Την Δευτέρα 7 Ιανουαρίου το μεσημέρι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων δέχτηκε στους χώρους της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά στη Βέροια τους αναγνώστες και ιερόπαιδες της Ιεράς Μητροπόλεως μας και ομίλησε στους νέους για την σημαντικότητα της διακονίας τους στα αναλόγια των ενοριών αλλά και στα ιερά βήματα των ναών.
Εν συνεχεία παρατέθηκε τράπεζα και η κοπή της καθιερωμένης βασιλόπιτας.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
Ὅπως κάθε χρόνο ἔτσι καί φέτος ἡ ἀρχή τοῦνέου χρόνου μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία αὐτή τῆς ἐπικοινωνίας καί τῆς μεταξύ μας στενότερης γνωριμίας ἀλλά καί ἀνταλλαγῆς εὐχῶν γιά τή νέα χρονιά καί σκέψεων γιά τή διακονία σας.
Μέ πολλή, λοιπόν, χαρά καί πολλή ἀγάπη σᾶς ὑποδέχομαι ὅλους σήμερα, μικρότερους καί μεγαλύτερους, κάτω ἀπό τή φιλόξενη σκέπη τῆς Παναγίας μας, σέ ἕναν χῶρο πού εἶναι σέ ὅλους σας γνωστός καί οἰκεῖος.
Σήμερα ὅμως βρίσκεσθε ἐδῶγιά τήν καθιερωμένη ἀπό χρόνια συνάντηση τῶν ἀναγνωστῶν καί ἱεροπαίδων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως μέ τήν εὐκαιρία καί τῆς κοπῆς τῆς Ἁγιοβασιλόπιττας γιά τό νέο ἔτος 2019.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἀποφάσισε νά ἀφιερώσει τό νέο ἔτος, τό ὁποῖο εἶναι ἕνα ἐπετειακό ἔτος, καθώς φέτος συμπληρώνονται 25 χρόνια ἀπό τήν καθιέρωση τῶν Παυλείων, στούς συνεργάτες τοῦἀποστόλου Παύλου. Ὅλοι, ἀσφαλῶς, γνωρίζετε ὅτι ὁἀπόστολος Παῦλος στίς ἀποστολικές του περιοδεῖες εἶχε συνεργάτες, ἀνθρώπους πού εἴτε γνώρισαν ἀπό τόν ἴδιο τόν Χριστό καί τό εὐαγγέλιο εἴτε ἦταν ἤδη χριστιανοί, καί οἱὁποῖοι τοῦσυμπαρίσταντο στό ἔργο του. Κάποιοι ἀπό αὐτούς τόν ἀκολουθοῦσαν καί στίς περιοδεῖες του ἤδιατηροῦσαν ἐπαφή μαζί του, ὅταν ἔφευγε ἀπό τίς πόλεις τους, καί προσπαθοῦσαν νά στηρίζουν μέ διαφόρους τρόπους τή διακονία του.
Μερικούςἀπό αὐτούς ἀναφέρει ὀνομαστικά ὁπρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος στίς ἐπιστολές του, ἐνῶτά ὀνόματα κάποιων ἄλλων τά γνωρίζουμε ἀπό τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, στίς ὁποῖες ὁεὐαγγελιστής Λουκᾶς, συνεργάτης καί αὐτός ἀγαπητός τοῦἀποστόλου Παύλου, τά μνημονεύει. Ἀνάμεσα σέ αὐτούς εἶναι ὁΣίλας, ὁΚάρπος, ὁὈνήσιμος, πού συνδέθηκαν μέ τή Βέροια, δύο ἀπό αὐτούς, ὁΚάρπος καί ὁὈνήσιμος, ποίμαναν μάλιστα τήν τοπική μας Ἐκκλησία, τήν ὁποία ἵδρυσε ὁἀπόστολος Παῦλος, ἀλλά καί ὁΣωσίπατρος, πού καταγόταν ἀπό τή Βέροια καί ἀκολούθησε τόν ἀπόστολο Παῦλο καί ἐργάσθηκε κοντά του μέ ἀφοσίωση καί αὐταπάρνηση, ὥστε ὁἀπόστολος νά τόν ἀναφέρει τιμητικά στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του καί νά τόν ὀνομάζει «συγγενῆ» του.
