• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
Σάββατο, 5 Ιουλίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

Πέτρος, ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων

27 Ιουνίου 2019
in Κηρύγματα, Πέτρου και Παύλου, Πνευματικές Διδαχές
Πέτρος, ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων
Share on FacebookShare on Twitter

Ἐπισκόπου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου, Δρος Θεολογίας,
Γενικοῦ Διευθυντοῦ Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἐγεν­νή­θη­κε στή μι­κρή πό­λη Βη­σθα­ϊ­δά κοντά στή λίμνη Γεννησαρέτ, ὅπου ἀσκοῦσε τό ἐπάγγελμα τοῦ ἁλιέως μέ τόν ἀδελφό του Ἀνδρέα, κληθέντα καί αὐτόν στό ἀποστολικό ἀξίωμα, καί μέ τούς υἱούς τοῦ Ζεβεδαίου Ἰάκωβο καί Ἰωάννη, γενόμενους ἐπίσης Ἀποστόλους. Τό ὄνομά του ἀπαντᾶ στήν Καινή Διαθήκη ὑπό τέσσερεις τύπους: α. Συμεών (ἐκ τοῦ Sim‛ ôn, σιμιτικοῦ τύπου[1]). β. Σίμων (κοινότερος τύπος, ἐξηλληνισμένη σύντμηση τοῦ προηγούμενου). γ. Κηφᾶς (ἀπό τό ἀραμαϊκό Kepha’, πού σημαίνει πέτρα). δ. Πέτρος (παράφραση τῆς προηγούμενης ἀραμαϊκῆς ἐπωνυμίας, ἡ ὁποία ἐδόθηκε στόν Σίμωνα ἀπό τόν Χριστό[2]).

Ὁ πα­τέ­ρας του ὀ­νο­μα­ζό­ταν Ἰωάννης ἤ Ἰ­ω­νᾶς. Οἱ γο­νεῖς του ἀ­νῆ­καν στούς λι­γο­στούς πι­στούς εὐ­σε­βεῖς Ἰ­ου­δαί­ους τῆς ἐ­πο­χῆς τους, οἱ ὁ­ποῖ­οι ἐπε­ρί­με­ναν ἐ­να­γώ­νι­α τόν Μεσ­σί­α καί τή μεσ­σι­α­νι­κή ἐ­πο­χή κα­τά τήν ὁ­ποί­α θά ἐτερ­μα­τί­ζετο ἡ κα­κο­δαι­μο­νί­α τῆς ἀν­θρω­πό­τη­τος.

Ἀπό τό γεγονός ὅτι ὁ Πέτρος εἶχε τήν πεθερά του, τήν ὁποία ἐθεράπευσε ὁ Κύριος[3], στήν Καπερναούμ, προκύπτει ὅτι ἦταν ἔγγαμος. Δέν εἶναι γνωστό μέ βεβαιότητα τό ὄνομα τῆς συζύγου του, καλουμένης Ἰωάννας ὑπό τῶν Ἀνατολικῶν καί Περπετούης ὑπό τῶν Δυτικῶν. Οὔτε εἶναι γνωστό ἄν ἡ σύζυγός του ἐζοῦσε ἀκόμη ὅταν ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἐκλήθηκε στό ἀποστολικό ἀξίωμα.

Ὁ Πέτρος καί ὁ Ἰωάννης καλοῦνται «ἀγράμματοι καί ἰδιῶται» ἀπό τά μέλη τοῦ Συνεδρίου[4], σημεῖο ὅτι δέν εἶχαν φοιτήσει στίς λόγιες ραββινικές σχολές. Εἶχαν ὅμως μαθητεύσει στόν Τίμιο Πρόδρομο. Τοῦτο εἶναι βέβαιο γιά τούς υἱούς τοῦ Ζεβεδαίου καί γιά τόν Ἀνδρέα, πιθανῶς δέ καί γιά τόν Σίμωνα Πέτρο.

Ἡ κλήση τοῦ Πέτρου στό ἀποστολικό ἔργο ἔγινε βαθμιαίως. Ὅταν τόν ἐπαρουσίασε ὁ ἀδελφός του Ἀνδρέας στόν Κύριο, μέ τούς λόγους «εὑρήκαμεν τόν Μεσσίαν», ἔλαβε τήν ἐπωνυμία Κηφᾶς[5]. ἧταν παρών κατά τό θαῦμα στήν Κανᾶ καί ἐγκαταστάθηκε μετά μέ τόν Κύριο στήν Καπερναούμ. Ἐκλήθηκε ὁριστικά μετά τήν πρώτη θαυμαστή ἁλιεία[6], γενόμενος ἔτσι «ἁλιεύς ἀνθρώπων».

