Τοῦ Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
«Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. 5,16)
Σήμερα, ἀγαπητοὶ Ἀδελφοί, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν μνήμην ἐκείνων τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια, συγκεκριμένα τὸ 451 μ.Χ., συνεκρότησαν τὴν λεγομένη Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, στήν Χαλκηδόνα, κοντὰ στὴν Κωνσταντινούπολη. Ὁ σκοπὸς τῆς Ἁγίας αὐτῆς καὶ σπουδαίας Συνόδου ἦτο, νὰ καταδικάσουν ἐν σώματι τὴν αἱρετικὴ καὶ ψεύτικη διδασκαλία περὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποίαν ἦτο μόνο Θεός, καί ὄχι, ὅπως σωστά ἐδογμάτισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, Τέλειος Θεὸς καὶ Τέλειος Ἄνθρωπος.
Οἱ Ἱεράρχες ἐκεῖνοι φωτιζόμενοι ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ μελετώντας προσεκτικὰ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ἐπανέλαβαν ἐπισήμως, πανηγυρικῶς, τὴν ὀρθὴ διδασκαλία καὶ ἄποψη περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι δηλαδὴ εἶναι καὶ Θεὸς καὶ ἄνθρωπος. Ἔτσι προσέθεσαν οἱ σοφοὶ ἐκεῖνοι κατὰ Θεὸν ἄνδρες ἕνα ἀκόμη ἀρραγῆ καὶ στέρεο λίθο στὸ οἰκοδόμημα τῆς πίστεώς μας.
Τοὺς θυμόμαστε πάντοτε μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ σήμερα ἐγκωμιάζομε τὴν μνήμη των. Καὶ τοὺς ὀνομάζομε τιμητικὰ Πατέρες. Ὅπως πατέρες ὀνομάζομε καὶ ὅλους ἐκείνους τοὺς ἁγίους καὶ σοφοὺς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως τὸν Ἅγ. Ἀθανάσιο, τὸν Μέγα Βασίλειο, τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο, οἱ ὁποῖοι λόγω καὶ ἔργω ἐκήρυξαν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ τὴν ὑπερήσπισαν μὲ κάθε μέσο, ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ἴδια τὴν ζωή τους.
Τὸ ἐπίθετο αὐτὸ τὸ τιμητικὸ πατέρες τὸ ἔχουν πάρει οἱ Ἅγιοι, ἂν καὶ στὴ ζωή τους δὲν ἀξιώθηκαν νὰ ἔχουν κατὰ σάρκα δικά τους παιδιά. Τὰ παιδιὰ ποὺ ἀπέκτησαν ἦσαν πνευματικά. Τὰ ἐγέννησαν μὲ τὸ ἀνύστακτο ὑπὲρ αὐτῶν ἐνδιαφέρον καὶ τὴν Χάρη τὴν παντοδύναμη τοῦ Θεοῦ και τά ἔφεραν στὴ νέα ἐν Χριστῷ ζωή. Τὰ ἐγέννησαν μὲ τὴ διδασκαλία τους, τὴν διαρκῆ πνευματική τους φροντίδα καὶ τὰ ἀνέδειξαν ἄξιους κατὰ πάντα χριστιανούς.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἦταν ἀπὸ τοὺς πρώτους πνευματικοὺς πατέρες, ποὺ ἐγέννησε μὲ τὴ διδασκαλία του, μὲ τὰ δάκρυά του, πολλὰ παιδιά, δηλαδὴ πιστοὺς χριστιανοὺς σὲ πολλὰ μέρη τῆς Οἰκουμένης. Γι’ αὐτὸ καὶ μὲ δίκαιη καύχηση γράφει στοὺς χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου, οἱ ὁποῖοι ἦσαν πνευματικά του παιδιά. «᾽Εὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ’ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα» (Α΄ Κορινθ. 4,15).
