Την Πέμπτη 11 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά Ναούσης.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δεῦτε φίλαθλοι τήν τρισαυγῆ τῶν μαρτύρων τιμήσωμεν χορείαν … ὅτι αἵματα ἔδωκαν καί ὠνήσαντο τήν αἰώνιον ζωήν».
Χαίρει καί ἀγάλλεται σήμερα ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἐπί τῇ μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ, τοῦ προστάτου καί ἐφόρου τῆς ἐνορίας σας, ἀλλά καί τῶν ἁγίων μαρτύρων Βίκτωρος καί Βικεντίου καί τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου.
Χαίρει καί ἀγάλλεται ἀλλά καί μᾶς προτρέπει διά τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου νά τιμήσουμε τούς ἑορταζομένους ἁγίους, οἱ ὁποῖοι καταυγάζουν σήμερα τό νοητό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας καί τίς ψυχές ὅσων τιμοῦν τή μνήμη τους.
Καί παρότι ὁ ἅγιος Μηνᾶς δέν ἔζησε τήν ἴδια ἐποχή μέ τούς ἄλλους συνεορταζομένους ἁγίους, οὔτε εἶχε μία ἐπίγεια πορεία ἀνάλογη μέ τή δική τους, συνδέεται μέ αὐτούς μέ κάτι πιό ἰσχυρό καί πιό σπουδαῖο ἀπό τά ἐπίγεια πράγματα. Ποιό εἶναι αὐτό; Μᾶς τό ἀποκαλύπτει ὁ ἱερός ὑμνογράφος στόν στίχο πού προέταξα: «ὅτι αἵματα ἔδωκαν καί ὠνήσαντο τήν αἰώνιον ζωήν».
Τό κοινό στοιχεῖο τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ μέ τούς συνεορταζομένους ἁγίους, ὁ συνδετικός τους κρίκος, εἶναι ὅτι ἔδωσαν τό αἷμα καί «ἀγόρασαν» μέ αὐτό τήν αἰώνια ζωή. Διώχθησαν, βασανίστηκαν, θυσίασαν τά πάντα, μαρτύρησαν γιά τόν Χριστό καί τήν πίστη του καί ἔλαβαν ὡς ἀντάλλαγμα τό μεγαλύτερο ἀγαθό πού μπορεῖ νά ἐπιθυμήσει καί νά ἀποκτήσει ὁ ἄνθρωπος, δηλαδή ἔλαβαν τήν αἰώνια ζωή.
Ἄν ἡ ζωή μας, ἡ ζωή μας ἐπάνω στή γῆ, πού ἔχει μία ἀρχή καί ἕνα τέλος, θεωρεῖται τό μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, ὑπάρχει χωρίς ἀμφιβολία καί ἕνα ἀκόμη μεγαλύτερο. Καί αὐτό εἶναι, κατά κοινή παραδοχή, ἡ αἰώνια ζωή. Εἶναι ἡ ζωή πού ἔχει ἀρχή ἀλλά δέν ἔχει τέλος. Εἶναι ἡ ζωή στήν ὁποία «οὐκ ἔστι λύπη οὐ στεναγμός», δέν ὑπάρχουν προβλήματα καί δυσκολίες, ἀλλά εἶναι ζωή ἡ ὁποία καταυγάζεται ἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί καταλάμπεται ἀπό τή μακαριότητα πού χαρίζει ἡ παρουσία του.
Αὐτό εἶχε συνειδητοποιήσει καί ὁ ἅγιος Μηνᾶς καί οἱ ἄλλοι ἅγιοι πού τιμοῦμε σήμερα. Πίστευε στήν αἰώνια ζωή καί δέν ἤθελε νά τή στερηθεῖ γιά τά λίγα χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς πού θά ἀπολάμβανε, ἐάν ἀρνεῖτο τόν Χριστό καί ἀπέφευγε τό μαρτύριο.
Πίστευε στήν αἰώνια ζωή καί ἤθελε νά τήν κερδίσει μέ κάθε κόστος καί μέ κάθε θυσία, ἔστω καί μέ τή θυσία τοῦ αἵματος καί τῆς ζωῆς του. Ἔκανε, δηλαδή, αὐτό πού κάνει κάθε συνετός καί σώφρων ἄνθρωπος, πρίν νά πάρει μιά ἀπόφαση. Συγκρίνει τό κόστος μέ τό κέρδος καί ἀποφασίζει ἄν ἀξίζει νά ἀναλάβει τό κόστος προκειμένου νά ἔχει τό ὄφελος.
