Την Παρασκευή 11 Μαρτίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Α’ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ναούσης, όπου αποθησαυρίζεται η Θαυματουργός Ιερά Εικόνα της Παναγίας «Παντανάσσης».
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι, χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε».
Κοινό τό αἴτημα, κοινή καί ὁλοκάρδια ἡ ἱκεσία ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων πρός τήν ἀνύμφευτη Νύμφη, πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, τήν Παντάνασσα: «Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον».
Ὁ κίνδυνος εἶναι συνυφασμένος μέ τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, πού εἶναι μία πορεία ἀπό τήν ὁποία γνωρίζουμε μόνο τόν προορισμό καί τό τέρμα, ἀλλά δέν γνωρίζουμε οὔτε τήν ἀκριβῆ διαδρομή οὔτε τούς ἀστάθμητους παράγοντες πού θά τήν ἐπηρεάσουν καί θά τήν καθορίσουν.
Καί καθώς ζοῦμε σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο κίνδυνοι καί ἀκοές κινδύνων καί προβλημάτων καί δυσχερειῶν μᾶς κατακλύζουν ἀπό παντοῦ, προστρέχουμε καί ἐμεῖς, ὅπως ἄλλοτε οἱ πατέρες μας, στήν ἀκαταίσχυντη ἐλπίδα καί προστασία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Παναγίας μας, καί τήν παρακαλοῦμε νά ἐλευθερώσει καί ἐμᾶς ἀπό κάθε κίνδυνο πού ἀπειλεῖ εἴτε τό σῶμα εἴτε τήν ψυχή μας, ἀπό κάθε κίνδυνο πού ἐλλοχεύει στή ζωή μας ὡς ἀτόμων καί ὡς συνόλου.
Γιατί ὅμως καταφεύγουμε στήν Παναγία μας;
Καταφεύγουμε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, γιατί στό πρόσωπό της συνδυάζεται μέ ὑπέροχο καί μοναδικό τρόπο ἡ ἀνθρώπινη φύση μέ τή θεία δωρεά. Διότι σ᾽ αὐτήν τήν ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ ἐπέβλεψε ὁ Κύριος καί τήν ἐπέλεξε γιά νά γίνει Μητέρα του. Αὐτήν τήν ἁγνή καί παρθένο Κόρη ἐπέλεξε γιά νά τήν ἀξιώσει νά χωρέσει στά σπλάγχνα της τόν ἀχώρητο Θεό. Στή δική της ταπείνωση καί καθαρότητα ἐπέβλεψε ὁ Κύριος γιά νά τήν καταστήσει, ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, «τριαδικῶν χαρίτων πλήρωμα», καί νά εἶναι μόνη αὐτή ὑπεράνω τῶν ἀνθρώπων καί τῶν ἀγγέλων, πρέσβειρα καί μεσίτρια μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπων, «ὡς τά δευτερεῖα τῆς Τριάδος κατέχουσα».
Καταφεύγουμε ὅμως στήν Παναγία Παρθένο καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο. Γιατί στούς αἰῶνες πού πέρασαν ἦταν Αὐτή πού ἔτεινε πάντοτε εὐήκοον οὖς στά αἰτήματα τῶν εὐσεβῶν τέκνων της, πού ἀποδίωκε τούς ἐχθρούς καί τούς πολεμίους πού ἀπειλοῦσαν τή ζωή τους καί τά ἐλευθέρωνε «ἐκ παντοίων κινδύνων».
Αὐτή ἡ ἀποτελεσματική πάντοτε ἐπέμβαση καί προστασία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκο καί ἡ ἀσφάλεια πού δημιουργεῖ στίς ψυχές ὅλων τῶν ὀρθοδόξως εἰς Χριστόν πιστευόντων κάνει τούς ναούς νά γεμίζουν ἰδιαιτέρως κάθε Παρασκευή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
Αὐτή συγκέντρωσε καί ὅλους ἐμᾶς ἀπόψε στόν ἱερό ναό της, ὑπό τή σκέπη τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος της, τῆς Παντανάσσης, παραμονή τῆς 200ῆς ἐπετείου τῆς κηρύξεως τῆς ἐπαναστάσεως τῆς ἡρωικῆς πόλεώς μας, ὅπως θά ἔκαναν ἀσφαλῶς καί οἱ πρόγονοί μας, ἱκετεύοντάς την μαζί μέ τόν ἅγιο Θεοφάνη, γιά τήν ἐπιτυχία τοῦ ἀγῶνος των, ἀλλά καί ὅπως ἔκαναν οἱ πατέρες μας, πού συνέθεσαν καί τόν θεσπέσιο αὐτόν ὕμνο, τόν Ἀκάθιστο Ὕμνο, πρός τιμήν τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, παρακαλώντας την νά σώσει τόν Ἑλληνισμό ἀπό κάθε κίνδυνο πού τόν ἀπειλοῦσε.