Ὁ ἐν­θου­σι­ώ­δης καί εὐ­σε­βής Πέ­τρος ἐπέ­τα­ξε τά δί­χτυ­α ἀ­πό τούς πρώ­τους καί ἀ­κο­λού­θη­σε τόν Κύριο πι­στά. Λό­γῳ τοῦ δυ­να­μι­κοῦ χα­ρα­κτῆρος του καί τῆς ἰ­δι­αί­τε­ρης ἀ­φο­σιώσεώς του στόν Κύ­ρι­ο ἀ­ξι­ώ­θη­κε νά ἔ­χει ἐξαιρετική θέση μεταξύ τῶν Ἀ­πο­στό­λων καί νά ὁ­μι­λεῖ συ­χνά ἐκ μέ­ρους αὐ­τῶν. Ὁ­μο­λό­γη­σε πρῶ­τος ὅ­τι ὁ Χρι­στός εἶ­ναι «ὁ Υἱ­ός τοῦ Θε­οῦ τοῦ ζῶ­ντος»[7]. Ὁ Κύ­ρι­ος ἐ­ξε­τί­μη­σε αὐ­τή τήν ὁ­μο­λο­γί­α καί τόν δι­α­βε­βαί­ω­σε πώς ἐπά­νω σέ αὐ­τή τήν ὁ­μο­λο­γί­α πί­στε­ως, πού ἔγινε κατ’ ἀποκάλυψιν Θεοῦ Πατρός, «οἰ­κο­δο­μή­σω μου τήν Ἐκ­κλη­σί­αν»[8].

Ἡ κλήση τοῦ Πέτρου καί τοῦ Ἀνδρέα.

Κατά τήν ἑβδομάδα τῶν Παθῶν καί μετά τήν Ἀνάσταση ὁ Πέτρος ἀποτελεῖ κεντρικό πρόσωπο στά Εὐαγγέλια. Ἔτσι στόν Μυστικό Δεῖπνο ἀρνεῖται πρός στιγμήν τή νίψη τῶν ποδῶν του ἀπό τόν Κύριο[9], ἀγωνιᾶ κατόπιν νά μάθει ποιός εἶναι ὁ προδότης[10], διαμαρτύρεται, διότι στήν πρός τόν Κύριο ἐρώτησή του «Κύριε, ποῦ ὑπάγεις;», ἔλαβε ἀπό Αὐτόν τήν ἀπάντηση «ὅπου ὑπάγω οὐ δύνασαί μοι νῦν ἀκολουθῆσαι»[11], καί τέλος ὑπόσχεται στόν Κύριο ὅτι θά θυσιάσει τήν ψυχή του γιά Ἐκεῖνον[12] καί δέν θά σκανδαλισθεῖ ἀπό τό ἐπερχόμενο Πάθος Του[13]. Κατά τόν Εὐαγγελιστή Λουκᾶ ὁ Ἰησοῦς στήν μετά τοῦ Πέτρου στιχομυθία του εἶπε σέ αὐτόν τά ἑξῆς χαρακτηριστικά: «Σίμων, Σίμων, ἰδού ὁ σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ συνιάσαι ὡς τόν σῖτον. Ἐγώ δέ ἐδεήθην περί σοῦ ἵνα μή ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου. Καί σύ ποτε ἐπιστρέψας στήριξον τούς ἀδελφούς σου»[14]. Πράγματι δέ, δέν ἐξέλιπε ἡ πίστη τοῦ Πέτρου, ἄν καί ἀρνήθηκε τόν Διδάσκαλο τρεῖς φορές στήν αὐλη τοῦ ἀρχιερέως. Ἕνεκα τῆς ὑπέρ ἀυτοῦ δεήσεως τοῦ Κυρίου, ἦλθε στόν ἑαυτό του, μετανόησε καί ἔκλαψε πικρά γιά τήν πράξη του καί ἀξιώθηκε πρῶτος αὐτός ἀπό τούς Ἀποστόλους νά διαπιστώσει τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως[15] καί πρῶτος νά δεῖ τόν Ἀναστάντα Κύριο[16].

Ἀ­ξι­ώ­θη­κε νά δεῖ ἀ­πό τούς πρώ­τους το κε­νό μνη­μεῖ­ο καί νά δι­α­πι­στώ­σει τήν Ἀ­νά­στα­ση τοῦ Χρι­στοῦ. Τό συ­γκλο­νι­στι­κό αὐ­τό γε­γο­νός τόν με­τα­μόρ­φω­σε κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά. Τό φλο­γε­ρό του κή­ρυ­γμα τήν ἡ­μέ­ρα της Πε­ντη­κο­στῆς ἔ­κα­νε  νά πι­στέ­ψουν τρεῖς χι­λι­ά­δες ψυ­χές, καί νά βα­πτι­σθοῦν. Ἡ ἱεραποστολική δρά­ση του ὑ­πῆρ­ξε θαυ­μα­στή καί εἶανι ἄρρηκτα συνδεδεμένη μέ τήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων. Ἀπό ἐκεῖ ἐνεργοῦσε κατά καιρούς περιοδεῖες ἐπισκεπτόμενος τίς πλησιόχωρες Ἐκκλησίες[17]. Ὁ Παῦλος στήν πρός Γαλάτας Ἐπιστολή του ἀναφέρει, ὅτι κατά τίς δύο ἀνόδους του στά Ἱεροσόλυμα συναντήθηκε ἐκεῖ μέ τόν Πέτρο, τόν ὁποῖο ὀνομάζει καί Ἀπόστολο τῶν ἐκ «περιτομῆς» καί μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ἐτιμᾶτο μάζί μέ τόν Ἀδελφόθεο Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη ὡς «στῦλος» τῆς Ἐκκλησίας.