Αὐτό κάνουμε καί ἐμεῖς στή ζωή μας. Αὐτό κάνουμε γιά τίς καθημερινές μας ἀποφάσεις καί ἐπιλογές. Τό κάνουμε ὅμως καί γιά τή σοβαρότερη καί σημαντικότερη ἐπιλογή τῆς ζωῆς μας πού εἶναι τό αἰώνιο μέλλον μας;
Ὅλοι ἐπιθυμοῦμε νά ζήσουμε αἰώνια, ἀκόμη καί αὐτοί πού ἰσχυρίζονται ὅτι δέν πιστεύουν στόν Θεό, ἀλλά τί κάνουμε γι᾽ αὐτό; Τί κάνουμε γιά νά κερδίσουμε τήν αἰώνιο ζωή;
Ἄν ἀκόμη καί γιά τά μικρά καί ἀσήμαντα πράγματα τῆς καθημερινότητός μας χρειάζεται κόπος καί προσπάθεια, χρειάζεται χρόνος καί χρῆμα, πολύ περισσότερο χρειάζεται κόπος καί θυσίες γιά νά ἀποκτήσουμε τήν αἰώνιο ζωή. Ἡ αἰώνιος ζωή δέν μᾶς χαρίζεται δωρεάν. Χρειάζεται μέ τή δική μας προσπάθεια νά ἀποδείξουμε ὅτι τήν θέλουμε καί ὅτι μποροῦμε νά ζήσουμε μέσα σ᾽ αὐτήν. Ἐμεῖς δέν εἶναι ἀνάγκη, βεβαίως, νά μαρτυρήσουμε γιά νά τήν κερδίσουμε, ἀλλά θά πρέπει νά ἔχουμε τή διάθεση νά κάνουμε κάποιες θυσίες πού ἀπαιτοῦνται γιά τήν ἐπίτευξή της. Θά πρέπει νά εἴμαστε πρόθυμοι καί ἕτοιμοι νά θυσιάσουμε ὅ,τι ὑπάρχει κίνδυνος νά μᾶς τήν στερήσει. Καί αὐτά μπορεῖ νά εἶναι τά πάθη καί οἱ μικρότητές μας, τά ἐλαττώματα καί οἱ ἀδυναμίες μας, ἡ ἀνυπακοή μας στό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀδιαφορία μας γι᾽ αὐτόν καί τόν νόμο του, οἱ προφάσεις καί οἱ δικαιολογίες πού μπορεῖ νά ἐφευρίσκουμε κάθε φορά γιά νά μήν εἴμαστε συνεπεῖς ἔναντι τοῦ Θεοῦ.
Ἄν ἐξετάσει ὁ καθένας μας τόν ἑαυτό του, θά διαπιστώσει τί εἶναι αὐτό πού δέν ἐναρμονίζεται μέ τήν αἰώνια ζωή, τί εἶναι αὐτό πού δέν ταιριάζει μέ τόν Θεό πού εἶναι ἡ πηγή καί ὁ χορηγός τῆς αἰωνίου ζωῆς, τί εἶναι αὐτό πού τόν ἐμποδίζει νά ἀπολαύσει τήν αἰώνια ζωή. Καί ὅταν τό βρεῖ, θά πρέπει νά ἀρχίσει νά ἀγωνίζεται γιά νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό αὐτό ἤ ἀπό αὐτά πού μπορεῖ νά τοῦ τήν στερήσουν. Διότι τίποτε δέν ἀξίζει περισσότερο ἀπό αὐτήν καί καμία θυσία δέν εἶναι ὑπερβολική γιά νά τήν ἐπιτύχουμε.
Αὐτό μᾶς ὑπενθυμίζει καί τό παράδειγμα τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Μηνᾶ, πού θυσίασε τήν ἴδια του τή ζωή, προκειμένου νά κερδίσει τήν αἰώνια· πού θεώρησε τά πάντα σκύβαλα, γιά νά κερδίσει τόν Χριστό. Τό δικό του παράδειγμα ἄς παρακινεῖ καί ἄς μᾶς ἐμπνέει καθημερινά, ὥστε καί διά πρεσβειῶν του νά μᾶς ἀξιώσει ὁ Θεός τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Μήν ξεχνᾶμε ὅτι ἡ ἐδῶ πορεία μας εἶναι τόσο μικρή· εἶναι πενήντα, ἑξήντα, ἑκατό χρόνια, μέσα ἀπό δυσκολίες καί προβλήματα. Καί πολλές φορές προτιμοῦμε νά κερδίσουμε αὐτή τή ζωή πού ἔχει δυσκολίες καί νά χάσουμε τήν αἰώνια.
Ἄς προβληματισθοῦμε, γιατί βλέπετε ὅτι καθημερινῶς φεύγουμε, εἴτε μέ τόν κορωνοϊό εἴτε μέ ἄλλες ἀσθένειες, ἐκεῖνο ὅμως πού δέν θά χάσουμε εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. Τήν ἐπίγεια ζωή μας θά τήν χάσουμε, ὅλα τά ἄλλα θά τά ἀφήσουμε ἐδῶ, τίποτε δέν θά πάρουμε μαζί μας, μήτε ἀξιώματα, μήτε χρήματα, ὅλα μένουν ἐδῶ. Ἐκεῖνο πού παίρνουμε μαζί μας εἶναι ἡ ἀγάπη μας γιά τόν Χριστό, ἡ ἀγάπη μας γιά τήν αἰώνια ζωή. Ἄς ἀγωνισθοῦμε ὅλοι μας, καί πρῶτος ἐγώ, νά κερδίσουμε αὐτή τήν αἰώνια ζωή.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο info@poimin.gr άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