Τήν ἴδια ἱκεσία ἀπευθύνουμε καί ἐμεῖς στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο σέ μία χρονική συγκυρία, κατά τήν ὁποία ὁ πόλεμος ἀπειλεῖ ὄχι μόνο τούς ἀδελφούς μας σέ περιοχές στίς ὁποῖες ὁ Ἑλληνισμός ἔχει μακραίωνη παρουσία καί ἱστορία, ἀλλά καί ὁλόκληρο τόν κόσμο μας μέ τήν καταστροφή, καί τήν παρακαλοῦμε νά καταπαύσει τόν μεγάλο αὐτό πειρασμό πού ὁδήγησε στή σύγκρουση δύο ὁμοδόξους λαούς καί προκαλεῖ τόσο πόνο καί τόση δυστυχία.
Τήν ἀπευθύνουμε παρακαλώντας την, νά μᾶς ἐλευθερώσει ὁριστικά ἀπό τήν πανδημία. ἡ ὁποία ἐπί δύο χρόνια μᾶς κόστισε τόσο πολύ καί μᾶς στέρησε τόσους ἀνθρώπους.
Τήν ἀπευθύνουμε παρακαλώντας τήν Παναγία Μητέρα μας νά χαρίσει καί στήν πόλη μας, ἡ ὁποία τιμᾶ φέτος τά 200 χρόνια ἀπό τή θυσία τῶν παιδιῶν της γιά τήν ἐλευθερία της, ἀλλά καί τό μαρτύριο τῶν δισχιλίων ἀνδρῶν, γυναικῶν καί παίδων, πού προτίμησαν τόν θάνατο γιά τόν Χριστό παρά νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους καί τήν ἐθνική τους ταυτότητα, νά χαρίσει στό Ἔθνος μας χρόνους εἰρηνικούς καί ἀπαλλαγμένους ἀπό κινδύνους καί συμφορές.
Δέν θά πρέπει ὅμως μόνο νά ζητοῦμε ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο τή βοήθειά της. Δέν θά πρέπει νά προσφεύγουμε στή χάρη της, ὅταν αἰσθανόμεθα τήν πίεση τῶν καταστάσεων καί τήν ἀπειλή τῶν κινδύνων πού μᾶς περικυκλώνουν. Θά πρέπει νά ἐκπληρώνουμε καί αὐτό πού τῆς ὑποσχεθήκαμε προηγουμένως ψάλλοντας τόν θαυμάσιο ὕμνο της.
Τί τῆς εἴπαμε; «ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε».
Τῆς ὑποσχεθήκαμε δηλαδή ὅτι θά τήν ὑμνοῦμε καί θά τήν δοξάζουμε γιά τήν προστασία καί τή βοήθεια τήν ὁποία μᾶς προσφέρει.
Δέν θά πρέπει νά τό ξεχνοῦμε αὐτό. Καί δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ἀκόμη ὅτι ὁ καλύτερος ὕμνος καί ἡ καλύτερη δοξολογία πρός τήν Παναγία μας εἶναι νά προσπαθοῦμε νά ἐναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ τή δική της καί νά ἀγωνιζόμεθα νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της, πού τήν βλέπουμε στήν εἰκόνα της νά τόν κρατᾶ τόσο στοργικά στήν μητρική της ἀγκάλη. Καί τότε ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος θά μᾶς προστατεύει καί θά μᾶς ἐλευθερώνει «ἐκ παντοίων κινδύνων».
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
