Πρωτοκύριακο στην Κέρκυρα

Κορυφώθηκαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις οι οποίες διεξήχθησαν ιεροπρεπώς αλλά και με κάθε μεγαλοπρέπεια. Το πρωί της Κυριακής στο αρχιερατικό συλλείτουργο χοροστάτησε και προέστη των θρησκευτικών εκδηλώσεων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς και Φαλήρου κ. Σεραφείμ, ο οποίος ομίλησε και στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Συλλειτούργησαν μαζί τους ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους και Κατερίνης κ. Γεώργιος και ο επιχώριος μητροπολίτης Κερκύρας και Παξών κ. Νεκτάριος. Στην Θεία Λειτουργία έψαλλε η εκκλησιαστική χορωδία του Ιερού Προσκυνήματος με ευρωπαϊκή εκκλησιαστική μουσική, η οποία έχει στοιχεία και από την ντόπια Κερκυραϊκή μουσική.
Πολλοί προσκυνητές, ιερείς και ιερομόναχοι παρευρέθηκαν και συλλειτούργησαν στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Ο πανοσιολογιότατος αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός Τοπάλης, ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, προέστη των άλλων ιερέων, καθώς και ο ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, π. Σεραφείμ Λινοσπόρης, αλλά και ο κατά πνεύμα αδερφός του Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου, ιερομόναχος π. Ιλαρίων, Γέροντας της εκλεκτής συνοδείας του Ιερού Χιλανδαρινού Κελλίου Αγίου Θωμά παρά τας Καρυάς του Αγιωνύμου όρους.
Επίσης, οι συνοδοί κληρικοί του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωάννης και ο Αρχιδιάκονος του π. Σιλουανός. Κληρικοί από την Θεσσαλονίκη, ιδιαίτερα από τον Ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας, ο προϊστάμενος αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος και η συνεφημέριοί του. Κληρικοί από την εκκλησία της Γεωργίας και την εκκλησία της Ουκρανίας, καθώς και ο προϊστάμενος του Ιερού Προσκυνήματος, Πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Γεώργιος Βλάχος, ο οποίος επιμελήθηκε την οργάνωση και τον ευπρεπισμό για την διεξαγωγή της Ιεράς Πανηγύρεως.
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς, υπέμνυσε εις την ομιλία του την σημαντική προσωπικότητα του Αγίου Σπυρίδωνος μέσα από την απλότητα και ταπεινότητα του, με αποτέλεσμα να γίνει ταμειούχος της Θείας Χάριτος και το άφθαρτο σώμα του να εκπέμπει αυτή την χάρη την οποία έλαβε από τον Θεό, που υποδηλώνει την αφθαρσίαν του υλικού σώματος μετά την Κοινή ανάσταση των νεκρών.
Χαρακτηριστικά δε, είπε ότι το ιερό λείψανο του Αγίου δεν αποτελεί μια συνοχή νεκρών κυττάρων, αλλά φανερώνει την αφθαρσία την οποία χαρίζει ο θεός, στους πιστεύοντας εις Αυτόν. Και τούτο μπορεί να είναι μια υπέρβαση για την εποχή την υλιστική και του νομικιστικού πλαισίου της εποχής μας στην οποία ζούμε, και θεωρούμε τα πάντα ότι μπορούν να ερμηνευθούν με την πεπερασμένη λογική του ανθρώπου. Μάλιστα δε, έλαβε αφορμή από το θαύμα της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, την ανάσταση δηλαδή της Κόρης του Ιαείρου, που παραλλήλισε το γεγονός του συντελεσθέντος θαύματος, με το θαύμα της αφθαρσίας του Ιερού σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος, ως χαριτόβρυτον της Θείας Χάριτος.
Εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του που βρέθηκε κοντά στον Άγιο Σπυρίδωνα, καθότι η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς έχει προστάτη και Πολιούχο τον άγιο Σπυρίδωνα, όπου παλαιότερα πριν κατοικηθεί η πειραϊκή ακτή, ευρίσκετο η παλαίφατη και ιστορική Ιερά Μονή του Αγίου Σπυρίδωνος, η οποία έδωσε όλη την περιουσία της, δηλαδή την πειραϊκή χερσόνησο, προκειμένου να δημιουργηθεί η πόλις του Πειραιά.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, όπου κοινώνησε ένα πλήθος πιστών, κατά την Κερκυραϊκή τάξη προηγήθηκε η παράκληση του Αγίου, και μετά ταύτα η Ιερά Λιτανεία του Ιερού Σκηνώματος. Συμμετείχαν έξι εκ των φιλαρμονικών της Κερκύρας, αντιπροσωπείες των σχολείων της Κέρκυρας, και οι πρόσκοποι, που απλώθηκαν σχεδόν σε όλο το κέντρο της παλαιάς Πόλεως. Στην άκρη του παλαιού Φρουρίου κατά το ειωθός, έγινε δέηση με γονυκλισία ενώπιον της Ιεράς Λάρνακος, όλων των αρχιερέων, των Κληρικών αλλά και του λαού, αναπέμποντας ειδική προσευχή προς τον Πανάγιον Θεό, η οποία χαρακτηρίζεται ως ευχαριστήριος και ικετήριος προσευχή, επικαλούμενος τις πρεσβείες της Παναγίας αλλά και του Αγίου Σπυρίδωνος για την ευμενή παρουσία της χάριτος του Θεού στον λαό του.
