Την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Νεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα με την ευκαιρία της εορτής του προστάτου και πολιούχου της πόλεως Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἄθλησιν ἠγώνισαι ἁγίαν, ὑστέροις ἐν τοῖς καιροῖς, ὦ Ἀθανάσιε, τῶν πάλαι ἑπόμενος ἀθλητῶν τοῖς ἴχνεσι».
Ἐπανειλημμένα ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ὁ μέγας καί πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, παρομοιάζει τούς πιστούς, παρομοιάζει τά μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ μέ ἀθλητές πού ἀγωνίζονται. Ὄχι βέβαια στά στάδια τοῦ κόσμου, ἀλλά στούς στίβους τοῦ πνεύματος, γιατί ὁ ἀγώνας τους δέν εἶναι «πρός σάρκα καί αἷμα», ἀλλά εἶναι «πρός τούς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις». Εἶναι ἀγώνας πρός τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους, πρός τόν παλαιό ἄνθρωπο, ἀλλά καί πρός τούς πειρασμούς καί τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ. Εἶναι ἀκόμη ἀγώνας πρός ἐκείνους οἱ ὁποῖοι δέν πιστεύουν στόν Χριστό καί νομίζουν ὅτι θανατώνοντας τούς μαθητές του, θά ἐξαφανίσουν τήν πίστη στόν Χριστό καί τό Εὐαγγέλιο.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία δέν ἔπαυσε ποτέ νά ἀναδεικνύει μάρτυρες, κάποιοι ἀπό τούς ὁποίους θυσίασαν καί τή ζωή τους γιά νά μήν χωρισθοῦν ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, καί κάποιοι ἄλλοι οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθηκαν πνευματικά καί ὑπέμειναν τό μαρτύριο τῆς συνειδήσεως, γιά νά ἐπιτύχουν τήν ἕνωσή τους μέ τόν Χριστό.
Στήν πρώτη ὁμάδα, στή χορεία τῶν ἁγίων μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀνήκει καί ὁ ἐκλεκτός συμπολίτης μας, ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Κουλακιώτης, ὁ εὐκλεής γόνος τῆς Χαλάστρας, τοῦ ὁποίου τή μνήμη ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας καί πανηγυρίζουμε κι ἐμεῖς στόν περικαλλῆ αὐτόν ναό, τόν ἀφιερωμένο στήν ἱερή δυάδα τῶν ἁγίων νεομαρτύρων τῆς Χαλάστρας.
Ἀνήκει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Κουλακιώτης στή χορεία τῶν ἁγίων νεομαρτύρων, γιατί στήν κρίσιμη ὥρα τοῦ διλήμματος πού τοῦ ἔθεσαν οἱ ἀλλόθρησκοι νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη του στόν Χριστό ἤ νά ὑποστεῖ τόν μαρτυρικό θάνατο, ἐκεῖνος γνώριζε τί πρέπει νά κάνει. Γνώριζε τί εἶχαν κάνει ἑκατομμύρια ἅγιοι μάρτυρες πρίν ἀπό ἐκεῖνον. Οἱ περισσότεροι ἀπό αὐτούς ἦταν νέοι στήν ἡλικία, εἶχαν προοπτικές καί ἐλπίδες γιά τή ζωή τους, εἶχαν ὄνειρα καί προσδοκίες. Ὅταν ὅμως κλήθηκαν νά ἐπιλέξουν ἀνάμεσα στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀγάπη τοῦ κόσμου, δέν δίστασαν νά κάνουν τήν ὀρθή ἐπιλογή, δέν δίστασαν νά ὁμολογήσουν μέ θάρρος τήν πίστη τους στόν Χριστό καί νά ἐπιβεβαιώσουν τήν ὁμολογία τους μέ τή θυσία τῆς ζωῆς τους.
Γνώριζε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὅτι μέ τήν ὁμολογία τῆς πίστεώς του στόν Χριστό ἐπιλέγει τόν θάνατο. Γνώριζε ὅμως ὅτι ὁ μαρτυρικός θάνατος εἶναι συγχρόνως καί ἐπιλογή τῆς αἰωνίου ζωῆς, τήν ὁποία χαρίζει ὁ Χριστός σέ ὅσους ὁμολογήσουν τήν πίστη καί τήν ἀφοσίωσή τους σ᾽ Αὐτόν, σέ ὅσους παραμείνουν πιστοί ἄχρι θανάτου.
Γι᾽ αὐτό καί τόν τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας, ἀλλά καί τόν προβάλλει ὡς παράδειγμα καί σέ μᾶς, πού μπορεῖ νά ζοῦμε σέ μιά ἐποχή πού δέν χρειάζεται νά θυσιάσουμε τή ζωή μας γιά τόν Χριστό, ἔχουμε ὅμως χρέος νά ὁμολογοῦμε καί ἐμεῖς τήν πίστη μας σ᾽ Αὐτόν καί νά δίδουμε «λόγον παντί τῷ αἰτοῦντι» γι᾽ αὐτήν. Διότι ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως στόν Χριστό, εἴτε μέ τόν λόγο εἴτε μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ζοῦμε εἴτε καί μέ τή θυσία τῆς ζωῆς μας, ἐάν χρειασθεῖ, εἶναι χρέος τοῦ κάθε πιστοῦ πού θέλει πραγματικά νά εἶναι μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέλος τῆς Ἐκκλησίας.
Αὐτή τήν ὁμολογία τῆς πίστεως μᾶς ζητᾶ ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος ὑπόσχεται συγχρόνως ὅτι θά ὁμολογήσει ἐκείνους πού τόν ὁμολογοῦν ἐνώπιον τοῦ Πατρός του τοῦ ἐν οὐρανοῖς λέγοντας: «πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς».
Καί μπορεῖ οἱ ἐποχές νά ἀλλάζουν, ὁ κόσμος νά ἀλλάζει, ἀλλά ἡ ἀνάγκη τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεώς μας παραμένει, καθώς οἱ προκλήσεις καί τά ἐμπόδια πού ἀντιμετωπίζουμε στόν προσωπικό μας ἀγώνα γιά νά ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή παραμένουν τά ἴδια, διότι καί ἡ αἰτία ὅλων αὐτῶν παραμένει ἡ ἴδια. Εἶναι ὁ ἐχθρός τῆς σωτηρίας μας, ὁ διάβολος.
Δικό μας, λοιπόν, χρέος καί καθῆκον εἶναι νά προσπαθοῦμε νά ἀκολουθοῦμε τά ἴχνη τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, νά ἀκολουθοῦμε τά ἴχνη τοῦ συμπολίτου μας ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου, ὅπως καί αὐτός ἀκολούθησε τά ἴχνη τῶν παλαιοτέρων ἁγίων μαρτύρων, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς διά τῶν πρεσβειῶν του καί διά τῆς ὁμολογίας τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο πού ἔχει ἀπομακρυνθεῖ ἀπό αὐτόν καί δέν πιστεύει ἤ καί χλευάζει ὅσους πιστεύουν, νά κερδίσουμε τήν αἰώνια ζωή, στήν ὁποία ἀναμένει καί μᾶς ὁ Χριστός, ἐάν ὁμολογοῦμε μέ θάρρος τήν πίστη μας καί τήν ἀγάπη μας σέ Ἐκεῖνον.
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
