Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ πανσεβάσμιος μνήμη τοῦ Ὁσιομάρτυρος Παύλου τοῦ Πατρέως (3ος αἰών μ. Χ), Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ραϊθοῦς, τοῦ ἀναιρεθέντος ὑπό τῶν βαρβάρων Σαρακηνῶν, μετά τῶν λοιπῶν Ὁσίων Ἀββάδων καί συμμοναστῶν του.
Στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας τῶν Πατρῶν, ὃπου ἑορτάσθη ἡ μνήμη του, εἶναι θησαυρισμένη ἡ ἱερά εἰκόνα τοῦ Ὁσιομάρτυρος, ἡ ὁποία ἱστορήθη τό 1952, μερίμνῃ τοῦ τότε Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν καί εἶτα Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κυροῦ Εὐσταθίου Εὐσταθοπούλου, τοῦ Πατρέως. Ὁ ἀοίδιμος Ἱεράρχης Εὐστάθιος ἒκανε γνωστό τόν Ἃγιο Ὁσιομάρτυρα Παῦλο στήν Πάτρα, ἀπό τό ἒτος 1940 καί μετά, ἀφοῦ τότε βρῆκε στήν Βιβλιοθήκη τῆς Κεφαλληνίας, ὃπου ὑπηρετοῦσε ὡς Καθηγητής, ὃλα τά στοιχεῖα τά ἀφορῶντα στόν Ὁσιομάρτυρα Παῦλο. Ἀπό τό ἒτος 1947 ἂρχισαν οἱ ἑορτασμοί πρός τιμήν τοῦ ἐκ Πατρῶν Ὁσιομάρτυρος, οἱ ὁποῖοι κατέστησαν λίαν λαμπροί καί ἐπίσημοι κατά τά τελευταῖα ἒτη μέ τήν μέριμνα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί τήν φροντίδα τοῦ Προϊσταμένου τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμ. π. Ἀμβροσίου Γκουρβέλου.
Μάλιστα ὁ Σεβασμιώτατος τελεῖ κατ’ ἒτος κατά τήν ἡμέρα αὐτή, ἱερό Μνημόσυνο, ὑπέρ ἀναπαύσεως τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Εὐσταθίου Εὐσταθοπούλου, τοῦ Πατρέως καί τῶν ἀοιδίμων Ἀρχιερέων τῶν, ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων, ἀρχιερατευσάντων ἐν τῇ Ἱερᾷ καί Ἀποστολικῇ Μητροπόλει τῶν Πατρῶν.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στήν Εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς μετά τά Φῶτα καί ἑρμήνευσε τό χωρίον: « Ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καί τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς». (Ματθ, 4,16)
Ἐν συνεχείᾳ μίλησε γιά τόν Ὁσιομάρτυρα Παῦλο τόν Πατρέα καί τό ἱστορικό τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς μνήμης του καί ἐμακάρισε τόν ἀείμνηστο Ἱεράρχη Εὐστάθιο Εὐσταθόπουλο, ἐνῷ ἐκτενῆ λόγο, ἐν εὐγνωμοσύνῃ, ἒκαμε γιά τούς ἀοιδίμους προκατόχους του Ἀρχιερεῖς τῶν Πατρῶν οἱ ὁποῖοι ἐκλέϊσαν τόν Ἀρχιερατικόν θρόνον τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως τῶν Πατρῶν, ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων, ἐκ τῶν ὁποίων τρεῖς τιμῶνται ὡς Ἐθνομάρτυρες (Νεόφυτος, Γερμανός ὁ Α’ καί Παρθένιος ὁ Δ’), ὁ Παλαιῶν Πατρῶν ὁ Γερμανός ὁ Γ’ ὡς Ἐθνεγέρτης κατά τό 1821, δύο ἀνῆλθαν εἰς τόν Πατριαρχικόν Θρόνον (Τιμόθεος Μαρμαρινός καί Γαβριήλ ὁ Δ’), δύο ἐγένοντο Ἀρχιεπίσκοποι Ἀθηνῶν (Μισαήλ Ἀποστολίδης καί Θεόκλητος Παναγιώτοπουλος).
Ἰδιαιτέραν ἀναφοράν ἒκαμε στόν ἀοίδιμο Ἱεράρχη τῶν Πατρῶν Ἱερόθεον τόν Μητρόπουλον, ὁ ὁποῖος προστάτευσε τόν Ὃσιον Γερβάσιον τῶν Πατρῶν, ὃτε ἦτο νεανίας ὁ δεύτερος καί τοῦ ὁποίου πνευματικός πατήρ ἀνεδείχθη. Κοντά στόν ἀοίδιμο Ἱερόθεο, ἐσημείωσε ὁ Σεβασμιώτατος, ἐμαθήτευσαν ὁ ἀείμνηστος Καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας καί ὁ μακαριστός Ἀρχιμ. Εὐσέβιος Ματθιόπουλος. Τόν Μητροπολίτην Πατρῶν Ἱερόθεον, ἐκήδευσε στόν Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας τῶν Πατρῶν, ὁ Ἃγιος Νεκτάριος (1803). Ἀλλά καί οἱ ἂλλοι Ἀρχιερεῖς τῶν Πατρῶν διεκρίθησαν ὡς θερμουργοί Λειτουργοί καί κήρυκες τοῦ θείου λόγου, ὡς θεολόγοι, ὡς συγγραφεῖς καί συντελόντ’ εἰπεῖν ὡς καταξιωμένοι Ἐκκλησιαστικοί ἂνδρες καί πνευματικοί Πατέρες καί ὁδηγοί τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἓως τοῦ ἀμέσου προκατόχου του ἀειμνήστου Νικοδήμου Βαλληνδρᾶ.
