Σήμερα, Κυριακή 14η Φεβρουαρίου 2021, σύμφωνα μέ τό ἀνακοινωθέν πρόγραμμά του, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί τέλεσε τήν Θ. Λειτουργία στόν Ἐνοριακό Ἱ. Ναό τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Σύμης, μέ συλλειτουργούς του τόν Ἐφημέριο π. Ἀντώνιο Μανιᾶ καί τόν Διάκονο π. Γεώργιο Κακακιό. Τό ἱ. Ἀναλόγιο διακόνησαν ὁ Ἱεροψάλτης τοῦ Ναοῦ κ. Ἀγαπητός Μιχελής καί ὁ Ἱεροψάλτης κ Εμμανουήλ Κυπριώτης.
Ὁ Σεβασμιώτατος δραττόμενος τῆς λατρευτικῆς αὐτῆς εὐκαιρίας, ὁμίλησε πρός τούς ἐκκλησιαζομένους πιστούς περί τῆς πίστεως, λαμβάνοντας ἀφορμή ἀπό τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς σημερινῆς ΙΣΤ´ Κυριακῆς τοῦ Ματθαίου, τῆς ἐπονομαζομένης «Χαναναίας».
Τὰ γεγονότα πού περιγράφει γλαφυρά ὁ Εὐαγγελιστής, διαδραματίζονται «εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος», πόλεων παραθαλασσίων τοῦ Βορρᾶ, πέρα ἀπὸ τὴ Γαλιλαία. Μία Χαναναία, δηλαδὴ Συροφοίνισσα καὶ εἰδωλολάτρισσα, ποὺ ἡ κόρη της ἦταν δαιμονισμένη, ὅταν πληροφορήθηκε τό πέρασμα τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὰ μέρη ἐκεῖνα, τρέχοντας πίσω Του καὶ φωνάζοντας, τόν παρακαλοῦσε νὰ τὴ θεραπεύσει. Οἱ μαθητὲς παροτρύνουν τὸν Κύριο νὰ τὴν διώξει, γιὰ νὰ μὴν τοὺς ἐνοχλεῖ μὲ τὶς φωνές της. Ἐκεῖνος, γιὰ νὰ τὴν δοκιμάσει, τῆς ἀπάντησε ὅτι ἀπεστάλη μόνο γιὰ τοὺς Ἰουδαίους, μά αὐτὴ δὲν πτοεῖται. Ἀντίθετα, πέφτοντας κάτω τὸν προσκυνᾶ, ἐπιμένει νὰ τὸν θερμοπαρακαλεῖ, ταπεινώνεται καὶ περιμένει. Τότε πιά, ὁ Κύριος, «ὑποχωρεῖ», ἐπαινεῖ τὴ βαθιὰ πίστη της καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ στέλνει τὴ θεραπεία στὸ παιδί της.
Σέ ἀντίθεση μέ τήν ἀλλοεθνῆ αὐτή γυναίκα, ἡ ὁποία διατράνωσε τήν πίστη της στό Θεανδρικό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου φωνάζοντας, «ἐλέησόν με, Κύριε, Υἱὲ Δαυίδ», εὑρίσκεται ὁ ἐκλεκτὸς λαὸς τοῦ Ἰσραήλ, πού δέν ἀναγνώρισε τὸν Χριστὸ ὡς τὸν ἀναμενόμενο Μεσσία. Ἐκείνη μέ βαθιά πίστη, ὑπομονὴ καὶ ἐπιμονή δέν ἐγκατέλειψε τὴν προσπάθειά της μὲ τὴν πρώτη περιφρόνησή Του, ἀλλά φθάνοντας στὴν ταπείνωση καὶ στὸν ἐξευτελισμό, δέχθηκε τοὺς λόγους τοῦ Χριστοῦ ὅτι εἶναι «κυνάριον». Καί ὄχι μόνο δέχεται τοὺς ταπεινωτικοὺς αὐτοὺς λόγους, ἀλλὰ βάζει καὶ τὴν θέση της στὴ θέση τοῦ σκυλιοῦ ποὺ ζητᾶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ μάλιστα, ποὺ ἀρκεῖται μόνο στὰ ψίχουλα. Καὶ ἡ θεραπεία τῆς κόρης της ἦταν μόνο ψίχουλα τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Χριστὸς ὡς παντογνώστης καί αὐθεντικός παιδαγωγὸς χειρίζεται τὴν περίπτωση τῆς Χαναναίας, γιά νά δοκιμάσει ἀφ’ ἑνός τὴν πίστη της καί ἀφ’ ἑτέρου γιὰ νὰ ἀποκαλύψει τὴν ὑποκρισία τῶν Φαρισαίων, διδάσκοντας ἔτσι ὅτι ὁ Θεὸς δὲν κρύβεται πίσω ἀπὸ ἔθνη καὶ λαοὺς ἀλλὰ ἀγκαλιάζει «πάντα τὰ ἔθνη» μὲ τὴν ἴδια στοργὴ καὶ ἀγάπη. Μέτρο τῆς κρίσης Του, εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ πίστη, ἡ ὁποία ἐπιβεβαιώνεται ὅπως εἴδαμε, μὲ τὴν ὑπομονή, τὴν ἐπιμονὴ καὶ τὴν ταπείνωση τῆς Χαναναίας.
Ἂς ἀποφύγουμε λοιπὸν τὴν ὑποκρισία καί ἄς μείνουμε μακριὰ ἀπὸ τὴν ὅποια αὐτοδικαίωση. Στὸ πρόσωπο τοῦ ὁποιουδήποτε ἄλλου κρύβεται ἡ εἰκόνα τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ὁποία ἦρθε στὸν κόσμο ὁ Μονογενής Υἱὸς Του καὶ ὁ Ὁποῖος ἐσταυρώθη γιὰ νὰ τὴν σώσει. Ἂς ἔχει ὁ καθένας μας πρότυπο τὴν Χαναναία, καὶ ἰδιαίτερα τὸν τρόπο ποὺ προσεγγίζει τὸν Χριστό, δηλαδὴ τήν πίστη καὶ τήν ταπείνωση. Μόνο ἔτσι θὰ εἰσακουστοῦν οἱ προσευχές μας ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ θὰ μπορεῖ νὰ πεῖ καὶ σέ μας «μεγάλη σου ἡ πίστις γεννηθήτω σοι ὡς θέλεις».