Σέ μία περιοδεία του ὁ Πέτρος, περί τῆς ὁποίας μᾶς ὁμιλοῦν οἱ Πράξεις[18], ἐπισκέφθηκε τήν Λύδδα καί ἀφοῦ ἐθεράπευσε τόν παραλυτικό Αἰνέα, ἦλθε στήν Ἰόππη, ὅπου ἀνέστησε τήν Ταβιθᾶ ἤ Δορκάδα. Ἀπό ἐκεῖ δέ, μέ θεία ἐπιταγή, ἐπορεύθηκε στήν Καισάρεια, στήν ὁποία ἐκατήχησε καί ἐβάπτισε τόν ἐθνικό Κορνήλιο μαζί μέ τήν οἰκογένειά του. Ὅταν ἔμαθαν τό γεγονός αὐτό οἱ ἐκ «περιτομῆς» τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων ἐκατηγόρησαν τόν Πέτρο. Ὁ Ἀπόστολος ἐξέθεσε μέ λεπτομέρεια πῶς ὁ Θεός δι’ ὁράματος «ὑπέδειξεν μηδένα κοινόν ἤ ἀκάθαρτον λέγειν ἄνθρωπον»[19] καί ἔκλεισε τήν ἀπολογία του ἐκείνη ὡς ἑξῆς: «Εἰ οὖν τήν ἴσην δωρεάν ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεός ὡς καί ἡμῖν, πιστεύσασιν ἐπί τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἐγώ δέ τίς ἤμην δυνατός κωλῦσαι τόν Θεόν;»[20].

Ὁ Ἡρώδης Ἀγρίππας Α΄, ἐπιθυμώντας νά εὐχαριστήσει τούς Ἰουδαίους συνέλαβε τόν Πέτρο κατά τίς ἑορτές τοῦ Πάσχα τοῦ ἔτους 42 ἤ 44 μ.Χ. καί τόν ἔκλεισε στή φυλακή γιά νά τόν φονεύσει μετά ἀπό λίγο. Ἀλλ’ Ἄγγελος Κυρίου ἐλευθέρωσε κατά τή νύχτα τόν δέσμιο καί ἀπό στρατιῶτες φρουρούμενο Πέτρο, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἐπισκέφθηκε τοῦς συγκεντρωμένους καί προσευχόμενους ὑπέρ αὐτοῦ ἀδελφούς στήν οἰκία τῆς Μαρίας, μητέρας τοῦ Μάρκου, ἀνήγγειλε σέ αὐτούς τή σωτηρία του ἀπό τόν Ἄγγελο καί «ἐξελθών ἐπορεύθη εἰς ἕτερον τόπον»[21].

Γιά τελευταία φορά ὁμιλοῦν οἱ Πράξεις περί τοῦ Πέτρου κατά τήν Ἀποστολική Σύνοδο (48/49 μ.Χ.), στήν ὁποία μαζί μέ τόν Παύλο καί τόν Ἀδελφόθεο Ἰάκωβο διεδραμάτισαν πρωτεύοντας ρόλο. Ὁ Παῦλος στήν πρός Γαλάτας Ἐπιστολή του[22] μᾶς ὁμιλεῖ γιά μία συνάντηση, τήν ὁποία εἶχε μέ τόν Πέτρο στήν Ἀντιόχεια, κατά τήν ὁποία τόν ἤλεγξε γιά τήν ἐπιδειχθεῖσα ἔλλειψη θάρρους καί παραχώρηση ὑπέρ τῶν ἰουδαϊζόντων καί σέ βάρος τῶν ἐξ ἐθνῶν Χριστιανῶν.

Ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ Πέτρου ἀπό τόν Ἄγγελο, ἔργο  Giovanni Lanfranco, 1620.

Γιά τή μετά ταῦτα ζωή καί δράση τοῦ Πέτρου στερούμεθα σαφεῖς ἱστορικές μαρτυρίες. Ὁ Ὠριγένης καί ὁ Εὐσέβιος, προφανῶς ἀπό τόν πρόλογο τῆς Α΄ Καθολικῆς Ἐπιστολῆς Πέτρου, συμπέραναν ὅτι αὐτός ἐκήρυξε στούς Ἰουδαίους τῆς Διασπορᾶς, στόν Πόντο, Γαλατία, Καππαδοκία, Ἀσία καί Βιθυνία[23]. Ὁρισμένοι δέχονται καί τήν ἀποστολική δράση τοῦ Πέτρου στήν Κόρινθο.

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος κηρύσσει στίς Κατακόμβες.

Ὁ Ἀ­πό­στο­λος Πέ­τρος ἔ­γρα­ψε δυ­ό Κα­θο­λι­κές Ἐ­πι­στο­λές. Αὐ­τές, ἡ μέν πρώ­τη ἀ­πευ­θυνόταν στούς Χρι­στι­α­νούς τοῦ Πό­ντου, τῆς Γα­λα­τί­ας, τῆς Καπ­πα­δο­κί­ας, τῆς Ἀ­σί­ας καί τῆς Βι­θυ­νί­ας, ἡ δέ δεύ­τε­ρη σέ ὅ­λους τους Χρι­στι­α­νούς. Μέ­σα ἀ­πό αὐ­τές προ­σπα­θεῖ νά στη­ρί­ξει τούς πι­στούς στίς θλί­ψεις πού ὑ­φί­στα­νται ἐ­ξ αἰ­τί­ας τῆς πί­στεως τους στόν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό.