Στη συνέχεια της ιεράς λιτανεύσεως και σύμφωνα με την παράδοση γίνεται και ετέρα δέησις ενώπιον των χειμερινών ανακτόρων, όπου παλαιότερα κατήρχοντο οι Βενετοί αρμοστές, οι οποίοι κατείχαν και τη διοίκηση της επτανήσου Πολιτείας. Και αργότερα οι Έλληνες Βασιλείς για να προσκυνήσουν τον Άγιο και να μνημονευθούν ενώπιον του Ιερού Σκηνώματος.
Μετά την δέηση ο Σεβασμιώτατος έκανε χαιρετισμό στους εκπροσώπους των πολιτικών, εκπαιδευτικών και στρατιωτικών φορέων του τόπου, όπου συμμετείχαν οι Βουλευτές, η Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων, οι προέδροι του περιφερειακού και δημοτικού συμβουλίου, αντιπεριφερειάρχες, αντιδήμαρχοι, εκπρόσωπος της Δημάρχου, η οποία απουσίαζε εκτός Ελλάδας για υπηρεσιακούς λόγους, εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών, στρατιωτικών, Αστυνομικών, πυροσβεστικών και Λιμενικών αρχών, καθώς και εκπρόσωπος των εν Κερκύρα Ρωμαιοκαθολικών αδελφών μας.
Ο Σεβασμιώτατος Κερκύρας, κ. Νεκτάριος, αφού ευχαρίστησε τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες, τον ιερό κλήρο και το περιούσιο λαό για την πάνδημη αυτή ιερά λιτάνευση αναφέρθηκε στο γεγονός της Ελευθερίας που χάρισε ο Θεός στον άνθρωπο, απαραίτητο για την ζωή του καθενός ανθρώπου, που και ο Παύλος μας υπενθυμίζει «Τη ελευθερία η Χριστός ημάς ηλευθέρωσε, στήκετε καί μη πάλιν ζυγώ δουλείας ενέχεσθε»
Ο άγιος Σπυρίδων, καθώς τον περιφέρουμε ανά τας οδούς και τα καντούνια της Πόλεως μας, έρχεται να μας υπενθυμίσει τούτο το ύψιστον δώρο, το οποίο χάρισε ο Θεός στους ανθρώπους. Ο ίδιος ο Άγιος εργάστηκε και στην επίγεια ζωή του για αυτήν την Ελευθερία, όχι μόνο την σωματική, αλλά κυρίως την πνευματική, προκειμένου να ζήσει ελεύθερος από κάθε ζυγό δουλείας, ο οποίος δημιουργείται από την ποικίλη κακία και την αμαρτία της εποχής, αλλά πάνω απ’ όλα με την άρνηση του ιδίου του Θεού στη ζωή μας.
Σήμερα λοιπόν που η ανθρωπότητα αλλά κυρίως η πατρίδα μας, η οποία έχει επηρεαστεί από τα ιδεολογικά ρεύματα της αθεΐας του υλισμού, του συμφέροντος και του ορθολογισμού της Δύσης, χαρακτηριστικά της νέας εποχής, τα οποία βεβαίως υιοθετούνται πρωτίστως από υψηλούς θεσμούς που διακονούν την πατρίδα μας αλλά ταυτόχρονα επιβάλλουν αυτά τα δυσβάσταχτα βάρη των νόμων, είναι αυτά που αποξενώνουν τον άνθρωπο από το αληθινό πνεύμα της Ελευθερίας, και ενώ θεωρητικά επαγγέλλονται ότι υπηρετούν το ύψιστο αγαθό της Ελευθερίας, στην πραγματικότητα και στην ουσία, υποδουλώνουν την τιμή και την Ελευθερία του συγχρόνου ανθρώπου.
Η εκκλησία όμως είναι η εγγυήτρια δύναμις, που όσο κι αν θέλησαν να την απομακρύνουν από τις καρδιές των ανθρώπων, δεν κατάφεραν να αποσπάσουν την σχέση και τον δεσμό με την Εκκλησία του Χριστού. Δια τούτο, μπορεί στο διάβα της ιστορίας της Πατρίδας μας, να πέρασαν πολλές κοινωνικές και ιστορικές καταστάσεις, θέλοντας να αλλάξουν τα παραδεδωμένα, αλλά η εκκλησία κράτησε την αντίσταση, προκειμένου να εξασφαλίσει την Ελευθερία του λαού της.
Στο τέλος ο κ. Νεκτάριος, ευχήθηκε Χρόνια Πολλά, ευχαριστώντας και πάλι τους Αγίους αρχιερείς και επικαλέστηκε την ευλογία του Θεού και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, στις καρδιές των αρχόντων του λαού και αλλά και στις καρδιές του ευλογημένου και περιούσιου λαού.
Η λιτανεία συνεχίστηκε μέχρι τον Ιερό ναό, όπου με μια μικρά τελετή, επανατοποθετήθηκε το ιερό λείψανο στη λάρνακα του.