Καίἀκόμη συνεργάτης του ἦταν καί ὁἀπόστολος Τιμόθεος, τόν ὁποῖο ὁἀπόστολος Παῦλος δέν ἀναφέρει μόνο, ἀλλά τοῦἀπευθύνει καί δύο ἐπιστολές, στίς ὁποῖες περιγράφει τή γνωριμία τους, ὑπενθυμίζοντας τόν μακροχρόνιο σύνδεσμό τους καί δείχνοντας τήν ἀγάπη πού ἔτρεφε πρός τό πρόσωπό του.
ὉΤιμόθεος εἶναι ὁμόνος συνεργάτης του, τόν ὁποῖο γνώρισε ὁἀπόστολος ἀπό παιδί κατά τήν ἐπίσκεψή του στά Λύστρα τῆς Λυκαονίας, στή Μικρά Ἀσία, κατά τήν πρώτη ἐκκλησιαστική του περιοδεία. Μέ τό κήρυγμά του κέρδισε πρῶτα τή γιαγιά του, τή Λωίδα, καί στή συνέχεια τή μητέρα του Εὐνίκη. Ἔτσι ἔγινε καί ὁἴδιος ἀπό μικρός χριστιανός.
Παρά τή νεαρή του ἡλικία ὁΤιμόθεος ἔδειξε θερμό ζῆλο, πίστη καί ἀφοσίωση στόν Θεό. Γι᾽αὐτό καί ὁἀπόστολος Παῦλος τόν πῆρε μαζί του στή δεύτερη περιοδεία του, στή Νεάπολη, τούς Φιλίππους καί τή Βέροια, καί τόν ἄφησε ἐδῶμαζί μέ τόν Σίλα, γιά νά στηρίξουν τούς νέους πιστούς, ἐνῶστή συνέχεια συναντήθηκαν καί πάλι στήν Ἀθήνα. Συνόδευσε ἀκόμη τόν ἀπόστολο Παῦλο καί στίς περιοδεῖες πού ἀκολούθησαν καί συνδέθηκαν τόσο στενά, ὥστε νά εἶναι ἕνας ἀπό τούς πιό στενούς καί ἀγαπητούς συνεργάτες του, στόνὁποῖο ἀνέθεσε ἀργότερα καί τή διαποίμανση τῶν χριστιανῶν τῆς Ἐφέσου, χειροτονώντας τον ἐπίσκοπό της.
Καθώς, λοιπόν, εἶστε καί σεῖς, κατά μία ἔννοια, συνεργάτες τοῦἀποστόλου Παύλου, ἀφοῦἐργάζεσθε στήν τοπική μας Ἐκκλησία, τήν ὁποία ἐκεῖνος ἵδρυσε, καί διακονεῖτε τίς ἀνάγκες της, θά ἤθελα σήμερα νά σταθοῦμε στίς δύο αὐτές ἐπιστολές πρός τόν Τιμόθεο καί νά δοῦμε τί λέει ὁπρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος στόν μαθητή καί συνεργάτη του.
Μπορεῖ, βεβαίως, οἱἐπιστολές νά ἀπευθύνονται στόν Τιμόθεο, ὅταν ἦταν ἤδη ἐπίσκοπος, ἀλλά ἦταν ἀκόμη νέος στήν ἡλικία, ὅπως μαρτυρεῖὁἴδιος ὁἀπόστολος Παῦλος, καί ἔτσι τοῦδίδει πατρικές συμβουλές πού εἶναι ὠφέλιμες πνευματικά γιά ὅλους μας.
