Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, γεννημένος στον Πειραιά και έχοντας σπουδάσει θεολογία, μέλος της αδελφότητος θεολόγων η Ζωή, εντάχθηκε στον κλήρο της Εκκλησίας της Ελλάδος ως κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Έγινε μοναχός στην Μονή Πετράκη από τον ηγούμενο της αρχιμανδρίτη Νικόδημο Βαληνδρά, μετέπειτα Μητροπολίτη Ζιχνών και Νευροκοπίου και ύστερα Πατρών. Μάλιστα ο μακαριστός πρώην Πατρών, τιμώντας τον εκλεγέντα Αρχιεπίσκοπο Τιράνων και Δυρραχίου και προκαθήμενο της εν Αλβανία Εκκλησίας, του δώρισε πολύτιμο αρχιερατικό μανδύα, ιστορικού προσώπου της Εκκλησίας.
Ως διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας εξελέγη κατά τον σχετικό νόμο επίσκοπος της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης επισκοπής Ανδρούσης επί αρχιεπισκοπίας Αθηνών Ιερωνύμου. Αντικαταστάθηκε παράνομα επί του διαδόχου του Αθηνών Σεραφείμ, από τον αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Καρούσο για να επιτευχθεί η επισκοποποίηση του. Αδικηθείς προσέφυγε στην δικαιοσύνη και η Εκκλησία της Ελλάδος αναγκάστηκε, να ετοιμάζεται να ιδρύσει την Μητρόπολη Αγίου Δημητρίου για την εκλογή εκεί του εν τω μεταξύ Ρωγών Καλλινίκου, αλλά επισυνέβη η κοίμηση του Πειραιώς Χρυσοστόμου και έτσι έμεινε η Μητρόπολη στα σχέδια και ο Ανδρούσης Αναστάσιος επέστρεψε στην θέση από την οποία αποπέμφθηκε.
Φέρεται ότι εξέθεσε εαυτόν προς εκλογή ως υποψήφιος για τις μητροπόλεις Περιστερίου, Πειραιώς και Κεφαλληνίας και τις έχασε, γιατί ήταν Ζωηκός.
Δεν εκκριθεί ικανός και άξιος για τις Ελλαδικές μητροπόλεις απαξιούμενος. Αλλά αυτό ήταν το σχέδιο του Θεού.
Ανήσυχο πνεύμα και όχι καλοπερασάκιας, θεολόγος στην πράξη και όχι στην θεωρεία, ποιμένας της ιεραποστολής και όχι μισθωτός, ο Θεός τον είδε και τον ήθελε για να βάλει σωστές βάσεις στην εξωτερική ιεραποστολή και να αναστηλώσει την Εκκλησία της Αλβανίας.
Και εκεί ο νεότατος Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος γίνεται το χέρι του Θεού, που τον αρπάσει από την φαινομενικά αφάνεια και τον βάζει επί την λυχνία και φέγγει τοις πάσι, αναγεννώντας εκ της τέφρας την από το 1924 Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας.
Ο σήμερα επικεφαλής της Εκκλησίας της Ελλάδος απέδωσε υπερβαλλόντως τις νεκρικές τιμές στην έδρα του, μα κάνοντας και την συγνώμη της εν Ελλάδι Εκκλησίας πράξη, μετέβη στα Τίρανα για τον ξόδι του Αγίου Αλβανίας.
Έτσι γίνεται κατανοητό στην ζωή μας το «του Θεού περί ημών κρείττόν τι προβλεψαμένου»
Συνοπτικός