Ἀλλὰ καὶ σεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀξιωθήκατε νὰ φέρετε παιδιὰ μὲ τοῦ Θεοῦ τὴ Χάρη καὶ ὀνομάζεσθε πατέρες, ἔχετε, πρέπει νὰ ἔχετε, κάποια σχέση μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ποὺ τιμοῦμε σήμερα. Ἐσεῖς γεννήσατε παιδιὰ σύμφωνα μὲ τοὺς αἰώνιους φυσικοὺς νόμους. Ἐκεῖνοι, οἱ Ἅγιοι, ἐγέννησαν παιδιὰ μὲ τοὺς πνευματικοὺς νόμους. Ἐσεῖς φροντίζετε τὰ παιδιά σας νὰ μὴ λείψη τίποτε ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὴν τροφὴ των, μέ τὸ ροῦχο τους, μέ τὴν κοινωνικὴ καὶ ἐπαγγελματική τους ἀποκατάσταση. Καὶ εἶσθε γι’ αὐτὸ ἄξιοι πολλῶν ἐπαίνων.
Ἐκεῖνοι, οἱ Ἀπόστολοι καὶ Ἱεράρχες, οἱ πνευματικοὶ πατέρες, ἐφρόντισαν μὲ μεγάλο ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τοῦ πνεύματος, τὴν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς, τοῦ ἤθους τῶν παιδιῶν τους. Πῶς, μὲ ἕνα λόγο, νὰ γίνουν σὺν τῷ χρόνῳ καλοί, εὐσυνείδητοι χριστιανοὶ καὶ τίμιοι ἄνθρωποι.
Ἀλλά, ἀγαπητοί μας πατέρες, καὶ σεῖς μαζὶ μὲ τὴν ἀξιέπαινη φροντίδα καὶ τὸν κόπο σας τὸν καθημερινὸ γιὰ τὴν σωματικὴ καὶ διανοητικὴ ἀνάπτυξη τῶν παιδιῶν σας, σύμφωνα μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἔχετε καὶ αὐτὴ τὴν πρόσθετη, πολύ σπουδαία ὑποχρέωση. Τὴ φροντίδα δηλαδὴ γιὰ τὴν πνευματικὴ, ἠθική, πρόοδο τῶν παιδιῶν σας δέν τήν ἔχει μόνο τό Σχολεῖο ἤ ἡ Ἐκκλησία. Πατέρες ἀγαπητοί, μᾶς λένε μὲ ἀγάπη οἱ Ἅγιοι πατέρες, τὸν πατέρα δὲν τὸν κάμει τόσο ἡ γέννηση τῶν παιδιῶν, ἀλλὰ τὸν πραγματικὸ πατέρα τὸν ἀναδεικνύει ἡ καλὴ ἀνατροφὴ καὶ ἡ σωστή παιδεία.
«Οὐ τὸ γεννᾶν ποιεῖ πατέρας, ἀλλὰ τὸ τρέφειν», ἀποφαίνονται οἱ ἅγιοι μας! Διότι, προσθέτουν, παρόλο ὅτι εἶναι πολὺ σπουδαῖο νὰ εἶναι κάποιος πατέρας, αὐτὸ τὸ τιμητικό καί ἐξαίρετο προνόμιο τὸ ἔχουν ὅλα σχεδὸν τὰ ἔμψυχα ὄντα. Πατέρες γίνονται ἀκόμη καὶ τὰ ἄγρια θηρία ἐπάνω στὰ βουνά! Τὸ δέ κατόρθωμά τους αὐτὸ εἶναι κυρίως ἔργο τῆς φύσεως, ἐνῶ ἡ καλὴ ἀνατροφή, ποὺ δίνει στὴν κοινωνία ἄξιους ἀνθρώπους καὶ χρήσιμους, πού δίνει ἐργάτες καὶ ὄχι κηφῆνες, ἀγαθοποιὰ καὶ ὄχι κακοποιὰ στοιχεῖα, αὐτὸ τό ἔργο κυρίως τιμᾶ καὶ δοξάζει τὸν πατέρα. Τόν ἀναδεικνύει πράγματι πατέρα καί συνδημιουργό τοῦ Μεγάλου Δημιουργοῦ Θεοῦ.
Εἴθε, Ἀγαπητοί μου, τέτοιοι πατέρες νὰ ἀναδεικνύεσθε οἱ χριστιανοὶ πατέρες, περίπου πολὺ κοντὰ μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ποὺ τιμοῦμε σήμερα. Ἀμὴν.
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