Ἄς δοῦμε, λοιπόν, κάποιες ἀπό αὐτές, τίς ὁποῖες ἐπαναλαμβάνει καί σέ σᾶς σήμερα, τούς ἀναγνῶστες καί τούς ἱερόπαιδες τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.
Ἡπρώτη εἶναι ἡκαλλιέργεια τῆς εὐσεβείας. «Γύμναζε σεαυτόν πρός εὐσέβειαν», συστήνει ὁἀπόστολος Παῦλος. Ἄσκησε, δηλαδή, τόν ἑαυτό σου στήν εὐσέβεια, στόν σεβασμό τῶν θείων καί ἱερῶν στοιχείων τῆς πίστεως, στόν Θεό, στήν Ἐκκλησία, στά ἱερά μυστήρια, στόν τρόπο τῆς καθημερινῆς σου ἀναστροφῆς. Διότι, συνεχίζει ὁἀπόστολος Παῦλος, «ἡσωματική γυμνασία πρός ὀλίγον ἐστίν ὠφέλιμος, ἡδέ εὐσέβεια πρός πάντα ὠφέλιμος ἐστιν».
Ἡἄσκηση τοῦσώματος, λέγει, εἶναι ὠφέλιμη γιά μικρό χρονικό διάστημα καί γιά λίγα πράγματα, ἐνῶἡεὐσέβεια εἶναι πάντοτε χρήσιμη καί ὠφέλιμη.
Τί σημαίνει ὅμως αὐτό; Σημαίνει ὅτι δέν ἀρκεῖνά περιοριζόμεθα στήν εὐσέβεια μέ τήν ὁποία ξεκινήσαμε τή διακονία μας. Ὁκαθένας ἀπό σᾶς ἔχει ἀσφαλῶς μία ἔμφυτη εὐσέβεια, τήν ὁποία τοῦἐνεφύσησε ἡοἰκογένειά του, οἱγονεῖς του, καί ἦταν αὐτή ἡὁποία ὁδήγησε τά βήματά σας ἀπό μικρά παιδιά εἴτε στό ἱερό ἀναλόγιο εἴτε στό ἱερό Βῆμα ὡς βοηθούς καί συμπαραστάτες τῶν ἱερέων μας. Αὐτή ἡεὐσέβεια εἶναι καλή καί ἐπαινετή καί ὠφέλιμη, γιατί σᾶς εἰσήγαγε σέ μία ἱερή διακονία, ἡὁποία λειτουργεῖκαί ὡς προστατευτική ἀσπίδα ἀπό πειρασμούς καί προκλήσεις πού συναντοῦν τά παιδιά καί οἱνέοι τῆς ἡλικίας σας πού βρίσκονται μακριά ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τή διακονία της.
Ὅμως, λέει ὁἀπόστολος Παῦλος, αὐτή τήν εὐσέβεια πού εἶχες ὡς παιδί, πού εἴχατε ὡς παιδιά, πρέπει νά τήν ἐξασκεῖτε, πρέπει νά τήν καλλιεργεῖτε, πρέπει νά τήν μετατρέπετε σέ ἐνσυνείδητη καί οὐσιαστική εὐσέβεια, καθώς μεγαλώνετε, καθώς γνωρίζετε καί κατανοεῖτε περισσότερα, καθώς ζεῖτε περισσότερα, διακονώντας μέσα στό ἱερό Βῆμα ἤτό ἱερό ἀναλόγιο, καθώς συμμετέχετε ἐνεργά στή λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας.
