της Μαρίας Χατζησταμάτη
Τῇ σήμερον ἡμέρᾳ, Κυριακῇ μετὰ τὴν Πεντηκοστήν, τὴν τῶν ἁπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης ἐν Ἀσίᾳ, Λιβύῃ, καὶ Εὐρώπῃ, Βορρᾷ τε καὶ Νότῳ, Ἁγίων πάντων Ἑορτὴν ἑορτάζομεν.
Την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή οι Θεοφόρε Πατέρες όρισαν να εορτάζονται οι Άγιοι πάντες όλοι εκείνοι που έμειναν άγνωστοι και αφανείς αλλά και εκείνοι οι γνωστοί που τιμώνται καθ’ όλη τη διάρκεια του εκκλησιαστικού έτους. Ο εορτασμός όλων των αγίων τοποθετήθηκε την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, για να τονιστεί ότι το Άγιο Πνεύμα τους φώτισε και οδηγήθηκαν στην αγιότητα είτε με το μαρτυρικό τους θάνατο είτε με την ενάρετη και ασκητική τους ζωή.
Τιμώμαι σήμερα όλους τους Αγίους της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης τους Αγίους Προφήτες οι όποιοι προανήγγειλαν την έλευση του Σωτήρος Χριστού και οι οποίοι οδήγησαν «εἰς ὁδὸν θεογνωσίας» όσους ευρίσκονταν εις την πλάνη. Τιμώμαι τους Αγίους Αποστόλους του Κυρίου μας οι όποιοι είδαν, άκουσαν, θεώρησαν τον ίδιο τον Κύριο και οι οποίοι ευαγγελίσθηκαν με την εντολή του Κυρίου με την χάρη του Παρακλήτου και κήρυξαν την αλήθεια ότι ένας είναι ο Χριστός ο αληθινός Θεός, ο οποίος έγινε άνθρωπος για την δική μας σωτηρία και πως μία είναι η Αγία μας εκκλησία μέσα στην οποία και μόνο σωζόμαστε διότι σωτηρία εκτός εκκλησίας δεν υφίσταται. Τέλος τιμώμαι σήμερα και μακαρίζομαι τους Αγίους Μάρτυρες, τους Ομολογητές, τους Όσιους, τους Ιεράρχες, τους Διδασκάλους αλλά και όλους εκείνους που αξιωθήκαν να επισφραγίσουν την μαρτυρία τους με το ίδιο τους το αίμα και την ομολογία τους όπως ακούσαμε στο ευαγγέλιο «ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς».
Η Αγιότης είναι ο πρώτος καρπός του Αγίου Πνεύματος που αγιάζει όσους περιλαμβάνονται στην εκκλησία του Χριστού και εφόσον το Άγιο Πνεύμα πάντοτε θα υπάρχει στην οικουμένη θα έχουμε διαρκεί την Πεντηκοστή επομένως θα υπάρχουν Άγιοι «ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος». Έξαλλου η Αγιότης είναι εντολή του Θεού από τους χρόνους ήδη της Παλαιάς Διαθήκης « Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι». Αυτό το μήνυμα επαναλαμβάνει στην Καινή Διαθήκη και ο Απόστολος Πέτρος «κατὰ τὸν καλέσαντα ὑμᾶς ἅγιον καὶ αὐτοὶ ἅγιοι ἐν πάσῃ ἀναστροφῇ γενήθητε». Για αυτό και η Αγία μας εκκλησία όρισε να εορτάζονται αυτοί οι καρποί του Αγίου Πνεύματος οι Άγιοι μας την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή διότι χαριτώθηκαν εντός της εκκλησίας από την χάρη του Παρακλήτου και οι οποίοι ομολόγησαν σε όλο τον κόσμο Ιησούν Χριστό Σταυρωθέντα και Αναστάντα.
«Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστού». Η μίμηση των αγίων είναι μίμηση του Χριστού κατά το λόγο του Απ. Παύλου. Οι γιορτές στις μνήμες των αγίων δεν είναι, αφορμές μόνο για γιορτές και πανηγύρια αλλά και για να αντιληφθεί ο κάθε πιστός πως το μοναδικό στοιχείο που αξίζει στην ανθρώπινη ζωή είναι ο αγώνας για την αγιότητα. Η κοινή γιορτή όλων των αγίων μάς υπενθυμίζει ότι όλοι αγωνίστηκαν για τον ίδιο σκοπό την ένωσή τους με το Θεό.