Λόγος Αρχιδιακόνου της Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής π. Ραφαήλ Μισιαούλη, στα ονομαστήρια του Μητροπολίτη κ.κ. Ησαΐα(9 Σεπτεμβρίου 2022)
Πανιερώτατε Μητροπολίτα Ταμασού και Ορεινής, Πάτερ και Δέσποτα,
Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Νεαπόλεως κ. Πορφύριε,
Σεβαστοί πατέρες,
Αγαπητοί αδελφοί,
Η εορτή του Οσίου Ησαΐου του κτήτορος της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής του Κύκκου, του οποίου το όνομα αξίως φέρει και συνεορτάζει ο σεπτός Ποιμενάρχης μας και Μητροπολίτης, ο Ταμασού και Ορεινής Ησαΐας, συνήγαγε πάντας ημάς εις τον περικαλλή τούτο Ναό.
Πολλά στοιχεία για τον βίο αυτής της ασκητικής μορφής, που ασκήτευσε κατά τον 11ο αιώνα, δεν έχουμε. Υπάρχουν όμως σημαντικές πτυχές του βίου του Αγίου, που αξίζουν να τις αναφέρουμε εν συντομία, οι οποίες μας περιγράφουν την ασκητική μορφή του τιμώμενου Αγίου.
Ο όσιος και θεοφόρος ερημίτης Ησαΐας έζησε στα βουνά του Κύκκου. Κατά το έτος 1100 μ.Χ. περίπου, ο τότε Βυζαντινός στρατηγός και διοικητής της Κύπρου, Μανουήλ Βουτομίτης, επισκέφθηκε για κυνήγι τα βουνά εκείνα. Να αναφερθεί ότι στα βουνά της Κύπρου αυτή την εποχή, ζούσαν πλήθη από αναχωρητές μοναχούς, ανάμεσα σε αυτούς και ο Όσιος Ησαΐας.
Κάποια μέρα ο Μανουήλ συνάντησε τον ερημίτη και του συστήθηκε ποιος είναι. Ο ερημίτης Ησαΐας δεν εντυπωσιάσθηκε από τους τίτλους και το αξίωμά του και συνέχισε σιωπηρά τη νοερή προσευχή του, χωρίς να μιλήσει. Τη στάση αυτή του μοναχού, ο δούκας την εξέλαβε ως προσβλητική για τον εαυτό του. Γεμάτος θυμό, επιτέθηκε κατά του ασκητού και όχι μόνο τον ύβρισε, αλλά και τον ράπισε άγρια ρίχνοντας τον στη γη, άσπλαχνα τον εγκατέλειψε. Σύντομα, όμως, ο Δούκας Μανουήλ αρρώστησε βαριά από την ανίατη ασθένεια, ληθαργία, και υπέφερε πολύ. Τα μέλη του παρέλυσαν εξ ολοκλήρου.
Είδε τότε στον ύπνο του ένα όνειρο, που τον διέτασσε να επιστρέψει στα βουνά του Κύκκου, να βρει πάλι τον ερημίτη Ησαΐα και να ζητήσει συγχώρηση προκειμένου να θεραπευθεί, πράγμα το οποίο έπραξε.
Την ίδια εκείνη βραδιά ο μοναχός αφού γονατιστός προσευχήθηκε για ώρες είδε στον ύπνο του την Παναγία, τον παρότρυνε να ζητήσει από τον Βουτομίτη να φέρει στην Κύπρο την θαυματουργή της εικόνα, η οποία βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, στο παλάτι του αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού. Πράγματι, το πρωί επισκέφθηκε τον ασκητή ο Μανουήλ, ο οποίος με την θεία χάρη της Παναγίας θεραπεύθηκε. Έτσι, του ζήτησε να φέρει την εικόνα της Ελεούσας στην Κύπρο, την οποία ζωγράφησε ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς. Αυτός παρά το ότι το θεωρούσε σχεδόν αδύνατο, αφού η εικόνα αυτή ήταν ένας από τους πολυτιμότερους θησαυρούς του αυτοκράτορα, δεσμεύτηκε να το προσπαθήσει.