Ὑπάρ­χει βέ­βαι­α καί ἡ πα­ρά­δο­ση τῶν Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κῶν πε­ρί με­τα­βά­σε­ως τοῦ Πέ­τρου στήν Ρώ­μη μετά τήν ἀπελευθέρωσή του ἀπό τόν Ἄγγελο ἤ τήν Ἀποστολική Σύνοδο, τῆς ὁποίας διετέλεσε ἐπί εἰκοσιπενταετία Ἐπίσκοπος. Τήν πα­ρά­δο­ση αὐ­τή πολ­λοί Ὀρ­θό­δο­ξοι με­λε­τη­τές τήν ἀμ­φι­σβη­τοῦν, δι­ό­τι στη­ρί­ζε­ται σέ με­τα­γε­νέ­στε­ρα ψευ­δε­πί­γρα­φα κεί­με­να, τίς λε­γό­με­νες «Ψευ­δο­ϊ­σι­δώ­ρει­ες Δι­α­τά­ξεις», καί τήν ἀπόκρυδη φιλολογία. Ἀναμφίβολα ὅμως ὁ Πέτρος συνδέεται μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, ἀφοῦ ἔδρασε καί ἐμαρτύρησε σέ αὐτήν.

Σύμ­φω­να μέ αὐ­τή τήν πα­ρά­δο­ση ὁ Πέ­τρος ἵ­δρυ­σε τήν το­πι­κή Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ρώμης. Ἐκή­ρυτ­τε νυ­χθη­με­ρόν στή με­γά­λη πό­λη καί κα­τόρ­θω­σε νά με­τα­στρέ­ψει πλῆ­θος κα­τοί­κων στόν Χρι­στι­α­νι­σμό. Τήν ἴ­δι­α ἐ­πο­χή εὑρι­σκό­ταν στήν Ρώ­μη καί ὁ δι­α­βό­η­τος Σί­μων ὁ μά­γος, γνω­στός ἀ­πό τίς Πρά­ξεις τῶν Ἀ­πο­στό­λων[24]. Ἐ­κεῖ μέ τίς δι­ά­φο­ρες μαγ­γα­νεῖ­ες καί τά μα­γι­κά κόλ­πα προ­κα­λοῦ­σε τό θαυ­μα­σμό τοῦ πλή­θους καί γι’ αὐ­τό ἀ­πέ­κτη­σε πολ­λούς ὀ­πα­δούς. Ὅ­μως εὑρῆ­κε μπρο­στά του τόν ἀ­λη­θι­νό ἄν­θρω­πο τοῦ Θε­οῦ, τόν Ἀ­πό­στο­λο Πέ­τρο, ὁ ὁ­ποῖ­ος μέ σει­ρά θαυ­μά­των ξε­σκέ­πα­σε τόν ἀ­πα­τε­ώ­να μά­γο, τόν ἀ­πέ­δει­ξε ὡς συ­νερ­γό των δαι­μό­νων καί ἐφα­νέ­ρω­σε τήν ἀ­νί­κη­τη δύ­να­μη τοῦ ἀ­λη­θι­νοῦ Θε­οῦ.

Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος γράφει: «Τοῦ Πέτρου καί Παύλου ἐν Ρώμῃ εὐαγγελιζομένων καί θεμελιούντων τήν Ἐκκλησίαν»[25]. Ὁ Ὠριγένης: «Ὅς καί ἐπί τέλει ἐν Ρώμῃ γενόμενος ἀνεσκολοπίσθη κατά κεφαλῆς οὕτως αὐτός ἀξιώσας»[26]. Τέλος ὁ πρεσβύτερος Γάϊος (169 μ.Χ.) γράφει στόν πρός Πρόκλο διάλογό του: «Ἐγώ δέ τά τρόπαια (μνημεῖα, σκηνώματα) τῶν ἀποστόλων ἔχω δεῖξαι. Ἐάν γάρ θελήσῃς ἀπελθεῖν ἐπί τόν Βατικανόν ἤ ἐπί τήν ὁδόν τήν Ὠστίαν, εὑρήσεις τά τρόπαια τῶν ταύτην ἱδρυσαμένω τήν Ἐκκλησίαν»[27].