Χρειάζεταιἄσκηση ἡεὐσέβεια, γιατί ἡἐξοικείωση μέ τό ἱερό Βῆμα καί τή διακονία σέ αὐτό ἤμέ τό ἱερό ἀναλόγιο μετατρέπεται συχνά σέ συνήθεια καί ἀτονεῖ. Καί ἔτσι, ἐνῶξεκινοῦμε μέ ζῆλο καί καλή διάθεση, στή συνέχεια, ἀντί νά ζοῦμε ὅλο καί περισσότερο, ὅλο καί βαθύτερα τή θεία λατρεία, συμμετέχουμε μηχανικά, προσέχουμε ἄλλα πράγματα, ξεχνοῦμε ὅτι ἡδιακονία μας εἶναι διακονία τοῦΘεοῦ, εἶναι προσευχή, καί ἀντί νά ὠφελούμεθα ἀπό αὐτή καί νά προαγόμεθα πνευματικά, καταλήγει νά εἶναι ἁπλῶς μία εὐκαιρία συναντήσεως μέ τούς φίλους μας ἤμία, θά ἔλεγα, παράσταση, στήν ὁποία συμμετέχουμε χωρίς νά αἰσθανόμεθα καί νά ζοῦμε κάτι πνευματικό μέσα μας. Κάτι τέτοιο ὅμως καθιστᾶτή διακονία μας χωρίς πνευματικό περιεχόμενο καί ἐμᾶς ἀκατάλληλους διακόνους τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀντίθετα ἡκαλλιέργεια τῆς εὐσεβείας δέν ὠφελεῖμόνο ἐσᾶς πού διακονεῖτε, ἀλλά καί τούς ἄλλους πιστούς πού σᾶς βλέπουν καί παρατηροῦν τήν εὐσέβεια καί τήν εὐλάβεια μέ τήν ὁποία διακονεῖτε, ἀλλά καί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ζεῖτε καί ἀναστρέφεστε καί στήν ὑπόλοιπη ζωή σας.
Αὐτό, ἄλλωστε, συστήνει καί ὁἀπόστολος Παῦλος στόν μαθητή του Τιμόθεο, προτρέποντάς τον: «Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλά τύπος γίνου τῶν πιστῶν, ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ». Κανένας, λέει ὁπρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος, νά μήν σέ καταφρονεῖ, ἐπειδή εἶσαι νέος στήν ἡλικία, κανείς δέν θά πρέπει νά μήν σοῦδίδει σημασία, ἐπειδή εἶσαι μικρός, ἀλλά θά πρέπει νά εἶσαι παράδειγμα γιά τούς πιστούς στά λόγια, στή συμπεριφορά, στήν ἀγάπη, στήν πίστη, στήν ἁγνότητα.
Ἡπροτροπή αὐτή ἰσχύει καί γιά σᾶς, γιατί εἶστε νέοι, εἶστε παιδιά, ἀλλά παρά τή νεαρή σας ἡλικία, ἡδιακονία σας στήν Ἐκκλησία σᾶς κάνει νά ξεχωρίζετε στήν ἐνορία σας, στή γειτονιά σας, στό σχολεῖο σας, στήν τοπική κοινωνία.
Ἡσυμπεριφορά σας, ὁτρόπος μέ τόν ὁποῖο διακονεῖτε, ζεῖτε, μιλᾶτε καί φέρεστε, θά πρέπει νά εἶναι ἀνάλογα μέ τή διακονία σας, θά πρέπει νά τιμοῦν αὐτό τό ὁποῖο κάνετε, αὐτό τό ὁποῖο σᾶς ἔχει ἐμπιστευθεῖἡἘκκλησία μας.