Όταν ο δούκας Μανουήλ αργότερα επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, έμαθε ότι η κόρη του αυτοκράτορα ήταν για καιρό άρρωστη με την ίδια ασθένεια (ληθαργία), που και αυτός είχε περάσει στην Κύπρο. Παρουσιάσθηκε τότε στον αυτοκράτορα και διηγήθηκε το περιστατικό της δικής του ασθενείας και θεραπείας με την βοήθεια του ερημίτη Ησαΐα. Ο αυτοκράτορας τότε έστειλε καράβι στην Κύπρο, για να μεταφέρει τον ασκητή στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, μόλις ο Ησαΐας άγγιξε στο χέρι την άρρωστη βασιλόπαιδα, εκείνη θεραπεύθηκε. Τότε βρήκε την ευκαιρία ο Ησαΐας να ζητήσει, αντί για τα πλούσια δώρα, που του υποσχέθηκε ο Κομνηνός, την θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου. Από ευγνωμοσύνη αποφάσισε να του δωρήσει το εικόνισμα της Παναγίας της Ελεούσης. Όμως, άρχισαν να τον κυριεύουν δισταγμοί και έντονοι λογισμοί. Κάλεσε, ένα αγιογράφο και τον παρακάλεσε να ζωγραφίσει ένα πιστό αντίγραφο της εικόνας, για να το δώσει στον ασκητή Ησαΐα. Ο Θεός, όμως, «ου μυκτηρίζεται». Έτσι, αυτή τη φορά έδωσε κτύπημα στον ίδιο τον αυτοκράτορα, ο οποίος ασθένησε με την ίδια την ασθένεια της κόρης του. Μετά την αποθεραπεία του, χωρίς δισταγμό έστειλε με βασιλικό πλοίο, την εικόνα στην Κύπρο την ιερή εικόνα . Μαζί με την εικόνα απέστειλε και οικονομική βοήθεια, για να ανεγερθεί η Μονή του Κύκκου.
Μόλις το καράβι έφτασε στην Κύπρο σ’ ένα λιμάνι εκεί στην Τυλληρία, αμέσως ειδοποιήθηκαν σχετικά τόσο ο διοικητής της νήσου Μανουήλ Βουτομίτης, όσο και ο μοναχός Ησαΐας.
Στο άκουσμα της πληροφορίας ότι το καράβι με την θαυματουργό εικόνα της Μεγαλόχαρης Παναγίας είχε φτάσει στο νησί, ο μοναχός Ησαΐας παρά την ηλικία του «αγαλλομένω πόδι» κατέβηκε από τα βουνά του Κύκκου στην παραλία. Εκεί ο Βουτομίτης παρέδωσε στον ερημίτη ασκητή Ησαΐα την άγια Εικόνα και τα χρήματα. Ο Όσιος Ησαΐας αφού έχτισε το μοναστήρι, τοποθέτησε στην Εκκλησία του μοναστηριού τη σεπτή και θαυματουργό εικόνα της Παναγίας.
Πανιερώτατε, πάτερ καί Δεσπότα,
σήμερα, πού άγετε τα Σεπτά ονομαστήριά Σας, συμπληρώνονται δεκαπέντε έτη από της ενθρονίσεώς Σας στον θρόνο της θεοσώστου Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής· είναι απαραίτητο να υπενθυμίσουμε προς όλους, τους εγγύς και τους μακράν, με συντομία, τις βασικές πτυχές της ευκλεούς ποιμαντορίας Σας κατά αυτή την δεκαπενταετία.
Μεριμνήσατε καθ΄ όλη την δεκαπενταετία για την πλαισίωση και στελέχωση της Μητροπόλεώς σας σε διάφορους τομείς διακονίας με ικανά στελέχη. Συμπληρώσατε τα υπάρχοντα εφημεριακά κενά με νέες χειροτονίες ιερέων και διακόνων, εγγάμων και αγάμων, για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών όχι μόνο των πόλεων, αλλά και της υπαίθρου. Με την πρωτοβουλία και παρότρυνσή σας ανηγέρθησαν νέοι ναοί, για την εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών του ποιμνίου σας. Πρωτοστάτησε σε πολλές φιλανθρωπικές δράσεις, αποδεικνύων την μέριμνα του όντως επισκόπου διά το εμπερίστατο ποίμνιό του. Για παράδειγμα, ιδρύσατε την Κεντρική Υπηρεσία Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ταμασού (ΚΥΚΑΤ), δημιουργήσατε το αρχαιολογικό τμήμα της Μητροπόλεως Ταμασού με στόχο την προστασία και προβολή των εκκλησιαστικών μνημείων που βρίσκονται στη μητροπολιτική σας περιφέρεια. Καλλιεργήσατε αγαστή συνεργασία με τις εκάστοτε πολιτικές αρχές και τις τοπικές αυτοδιοικήσεις, προς όφελος του φιλοχρίστου πληρώματος της τοπικής μας Εκκλησίας. Μεγάλη ἡ μέριμνά σας για τη χριστιανική αγωγή των νέων, τα κατηχητικά και τίς νεανικές συνάξεις. Η αγάπη και η μέριμνά σας για τη νεότητα κορυφώνεται με την ίδρυση του Ποδηλατικού ομίλου «Άγιος Μνάσων» και του σκοπευτικού ομίλου «Άγιος Ευστάθιος» με κύριο στόχο να δώσετε στους νέους μια υγιή απασχόληση και ψυχαγωγία. Επεδείξατε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προστασία της κοινωνίας από τις διάφορες εξαρτήσεις που την μαστίζουν, ώστε με πρόταση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας μας να αναλάβετε την αναδόμηση του ΚΕΝΘΕΑ, με σκοπό την αντιμετώπιση και πρόληψη των εξαρτήσεων και της συμβουλευτικής της οικογένειας. Ιδρύσατε βυζαντινή χορωδία «ο όσιος Νείλος», μουσική χορωδία με τίτλο «Ταμασέων Ωδές» και το Ταμάσιο ανοικτό πανεπιστήμιο, το οποίο ασχολείται με αρκετές θεματικές που αφορούν την κοινωνία.