Κατά τήν παράδοση, λοιπόν, ὁ Πέτρος ἄθλησε στή Ρώμη κατά τόν διωγμό τοῦ αὐτοκράτορος Νέρωνος (64/67 μ.Χ.). Λίγο πρίν τόν συλλάβουν ἔ­κρι­νε σκό­πι­μο νά φύ­γει κρυ­φά ἀ­πό τήν πό­λη, γιά νά γλυ­τώ­σει. Κα­θώς ἐβά­δι­ζε βι­α­στι­κά τήν πε­ρί­φη­μη Ἀ­πί­α ὁ­δό εἶ­δε μπρο­στά του τόν Κύ­ρι­ο, ὁ Ὁ­ποῖ­ος τόν ἐρώ­τη­σε «Quo Vadis?», δη­λα­δή «ποῦ πη­γαί­νεις;». Τό­τε ὁ ἔν­θερ­μος Ἀ­πό­στο­λος κα­τά­λα­βε πώς ἡ φυ­γή του αὐ­τή ἰ­σο­δυ­να­μοῦ­σε μέ νέ­α ἄρ­νη­ση τοῦ Χρι­στοῦ. Γι’ αὐ­τό μέ δά­κρυ­α στά μά­τι­α ἐγύ­ρι­σε πί­σω καί συ­νε­λή­φθη καί κα­τα­δι­κά­σθη­κε σέ σταυ­ρι­κό θά­να­το. Ὅ­ταν ὁ­δη­γή­θη­κε στό μαρ­τύ­ρι­ο πα­ρα­κά­λε­σε τούς δη­μί­ους του νά τόν σταυ­ρώ­σουν ἀ­νά­πο­δα, μέ τό κε­φά­λι πρός τά κά­τω, δι­ό­τι, ὅ­πως εἶ­πε, δέν ἐθε­ω­ροῦ­σε τόν ἑ­αυ­τό του ἄ­ξι­ο νά σταυ­ρω­θεῖ σάν τόν ἠ­γα­πη­μέ­νο Δά­σκα­λο καί Θε­ό του! Ἔ­τσι πα­ρέ­δω­σε τήν ἁ­γί­α του ψυ­χή στόν Χρι­στό, τό δέ ἁ­γι­α­σμέ­νο λεί­ψα­νό του τό πε­ρι­μά­ζε­ψαν οἱ πι­στοί καί τό ἔ­θα­ψαν στόν Βατικανό λόφο.

Domine quo vadis?, ἔργο Annibale Carracci, 1602

Ὁ τάφος του ἦταν ἁπλός καί πτωχικός. Ἐσκέπασαν τό τίμιο λείψανό του μέ χῶμα καί μετά μέ πλάκες ἀπό κεραμίδι σέ σχῆμα ἀμφικλινές. Ἔτσι ἔθαπταν τότε τούς πολλούς, τούς πτωχούς στή Ρώμη. Τό μνῆμα τοῦ Πέτρου τό ἤξερε καλά ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, γι’ αὐτό καί ὁ Ἐπίσκοπός της Ἀνίκητος (155-166 μ.Χ.), περί τό 160 μ.Χ., ἐτοποθέτησε μιά μαρμάρινη πλάκα, ἐπάνω ἀπό τήν ὁποία ἐστήριξε σέ δυό κιονίσκους μιά τράπεζα μέ μικρή κόγχη καί ὑποτυπῶδες ἀέτωμα. Γύρω της συνήρχοντο γιά προσευχή λίγοι Χριστιανοί, ἐνῶ στόν ἱερό τόπο τῆς ταφῆς τοῦ Πέτρου συνάγονταν πολλοί προσκυνητές στό πρῶτο ἥμισυ τοῦ 3ου αἰῶνος μ.Χ.

Ἕνας ἀπό τούς σκληρότερους χριστιανομάχους αὐτοκράτορες ἦταν ὁ Πόπλιος Λικίνιος Οὐαλεριανός (253-259 μ.Χ.). Ὅταν ἀνέλαβε τήν ἐξουσία, ἐμεθόδευσε συστηματικώτερα τούς διωγμούς. Ἐστράφηκε κατά τοῦ κλήρου, τῆς λατρείας, τῆς περιουσίας καί τῶν κοιμητηρίων τῆς Ἐκκλησίας. Τά μέτρα του ἐφαρμόσθηκαν περί τό 257 μ.Χ. μέ πραγματική ἀγριότητα. Θανατώνει τούς Ἐπισκόπους, κατεδαφίζει ναούς, δημεύει περιουσίες, ἀπαγορεύει τίς συνάξεις στούς τόπους ταφῆς τῶν Χριστιανῶν. Ὁ διάδοχος τοῦ μαρτυρήσαντος, τό 257 μ.Χ., Ἐπισκόπου Ρώμης Στεφάνου, Ἕλληνας Ἐπίσκοπος Σίξτος Β΄ (257-258 μ.Χ.)[28], γιά νά προλάβει σκύλευση τῶν τάφων τῶν δύο Ἀποστόλων, κάνει κρυφά τήν ἀνακομιδή τῶν ἁγίων λειψάνων τους ἀπό τά μνημεῖα – τρόπαιά τους, πιθανῶς στίς 29 Ἰουνίου τοῦ 258 μ.Χ., καί τά μεταφέρει στό κοιμητήριο πού εἶναι σήμερα γνωστό ὡς Κατακόμβη τοῦ Ἁγίου Σεβαστιανοῦ. Ἔτσι ἡ ἡμερομηνία αὐτή διατηρήθηκε ὡς ἡμέρα κοινοῦ ἑορτασμοῦ τῶν Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, ὄχι πλέον σέ ἀνάμνηση τῆς καταθέσεως τῶν τιμίων αὐτῶν λειψάνων, ἡ ὁποία εἶχε λησμονηθεῖ ἀπό τό λαό, ἀλλ’ ὡς γενέθλιος ἡμέρα, δηλαδή ὡς ἑορτή τοῦ μαρτυρίου τους[29].

Ἡ σταύρωση τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, ἔργο Caravaggio (1601).

