι οἱ λεγόμενες «Ποιμαντικές Ἐπιστολές» πού ἔστειλε ὁ ἀπόστολος Παῦλος.[1] Δύο πρός τόν Τιμόθεο καί μία πρός τόν Τίτο. Καί οἱ δύο ἦταν στενοί συνεργάτες του στό ἱεραποστολικό του ἔργο. Ὁ πρῶτος ἦταν ἐπίσκοπος Ἐφέσου καί ὁ δεύτερος ἐπίσκοπος Κρήτης.[2] Αὐτές τίς δύο τοπικές Ἐκκλησίες ἵδρυσε ὁ ἴδιος ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν καί μέσα ἀπό τό περιεχόμενο τῶν Ἐπιστολῶν αὐτῶν σημειώνεται καθαρά ἡ ποιμαντική του μέριμνα καί γιά αὐτές τίς Ἐκκλησίες, τίς ὁποίες τόσο ἀγαποῦσε καί «ἔχτισε» πραγματικά μέ τόν ἱδρώτα του, τό αἷμα του καί τήν καρδιακή προσευχή του.
Ἔχουν μεγάλη ἀξία τά γραφόμενα τοῦ Ἀποστόλου γιά κάθε ποιμένα καί γιά κάθε Ἐκκλησία, ἀφοῦ στούς συνεργάτες του, πού ἐμπιστεύθηκε τήν συνέχεια τοῦ ἔργου του, ἀναφέρει περί τῶν δυσκολιῶν πού θά ἀντιμετωπίσουν στό μέλλον καί κυρίως ὅσα πρέπει νά προσέξουν γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων.
[1] Βλ. Ἀγουρίδου Σ., Εἰσαγωγή εἰς τήν Καινήν Διαθήκην, Ἀθήνα 1971, σσ. 315 -326.
[2] Καραβιδοπούλου Ἰω., Εἰσαγωγή στήν Καινή Διαθήκη, Θεσσαλονίκη 2016, σ.352
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