Δένἔχει σημασία, ἐάν εἶστε παιδιά, ἔφηβοι, νέοι, μπορεῖτε καί ἐσεῖς νά εἶστε μέ τή ζωή σας, μέ τήν παρουσία σας, μέ τά λόγια σας, πρότυπο γιά τούς συνομιλήκους σας ἀλλά ἀκόμη καί γιά τούς μεγαλύτερουςἀπό σᾶς. Θά πρέπει νά δείχνετε μέ τή ζωή σας ὅτι ἡδιακονία σας στό ἱερό Βῆμα ἤστό ἱερό ἀναλόγιο εἶναι ἔκφραση τῆς πίστεώς σας στόν Θεό, εἶναι καρπός τῆς ἀγάπης σας, εἶναι ἀπόρροια τῆς ἐπιθυμίας νά ζεῖτε μέ καθαρότητα καί ἁγνότητα ψυχῆς καί σώματος. Καί ὅταν ἡζωή σας εἶναι ἐναρμονισμένη μέ τή διακονία σας, ὅταν δέν δείχνετε διαφορετικό πρόσωπο καί διαφορετική συμπεριφορά στήν καθημερινότητά σας ἀπό ὅ,τι μέσα στόν ναό, τότε θά γίνεσθε, ὅπως λέγει ὁἀπόστολος, πρότυπα γιά τούς ἀνθρώπους καί κανείς δέν θά μπορεῖνά σᾶς περιφρονήσει, γιατί εἶστε μικροί στήν ἡλικία, γιατί εἶστε παιδιά καί νέοι.
Ὅλα αὐτά βέβαια δέν εἶναι εὔκολα. Χρειάζονται προσπάθεια καί ἀγώνα. Γι᾽αὐτό καί ὁἀπόστολος Παῦλος συστήνει καί σέ σᾶς, ὅπως καί στόν μαθητή του Τιμόθεο, τόν πνευματικό ἀγώνα. «Ἀγωνίζου», τοῦλέει, «τόν καλόν ἀγῶνα τῆς πίστεως».
Ποιός εἶναι αὐτός ὁἀγώνας; Δέν εἶναι μόνο ὁἀγώνας τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεως ἤτοῦμαρτυρίου πού δίδει ὁἴδιος ὁἀπόστολος Παῦλος καί γιά τόν ὁποῖο προετοιμάζει καί τόν μαθητή του. Εἶναι καί ὁπροσωπικός ἀγώνας, τόν ὁποῖο ὀφείλει νά κάνει ὁκάθε ἄνθρωπος, ὁκάθε πιστός μέσα του, μέσα στήν ψυχή του, νά κάνει μέ τόν ἑαυτό του, ὥστε νά προάγεται πνευματικά, νά προσεγγίζει περισσότερο τόν Θεό καί νά τόν ἔχει ὅλο καί περισσότερο «κατοικοῦντα καί μένοντα» στήν ψυχή του. Εἶναι αὐτός τοῦὁποίου τά συστατικά προσδιορίζει ὁἀπόστολος Παῦλος συστήνοντας στόν ἀπόστολο Τιμόθεο: «δίωκε δέ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πραότητα».
Αὐτοί εἶναι οἱστόχοι τοῦἀγῶνος κάθε πιστοῦ. Αὐτοί πρέπει νά εἶναι καί οἱστόχοι τοῦδικοῦσας «καλοῦἀγῶνος τῆς πίστεως». Θά πρέπει, δηλαδή, νά ἀγωνίζεσθε γιά νά αὐξήσετε μέσα σας τήν πίστη, τήνἀγάπη στόν Θεό καί στούς ἀνθρώπους, τήν ὑπομονή καί τήν πραότητα, ὅσο δύσκολα καί ἄν σᾶς φαίνονται αὐτά. Γιατί κάποια ἀπό αὐτά, ὅπως ἡὑπομονή καί ἡπραότητα, ἔρχονται συχνά σέ ἀντίθεση μέ τήν ὁρμή τῆς νεότητος, μέ τή σπουδή καί τήν ταχύτητα πού χαρακτηρίζει τούς νέους, τά ὁποῖα ὅμως ἔχουν ὡς συνέπεια πολλές φορές τίς διαφωνίες καί τίς συγκρούσεις μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους, εἴτε αὐτοί εἶναι οἱγονεῖς, εἴτε εἶναι οἱφίλοι, εἴτε εἶναι ἄλλοι ἄνθρωποι γύρω μας, καί δημιουργοῦν προβλήματα στίς σχέσεις μας καί δίδουν ἄσχημα δείγματα τοῦχαρακτήρα σας καί δέν σᾶς βοηθοῦν στήν πορεία τῆς πνευματικῆς σας ζωῆς καί τή διακονία σας στήν Ἐκκλησία.