Μετά τό 260 μ.Χ., ὁ νέος αὐτοκράτορας Γαλιηνός (259-268 μ.Χ.) ἦταν περισσότερο ἐπιεικής. Ἐσταμάτησε τίς ἀπάνθρωπες σκληρότητες καί ἐπέστρεψε τούς ναούς καί τά κοιμητήρια. Ἡ λατρεία ἀναπτύσσεται στό νέο τόπο ταφῆς τῶν Ἀποστόλων. Ἐπάνω ἀπό τήν Κατακόμβη τους ἱδρύεται τό ἀρχαιότερο Μαρτύριο τῆς Ρώμης. Ἔτσι, στίς ἀρχές τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ., ἡ ἑορτή τῶν Πρωτοκορυφαίων τιμᾶται στήν Ρώμη σέ τρεῖς τόπους. Στό Βατικανό ὁ Πέτρος, στήν ὁδό τῆς Ὠστίας ὁ Παῦλος καί οἱ δύο μαζί στίς Κατακόμβες.

Ὅταν ἡ Ἐκκλησία ἀπέκτησε τά πολιτικά της δικαιώματα (313 μ.Χ.), ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης Σίλβεστρος (314-335 μ.Χ.) ἐξασφάλισε τήν ὑποστήριξη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου γιά τήν οἰκοδόμηση Μαρτυρίων στούς τόπους ἀθλήσεως καί ἀρχικῆς ταφῆς τῶν Ἀποστόλων. Τά ἐγκαίνια τῶν πρώτων κτισμάτων γύρω ἀπό τούς τάφους τῶν Ἀποστόλων γίνονται ταυτοχρόνως στό Βατικανό καί στήν ὁδό πρός τήν Ὠστία στίς 18 Νοεμβρίου τοῦ 324 μ.Χ. μέ τήν μετακομιδή τῶν λειψάνων τους ἀπό τήν Κατάκόμβη τοῦ Ἁγίου Σεβαστιανοῦ στούς τόπους ἀρχικῆς ταφῆς. Μόνον οἱ Τίμιες Κάρες τῶν Ἀποστόλων ἐκρατήθηκαν στόν καθεδρικό ναό τοῦ Ἐπισκόπου τῆς Ρώμης, τόν ναό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ τοῦ Λατερανοῦ, σημερινό Ἅγιο Ἰωάννη. Ἐκεῖ παραμένουν μέχρι σήμερα, ἐπάνω ἀπό τήν κεντρική Ἁγία Τράπεζα, μέσα σέ κιβώρια.

Tό κιβώριο ἐντός τοῦ ὁποίου φυλάσσονται οἱ τίμιες κάρες τῶν Ἀποστόλων Παύλου και Πέτρου.

Ἡ Κωνσταντίνεια βασιλική τοῦ Βατικανοῦ, παρά τίς πολλές ἐπισκευές λόγῳ τῶν καταστροφῶν πού τίς προξένησαν οἱ βαρβαρικές ἐπιδρομές τοῦ 5ου καί 6ου αἰῶνος μ.Χ., παρέμεινε δώδεκα αἰῶνες κέντρο προσκυνηματικῆς εὐσεβείας. Ἦταν πεντάκλιτη βασιλική, μέ 90 μέτρα μῆκος καί 65 μέτρα πλάτος. Ἡ Ἀναγέννηση κατέστρεψε τόν πάνσεπτο αὐτό ναό καί στή θέση του ἔκτισε τόν ἀχανή καί βαρύ σημερινό Ἅγιο Πέτρο (1626). Στήν ὁδό πρός τήν Ὠστία ἱδρύθηκε ἀρχικά μικρή τρίκλιτη βασιλική, τήν ὁποία ἐπεξέτειναν τό 386 μ.Χ. οἱ αὐτοκράτορες Οὐαλεντιανός Β΄ , Θεοδόσιος καί  Ἀρκάδιος σέ πεντάκλιτη καί τήν ἐγκαινίασε, τό 390 μ.Χ., ὁ Πάπας Σιρίκιος (384-398 μ.Χ.). Ἡ βασιλική διατηρήθηκε σχεδόν ἀκέραια μέχρι τόν Ἰούλιο τοῦ 1823, πού ἐκάηκε ἀπό μεγάλη πυρκαϊά, ἀλλά ἀναστηλώθηκε μέ πιστότητα στό ἀρχαῖο της κάλλος.

Ὁ τάφος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καλύπτεται μέ μιά μεγαλογράμματη λατινική ἐπιγραφή τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ., πού γράφει: «Στόν Παῦλο, Ἀπόστολο Μάρτυρα».

[1] Πράξ. 15, 14. Β΄ Πέτρ. 1, 1.

[2] Ἰω. 1, 43.

[3] Ματθ. 8, 14. Μάρκ. 1, 30. Λουκ. 4, 38.

[4] Πράξ. 4, 13.

[5] Ἰω. 1, 42-43.

[6] Λουκ. 5, 11. Μάρκ. 1, 18. Ματθ. 4, 22.

[7] Ματθ. 16, 17-19.

[8] Ματθ. 16, 18.

[9] Ἰω. 13, 6-11.

[10] Ἰω. 13, 24.

[11] Ἰω. 13, 36.

[12] Ἰω. 13, 37.

[13] Ματθ. 26, 33.

[14] 22, 31-34.

[15] Ματθ. 24, 12.