Η αγάπη σας για τον πάσχοντα συνάνθρωπο σας ώθησε να συνεχίσετε την ανιδιοτελή προσφορά σας προς την ιεραποστολή, με την πρόσφατη επίσκεψή σας στην Πολωνία, στην οποία φιλοξενούνται Ουκρανοί αδελφοί μας λόγω του πολέμου. Ακόμη την απόδειξη της αγάπης σας μπορεί κανείς να την αντικρύσει από την πρωτοβουλία σας να ανεγείρετε ναούς στην αρχιτεκτονική βάση των ορθοδόξων λαών που διαβιούν στην Κύπρο, ώστε να τους παρέσχετε πνευματική πατρότητα και φροντίδα.
Κατά την αρχιερατική σας πορεία, οσάκις γευθήκατε την πικρία ή την κακόβουλη κριτική, αντέταξε σε όλα αυτά με την επιείκεια, την ανεξικακία, την συγχώρεση και προς πάντας την χριστιανική σας αγάπη, που σας χαρακτηρίζει. Προς τους επισκόπους στρέφονται όλων τα βλέμματα και, κατά της Γραφής το λόγιον, ούτοι «ὡς θέατρον ἐγένοντο τῷ κόσμῳ καί ἀγγέλοις καί ἀνθρώποις[1]». Βαρειά, λοιπόν, η αρχιερατική ευθύνη.
Αναλογιζόμενος, λοιπόν, τα βάρη και την άρση του σταυρού του αρχιερατικού χρέους δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε, κληρικοί και λαϊκοί, τα μέλη της Εκκλησίας, μάλιστα δε οι συνειδητοί χριστιανοί, τί σημαίνει και τί αντιστοιχεί ως βαρύ φορτίο και αγώνας κατά την δεκαπενταετή Αρχιερατείας σας.
Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, η δεκαπενταετής γόνιμος και καλλίκαρπος ποιμαντορία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Ησαΐου μαρτυρούσα τον ζήλο και την αφοσίωση αυτού στο υψηλό έργο της επισκοπικής αποστολής, περιποιείται τιμή στην Εκκλησία μας και καύχηση για το χριστεπώνυμο πλήρωμα Αυτής.
Πανιερώτατε,
Είθε ο Κύριος να σας διατηρεί εν μέσῳ ημών και της Εκκλησίας Του «σῷον, ἔντιμον, ὑγιᾶ, μακροημερεύοντα καί ὀρθοτομοῦντα τον λόγον της αληθείας». Να έχετε αδιάκοπη την χαρά να βλέπετε το ποίμνιό Σας, όλα τα πνευματικά Σας τέκνα, ως «ἔκγονα φέροντα κλάδους ἀγαθοεργίας[2]». Και η ζωή των τέκνων σας να είναι ζωή μαρτυρίας Ιησού Χριστού, μαρτυρία της Αναστάσεως, δόξα Θεού και δύναμη της Εκκλησίας.
Και πάλιν εκ μέρους του Ιερού Κλήρου και του λαού, εις πολλά έτη, πάτερ καί Δέσποτα, για να εργάζεσθε για την δόξα του Θεού και για την σωτηρία των ψυχών του ποιμνίου σας, που σας εμπιστεύθηκε η Αγία μας Εκκλησία.
Αμήν.
[1] Α’ Κορινθίους 4, 9.
[2] 8ος αναβαθμός του γ΄ ήχου.