Γι᾽αὐτό καί θά πρέπει ὁκαλός αὐτός ἀγώνας νά εἶναι διαρκής, γιατί ἡδιακοπή του ἐξαιτίας τῆς ἀδρανείας, τῆς ραθυμίας ἤτῆς χαλαρότητος, πού γιά διάφορους λόγους μπορεῖνά δείξουμε, μᾶς γυρίζει πίσω καί μᾶς κάνει νά χάνουμε αὐτά πού μέ κόπο καί προσπάθεια κερδίσαμε. Τό ἴδιο τονίζει ὁἀπόστολος Παῦλος καί στή δεύτερη ἐπιστολή πρός τόν μαθητή του Τιμόθεο λέγοντας καί πάλι: «δίωκε δέ δικαιοσύνην, πίστιν, ἀγάπην, εἰρήνην», καί προσθέτοντας «δοῦλον δέ κυρίου οὐδεῖμάχεσθαι ἀλλά ἤπιον εἶναι πρός πάντας, διδακτικόν, ἀνεξίκακον». Κάνε, τοῦλέγει αὐτό τόν ἀγώνα, καί ἔχε ὑπόψη σου ὅτι αὐτός πού εἶναι δοῦλος τοῦΘεοῦδέν μπορεῖνά συγκρούεται καί νά ἀντιπαρατίθεται μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους, ἀλλά πρέπει νά συμπεριφέρεται πρός ὅλους μέ πραότητα, μέ ἐπιείκεια καί νά ξέρει νά συγχωρεῖχωρίς νά διατηρεῖμέσα του κακία.
Βοήθεια σέ αὐτόν τόν ἀγώνα ἀποτελεῖἡδιαρκής ἀνάμνηση τῆς διδασκαλίας τοῦΧριστοῦκαί ἡμελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ὁἀπόστολος Παῦλος προτρέπει τόν Τιμόθεο νά παραμένει σταθερός καί ἀκλόνητος σέ ὅσα διδάχθηκε ἀπό τόν ἴδιο. «Μένε», τοῦλέει, «ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης, εἰδώς … ὅτι ἀπό βρέφους τά ἱερά γράμματα οἶδας». Καί συνεχίζει λέγοντας ὅτι «πᾶσα γραφή θεόπνευστος καί ὠφέλιμος», καί αὐτή θά πρέπει νά εἶναι τό ἀνάγνωσμά του καί τό ἀνάγνωσμα κάθε πιστοῦ, γιατί ἡμελέτη τοῦλόγου τοῦΘεοῦφωτίζει καί τόν νοῦκαί τή ψυχή τοῦἀνθρώπου καί τόν καθοδηγεῖστόν δρόμο τῆς εὐσεβείας καί τῆς ἀρετῆς, καί συγχρόνως τόν ἀπομακρύνει ἀπό ἀναγνώσματα τά ὁποῖα διασποῦν τόν νοῦτου, τόν ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό καί τήν ἐπιθυμία τῆς διακονίας του ἤἀκόμη καί μολύνουν τόν νοῦκαί τήν ψυχή του. Γι᾽αὐτό καί ὁἀπόστολος Παῦλος συστήνει στόν Τιμόθεο «ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇἀναγνώσει».