[16] Λουκ. 25, 35. Α΄ Κορ. 15, 5.

[17] Πράξ. 9, 32.

[18] 9, 32-10, 47.

[19] Πράξ. 10, 28.

[20] Πράξ. 11, 17.

[21] Πράξ. 12, 17.

[22] Πράξ. 2, 11-17.

[23] Εὐσεβίου, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, Γ΄ 1, 2, 4.

[24] 8, 9.

[25] Κατά αἱρέσεων 3, 1, 1.

[26] Εὐσεβίου, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, Γ΄ 1.

[27] Εὐσεβίου, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, Β΄ 25, 7.

[28] Ὁ Σίξτος μετέφερε καί τήν τιμή τῶν λειψάνων στίς Κατακόμβες. Εἶναι μάλιστα γνωστό πώς κατέβαινε καί ἐλειτουργοῦσε στίς Κατακόμβες. Σέ μιά ἀπ’ αὐτές, στήν Κατακόμβη τοῦ Ἁγίου Πραιτεξτάτου, τόν ἀνεκάλυψαν οἱ Ρωμαϊκές ἀρχές, στίς 6 Αὐγούστου τοῦ 258 μ.Χ., ἱερουργοῦντα καί τόν κατεδίκασαν νά θανατωθεῖ στόν τόπο πού εὑρέθηκε ἔνοχος παραβάσεως τῶν αὐτοκρατορικῶν διαταγῶν. Ἔτσι ἐράντισε μέ τό αἷμα του τό θυσιαστήριο πού ἱερουργοῦσε. Σέ λίγο, τό μαρτυρικό δρόμο ἀκολούθησε καί ὁ περίφημος ἀρχιδιάκονός του Λαυρέντιος.

[29] Βασιλείου Στεφανίδου, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, σελ. 289. Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ Ἱεροσολύμων, Νέα Σιών, ΛΓ΄ (1938), σελ. 26. Στήν Ἀνατολή, πλήν τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, ἡ μνήμη τῶν Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων ἑορταζόταν τήν τέταρτη ἡμέρα ἀπό τήν ἑορτή [τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τήν 28η Δεκεμβρίου (βλ. Synax. Eccl., CP. 777).

Πρόσφατα Άρθρα

Ο σύγχρονος Μετεωρίτικος Μοναχισμός ως μαρτυρία Χριστού
Απόψεις - Γνώμες

Ο σύγχρονος Μετεωρίτικος Μοναχισμός ως μαρτυρία Χριστού

5 Ιουλίου 2025

Μακαριστού Αρχιμ. Ισιδώρου Τσιατά, Ηγουμένου Ι. Μονής Βαρλαάμ Ό­ταν οι πρώ­τοι Α­γι­ο­με­τε­ω­ρί­τες α­σκη­τές έ­κτι­ζαν τις τα­πει­νές κα­λύ­βες τους στούς α­πό­κο­σμους...

Read more
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου
Κηρύγματα

«Η υπακοή γεννά την ζωή. Η παρακοή γεννά τον θάνατο»

5 Ιουλίου 2025

Αποστολικό Μήνυμα, Κυριακή Δ' Ματθαίου 5/7/2020 «Η υπακοή γεννά την ζωή. Η παρακοή γεννά τον θάνατο». Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ....

Read more
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ

5 Ιουλίου 2025

Ξημερώματα της Παρασκευής 4 Ιουλίου η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε Νόμο του Υπουργείου Υγείας, που περιέχει μια θετική εξέλιξη για...

Read more
Με αφορμή τις 250.000 συνδρομητές και 54.000.000 προβολές στο κανάλι «Geron Nektarios »
Εκκλησία της Ελλάδος

Αντίσταση ζητά η Ιεραρχία για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες

5 Ιουλίου 2025

Ξύπνα Έλληνα! Δεν Ζεις Ελεύθερα – Δες γιατί σε ελέγχουν... Όλα αλλάζουν, ο Έλληνας πολίτης και ο κάθε πολίτης βρίσκεται...

Read more
Κουρές Μεγαλοσχήμων στήν Ἱ. Μ. Ἀμπελακιωτίσσης Ναυπακτίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Κουρές Μεγαλοσχήμων στήν Ἱ. Μ. Ἀμπελακιωτίσσης Ναυπακτίας

5 Ιουλίου 2025

Τό ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς, 4 Ἰουλίου 2025, παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου, ὕστερα ἀπό ἀπόφαση τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου...

Read more
ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΝ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΝ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

5 Ιουλίου 2025

Την Παρασκευή, 4 Ιουλίου 2025, το πρωί, ξεκίνησαν, για εφέτος, τη λειτουργία τους οι Νεανικές Κατασκηνώσεις της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος....

Read more
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου
Κηρύγματα

Ὁ ἑκατόνταρχος ὑπόδειγμα πίστεως

5 Ιουλίου 2025

Ὁ ἑκατόνταρχος ὑπόδειγμα πίστεως «Μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου» (Ματθ. 8,8) (Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)...

Read more
Αγιασμός της Α’ κασκηνωτικής περιόδου στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Αγιασμός της Α’ κασκηνωτικής περιόδου στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας

4 Ιουλίου 2025

Στις καταπράσσινες πλαγιές του Ταϋγέτου και συγκεκριμένα στη θέση «Σκουρόλακα», στις εγκαταστάσεις των κατασκηνώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας «Η ΑΓΙΑ...

