«Εσύ πού ανήκεις;»

Κυριακή ΚΕ´ 15/12/2019

«Των Αγίων Προπατόρων»

«Εσύ πού ανήκεις;»

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αγαπητοί μου αδελφοί

Σήμερα η αγία μας Εκκλησία τιμά και γιορτάζει όλους τους κατά σάρκα Αγίους Προπάτορες του Χριστού, από Αδάμ και Εύας, από τους αγίους Πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, καθώς και όλους τους Προφήτες και τους δικαίους, δηλαδή τους αγίους της Παλαιάς Διαθήκης, έως και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, μέσω των οποίων φτάσαμε στη Γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του Σωτήρος ημών.

Σύμφωνα με τη συνήθη τάξη έπρεπε να διαβαστεί σήμερα στους ιερούς ναούς μας το αποστολικό κείμενο από την προς Κολοσσαείς Επιστολή του Αποστόλου Παύλου, που αναφέρεται στον νέο εν Χριστώ άνθρωπο, ο οποίος μπορεί πλέον να κατάγεται από οποιοδήποτε έθνος και να ανήκει σε οποιονδήποτε λαό, φυλή και τάξη. Μπορεί να είναι δηλαδή Ιουδαίος ή Έλληνας, βάρβαρος ή Σκύθης, δούλος ή ελεύθερος, διότι όπως λέει ο Παύλος, όλοι χωρούν πλέον μέσα στην Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός. Όλοι μπορούν να εισέλθουν στη Βασιλεία Του, αρκεί να εγκαταλείψουν τα πάθη, τις κακές επιθυμίες, την πλεονεξία, την οργή, τον θυμό, την κακία, την βλασφημία, την αισχρολογία, το ψέμα. Αρκεί να ξεχάσουν γενικά τον παλαιό και αμαρτωλό εαυτό τους, ενδυόμενοι τώρα το νέο άνθρωπο που είναι γεμάτος αγάπη και αρετές, όπως τον κήρυξε στο Ευαγγέλιό Του ο διδάσκαλός μας Ιησούς Χριστός.

Τα ανωτέρω λόγια επισφραγίζονται αδελφοί μου και από το ευαγγελικό ανάγνωσμα που διαβάσαμε σήμερα στους ιερούς ναούς μας. Στην παραβολή αυτή του Ευαγγελίου ο Κύριός μας κάλεσε στο Βασίλειό Του να μετέχουν οι φίλοι του (υπονοεί τους Ιουδαίους) σε ένα μεγάλο δείπνο. Όμως όλοι τους βρήκαν κάποια δικαιολογία για να αρνηθούν την πρόσκληση αυτή. Τότε ο Κύριος είπε στους δούλους Του, δηλαδή στους Αποστόλους Του, να βγουν έξω στο δρόμο και να προσκαλέσουν όλο τον υπόλοιπο κόσμο να έλθει στο Βασίλειό Του, αφού οι φίλοι Του Ιουδαίοι αρνήθηκαν.

Ζήτησε λοιπόν ο Κύριος να πάνε όλοι οι άλλοι κοντά Του, δούλοι και ελεύθεροι, βάρβαροι και πολιτισμένοι, από οποιαδήποτε φυλή και έθνος. Πράγματι αυτό επιτελέσθηκε ιστορικά, αφού όλοι οι άνθρωποι και όλα τα έθνη προσκλήθηκαν να έρθουν στη Βασιλεία του Χριστού και να συνδειπνήσουν μαζί Του, συμμετέχοντας στο κοινό τραπέζι που είναι η Θεία Κοινωνία. Εκεί όπου ως φαγητό προσφέρεται το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας που μας χαρίζει άφεση αμαρτιών και ζωή αιώνιο.

Βλέπουμε αδελφοί μου ότι και πάλι τα δύο κείμενα, αποστολικό και ευαγγελικό, μεταδίδουν σε όλους μας το ίδιο μήνυμα. Όμως, τη σημερινή Κυριακή συμπίπτει και η εορτή του Αγίου Ελευθερίου. Το όνομά του σημαίνει ότι είναι άνθρωπος που ελευθερώθηκε από τα πάθη, την οργή, τις κακές επιθυμίες και πράξεις, από όλα όσα αναφέρει ο Απόστολος Παύλος ως είδαμε ανωτέρω. Έτσι στους ιερούς ναούς μας δεν διαβάζεται σήμερα το αποστολικό κείμενο των αγίων Προπατόρων, αλλά το αντίστοιχο της εορτής του αγίου Ελευθερίου, που είναι από τη  δεύτερη Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τον Τιμόθεο, ο οποίος είναι πνευματικό του παιδί και τον έχει θέσει Επίσκοπο Εφέσου.

Γράφει λοιπόν μέσα από τις φυλακές ο Απόστολος Παύλος προς το πνευματικό του παιδί και όσα λέγει ισχύουν διαχρονικά για όλους εμάς. Τα λόγια του Αποστόλου Παύλου αδελφοί μου, έχουν ιδιάζουσα βαρύτητα, διότι αφενός μεν γράφει μέσα από τη φυλακή, αφετέρου δε λίγο πριν το μαρτυρικό του θάνατο.

Παιδί μου, λέγει προς τον Επίσκοπο Τιμόθεο, μη δειλιάσεις ποτέ και μην ντραπείς να ομολογείς τον Χριστό μας παντού. Ούτε για εμένα να ντραπείς που είμαι φυλακισμένος και δέσμιος για την πίστη μας στον Χριστό. Αλλά κακοπάθησε και εσύ μαζί μου προς χάριν του Ευαγγελίου του Κυρίου μας, με όση δύναμη σου δίνει ο Θεός. Αυτός ο Θεός είναι που μας ελευθέρωσε από τα πάθη μας, μας έσωσε και μας κάλεσε όλους μας τώρα κοντά Του. Όχι επειδή κάναμε καλά έργα και το αξίζαμε, αλλά το έκανε διότι μας αγάπησε και μας αγαπά· γι’ αυτό και μας χάρισε την ελευθερία μας από τα αμαρτωλά μας πάθη, χάρη στον μονογενή του Υιό. Τούτο δε, να γνωρίζεις ότι το είχε αποφασίσει προ πολλών αιώνων, πριν ακόμη λάβει ύπαρξη ο κόσμος, αφού προαιωνίως είχε αποφασιστεί η σωτηρία μας.

Εμείς τώρα αδελφοί μου, λέγει ο Απόστολος Παύλος, βιώνουμε σήμερα αυτή τη σωτηρία και τη χάρη, με την ενανθρώπηση και την εμφάνιση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ανάμεσα στους ανθρώπους. Εκείνος είναι που κατήργησε τον θάνατο και με το θείο του φως έκανε τα πάντα να λάμπουν, προσφέροντάς μας ταυτόχρονα ζωή αιώνια και άφθαρτη, διά μέσου των αληθειών που διδάσκονται στο Ευαγγέλιό Του.

 Αυτό το Ευαγγέλιο, προσθέτει ο Απόστολος, έχω κληθεί από τον Κύριό μου να το υπηρετώ και να το διδάσκω σε όλα τα έθνη ως Απόστολος των εθνών. Γι’ αυτό το λόγο υποφέρω ακόμα και σήμερα αλυσοδεμένος μέσα στις φυλακές, διότι κηρύττω όσα ο Ιησούς με δίδαξε και είμαι πεπεισμένος έχοντας στον Χριστό εμπιστοσύνη, ότι αυτά τα λόγια του Ευαγγελίου θα τα διαφυλάξει αναλλοίωτα έως της Δευτέρας Παρουσίας Του. Αυτά τα λόγια, λέγει αδελφοί μου προς τον Επίσκοπο Εφέσου Τιμόθεο, αλλά και προς όλους μας, κρατήστε τα ανόθευτα, διότι είναι η διδασκαλία του Κυρίου μας που σώζει και ελευθερώνει κάθε άνθρωπο που θέλει την σωτηρία του.

Τιμόθεε παιδί μου, συνεχίζεις να γνωρίζεις ότι πολλοί θα σε εγκαταλείψουν και θα σε προδώσουν, όπως έκαναν και σε μένα οι αδελφοί μας οι κατοικούντες στην επαρχία της Ασίας και ιδιαιτέρως ο Φύγελλος και ο Ερμογένης. Αλλά και πολλοί θα μείνουν κοντά σου να σε στηρίξουν, όπως έκανε και σε μένα ο Ονησιφόρος, τον οποίο εύχομαι να ελεεί και να ευλογεί ο Κύριός μας, διότι όσες φορές τον χρειάστηκα, ήταν δίπλα μου. Ας του ανταποδώσει ο Κύριός μας στην Δευτέρα Παρουσία Του, όλο το έλεός Του.

Αδελφοί μου, ο εορτάζων σήμερα άγιος Ελευθέριος, εφήρμοσε στη ζωή του πιστά αυτά τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, που ως παρακαταθήκη τα άφησε στο πνευματικό του παιδί τον Τιμόθεο. Έγινε πιστός μιμητής του, και αυτό το απέδειξε έμπρακτα, αφού όσο ζούσε, ομολογούσε το Ευαγγέλιο του Χριστού μας, και δίδασκε με τα λόγια του, αλλά και με το παράδειγμα της ζωής του τους πάντες. Ο άγιος Ελευθέριος έζησε σε δύσκολες εποχές σκληρού διωγμού των χριστιανών, και όμως δεν δίσταζε να διδάσκει και να ομολογεί ενώπιον όλων τον Ιησού Χριστό, όπως μας το ζήτησε στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο Απόστολος Παύλος. Γι’ αυτό σφράγισε και τη ζωή του με το μαρτύριο σε νεαρή ηλικία.

Εμείς αδελφοί μου, σήμερα Κυριακή των αγίων Προπατόρων και του αγίου Ελευθερίου, ακούγοντας τη διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου τόσο στην προς Κολοσσαείς Επιστολή του, όσο και στην επιστολή του προς το πνευματικό του παιδί τον Τιμόθεο, μπορούμε να βεβαιώσουμε ενώπιον Κυρίου, ότι με το βίο μας ομολογούμε, όχι εν μέσω διωγμών όπως οι άγιοί μας, αλλά εν μέσω ειρήνης, τον Ιησού Χριστό ως σωτήρα και λυτρωτή της ζωής μας;

Ο Παύλος λυπάται και παραπονιέται, επειδή κάποιοι αδελφοί χριστιανοί στην Ασία τον εγκατέλειψαν και πρόδωσαν την διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Αντίθετα άλλοι όπως ο Ονησιφόρος, στάθηκαν πάντα δίπλα του. Εμείς αδελφοί μου πού στεκόμεθα; Εμείς πού ανήκουμε; Σε εκείνους που πρόδωσαν εν λόγοις και εν έργοις τον Κύριό μας ή στους ομολογητές του 21ου αιώνα; Είθε να ανήκουμε στους δεύτερους, κρατώντας την αληθινή πίστη αναλλοίωτη, όπως την κράτησαν οι Προπάτορες, οι Άγιοι, οι Όσιοι και οι Μάρτυρες όλων των αιώνων έως σήμερα, αμήν.