Ἡπροτροπή αὐτή ἰσχύει στήν ἐποχή μας ὄχι μόνο γιά τήν προσοχή πού πρέπει νά ἔχουμε στά βιβλία καί στά ἔντυπα πού ἐπιλέγουμε νά διαβάσουμε, ἀλλά καί σέ ὅλα ὅσα βλέπουμε καί διαβάζουμε στάἠλεκτρονικά μέσα, στό διαδίκτυο, στά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως, στό facebook, στό instagram καί σέ ὅλα τά ἄλλα μέσα, γιατί ὅλα αὐτά εἰσχωροῦν στήν ψυχή μας καί στή σκέψη μας καί ἐπιδροῦν σέ αὐτή καί τήν ἀπορροφοῦν. Κάποιες φορές μάλιστα μπορεῖκαί νά τήν μολύνουν καί νά γίνονται ἐμπόδιο τόσο στήν πνευματική μας ζωή ὅσο καί στή διακονία μας.
Καί θά κλείσω μέ μία τελευταία προτροπή τοῦἀποστόλου Παύλου: «Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡπροκοπή φανερά ᾖ».
Αὐτά πού σοῦεἶπα, λέγει στόν ἀπόστολο Τιμόθεο, νά τά ἔχεις πάντοτε κατά νοῦκαί νά ἐμβαθύνεις σέ αὐτά. Μήν τά ἀκοῦς μόνο τώρα πού διαβάζεις τήν ἐπιστολή μου, ἀλλά εἶναι ἀνάγκη νά ἐπανέρχεσαι σέ αὐτά καί νά ἔχεις διαρκῶς στόν νοῦσου τίς προτροπές μου καί τίς συστάσεις μου γιά νά σέ στηρίζουν στή ζωή σου, ὥστε νά μήν παρεκκλίνεις καί ξεφύγεις ἀπό τόν δρόμο τῆς διακονίας τοῦΘεοῦἀλλά καί προκειμένου ἡπνευματική σου πρόοδος νά εἶναι ἐμφανής.
Αὐτό εἶναι τό ζητούμενο καί γιά μᾶς, καί γιά σᾶς. Εἶναι ἡπνευματική πρόοδος τοῦκαθενός μας. Αὐτός εἶναι ὁσκοπός τῆς ζωῆς μας καί αὐτή πρέπει νά εἶναι ἡμόνιμη καί σταθερή ἐπιδίωξή μας. Καί ἡδιακονία σας στόν ναό, εἴτε στό ἱερό Βῆμα εἴτε στό ἱερό ἀναλόγιο, σέ αὐτό πρέπει νά ἀποβλέπει. Πρέπει νά σᾶς βοηθᾶγιά νά προοδεύετε πνευματικά.
Καί τότε ἡπνευματική σας πρόοδος θά κάνει τή διακονία σας πιό εὐάρεστη στόν Θεό, πιό ἀνεπίληπτη καί πιό ὠφέλιμη καί στούς ἀνθρώπους γύρω σας. Γιατί διαφορετικά, ἐάν δένὑπάρχει πνευματική πρόοδος, τότε καί ἡδιακονία δέν εἶχε οὔτε νόημα, οὔτε σημασία, οὔτε ὠφέλεια.
Εὔχομαι, λοιπόν, πατρικά καί μέ πολλή ἀγάπη οἱπροτροπές αὐτές τοῦἀποστόλου Παύλου νά ἀποτελέσουν ὁδηγό τῆς πορείας σας καί τῆς διακονίας σας στή νέα χρονιά, ὥστε νά προοδεύετε καί στίς σπουδές σας καί στή ζωή καί νά χαροποιεῖτε μέ τή διακονία σας καί μέ τήν ἀναστροφήὅλους ἐμᾶς, τούς ἱερεῖς πού διακονεῖτε, τούς πνευματικούς σας καί τόν ἐπίσκοπό σας, πού σᾶς παρακολουθοῦμε μέ πολλή στοργή καί ἀγάπη καί προσευχόμεθα γιά σᾶς, ἀλλά καί τούς οἰκείους σας, καί νά γίνεσθε πρότυπο καί ὑπόδειγμα καί γιά τούς συνομιλήκους σας.