Read more
Επίσκεψη του Μητροπολίτη Κίτρους σε Κατασκηνώσεις της Πιερίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Επίσκεψη του Μητροπολίτη Κίτρους σε Κατασκηνώσεις της Πιερίας

4 Ιουλίου 2025

Ξεκίνησαν για το φετινό καλοκαίρι οι Χριστιανικές Κατασκηνώσεις, που λειτουργούν στην Πιερία. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ....

Read more
ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

4 Ιουλίου 2025

Με την ευχή και την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου, πραγματοποιήθηκαν, για τέταρτη χρονιά, οι Απολυτήριες εξετάσεις του...

Read more
Η Εξόδιος Ακολουθία του «Άτλαντα των Μετεώρων» Γέροντος Ισιδώρου
Εκκλησία της Ελλάδος

Ράγισαν καρδιές στα Μετέωρα – Ο Σταγών Θεοκλήτος αποχαιρετά τον Γέροντα Ισίδωρο (ΒΙΝΤΕΟ)

4 Ιουλίου 2025

Καθώς ο ήλιος έγερνε πίσω από τους ιερούς βράχους των Μετεώρων, πλήθος πιστών, Αρχιερέων, Κληρικών, Μοναχών  και Μοναζουσών συνόδευσαν τον...

Read more
ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΕΡΒΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΕΡΒΟΣ

4 Ιουλίου 2025

Σε ηλικία 77 ετών, εκοιμήθη την Πέμπτη 3 Ιουλίου 2025 ο αρχιμανδρίτης Γαβριήλ Σέρβος, Κληρικός της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος από...

Read more
Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ Ι. ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ Ι. ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

3 Ιουλίου 2025

Με εκκλησιαστική ευλάβεια και θρησκευτική κατάνυξη εορτάστηκε η μνήμη των Αγίων Αναργύρων, Κοσμά και Δαμιανού, στο επ’ ονόματί τους τιμώμενο...

Read more
Ο Κερκύρας Νεκτάριος στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο Κερκύρας Νεκτάριος στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας

3 Ιουλίου 2025

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος, κατά το διάστημα μεταξύ 26 και 30 Ιουνίου, ταξίδεψε στην...

Read more
Φθιώτιδος Συμεών: «Δημιουργείται μια μικρή μοναστική Λαύρα στην Δυτική Φθιώτιδα»
Εκκλησία της Ελλάδος

Φθιώτιδος Συμεών: «Δημιουργείται μια μικρή μοναστική Λαύρα στην Δυτική Φθιώτιδα»

3 Ιουλίου 2025

Μόλις είκοσι μέρες πριν από την εορτή του Αγίου Ενδόξου Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου και μια ιδιαιτέρως σημαντική ημέρα, όντως...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου
Κηρύγματα

«Η υπακοή γεννά την ζωή. Η παρακοή γεννά τον θάνατο»

5 Ιουλίου 2025

Αποστολικό Μήνυμα, Κυριακή Δ' Ματθαίου 5/7/2020 «Η υπακοή γεννά την ζωή. Η παρακοή γεννά τον θάνατο». Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ....

Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Ὁ ἑκατόνταρχος ὑπόδειγμα πίστεως

5 Ιουλίου 2025
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Πίστη, ἡ δύναμη καὶ ἡ ἀπουσία της

5 Ιουλίου 2025
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

23 Ιουνίου 2018
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Ἡ πίστη τοῦ ἑκατόνταρχου – Anthony Bloom

23 Ιουνίου 2018

I.M. ΘΗΒΩΝ και ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΚΗΡΥΓΜΑ Δ’ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

26 Ιουνίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (του Ἀρχιμ. Νικάνωρ Καραγιάννη)

16 Νοεμβρίου 2023

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

26 Ιουνίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

26 Ιουνίου 2015

Κυριακή Δ΄ Ματθαίου (θεραπεία του δούλου του εκατοντάρχου)

26 Ιουνίου 2015
Το μήνυμα της Δ’ Κυριακής Ματθαίου

Η μεγάλη πίστη του εκατόνταρχου – Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

23 Ιουνίου 2018

Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., ομιλία Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, εις τον εκατόνταρχον.

25 Ιουνίου 2015
Next Post
Στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι ο Μητροπολίτης Γαλλίας

Στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι ο Μητροπολίτης Γαλλίας

Ἔγγαμος βίος. Οἰκογένεια καὶ παιδιὰ.Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Δὲν ὑπάρχει γιὰ μᾶς οὔτε θάνατος οὔτε κόλαση οὔτε διάβολος…

Μην χάσετε κι αυτή την Πέμπτη 27 Ιουνίου την «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»

Μην χάσετε κι αυτή την Πέμπτη 27 Ιουνίου την «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»

Τό «ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ» τοῦ ἀποστόλου Παύλου – «Ἄκου ἕνα βιβλίο»

Ο Απόστολος Παύλος και το όραμά του

Η Εκκλησία της Ελλάδος τιμά τον ιδρυτή της

Η Εκκλησία της Ελλάδος τιμά τον ιδρυτή της

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist